POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216 i art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa(Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 21.04.2006r.złożonego w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w Białymstoku (data wpływu do organu podatkowego 28.04.2006r.), przesłanego pismem z dnia 11.05.2006r. zgodnie z właściwością miejscową do tut. organu podatkowego (data wpływu 18.05.2006r.) i uzupełnionego pismamiz dnia 26.05.2006r. (data wpływu do Urzędu 01.06.2006r.) oraz 05.07.2006r. (data wpływudo Urzędu 05.07.2006r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania art. 21 ust. 1 pkt. 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), w indywidualnej sprawie - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów postanawia uznać stanowisko wyrażone we wniosku- za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 21.04.2006r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 18.05.2006r.) Dzielnicowe Biuro Finansów Oświaty-Ursynów m.st. Warszawy działając w imieniu płatnika Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej nr 18 w Warszawie wystąpiło o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania art. 21 ust. 1 pkt. 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.),w przypadku odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracęoraz odszkodowania za wyrządzoną krzywdę, wypłaconych na podstawie wyroku sądowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 28.10.2005r.Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy Wydział XXIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wydał wyrok w sprawie sygn. akt XXIII P 32/05, na mocy którego zasądzono na rzecz powódki ............... od pozwanej XX w Warszawie, m.in. odszkodowanieza niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę w kwocie 3.860,55zł z ustawowymi odsetkami od dnia 01.01.2001r. do dnia zapłaty oraz odszkodowanie za wyrządzoną szkodęw kwocie 13.235,66zł z ustawowymi odsetkami od dnia 01.01.2001r. do dnia zapłaty, a także oddalono powództwo o przywrócenie do pracy. Pozwana XX w Warszawie uiściła na rzecz powódki powyższe kwoty główne, bez naliczania od nich podatku dochodowego od osób fizycznych. Pismem z dnia 05.07.2006r. wnioskodawca uzupełnił złożony wniosek o informację, iż podstawy prawnej odszkodowania za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę należy upatrywać w art. 45 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94,z późn. zm.), natomiast odszkodowanie za wyrządzoną szkodę powódce, zostało zasądzone tytułem zrekompensowania nieuiszczonego na rzecz powódki wynagrodzenia ze stosunku pracy(art. 22 § 1 ustawy - Kodeks pracy).

W związku z zaistniałą sytuacją wnioskodawca prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie- czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt. 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowymod osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) lub jakichkolwiek innych przepisów, zasądzone na rzecz powódki odszkodowania są wolne od podatku dochodowegood osób fizycznych, a tym samym czy płatnik prawidłowo nie pobrał zaliczek na ten podatekod wypłacanych powódce odszkodowań?

Według oceny wnioskodawcy, wypłacone powódce na podstawie wyroku sądu odszkodowania są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawieart. 21 ust. 1 pkt. 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych(Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zatem nie pobrano od nich zaliczek na podatek dochodowy .

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Ursynów dokonując oceny stanu faktycznegoi stanowiska wnioskodawcy przedstawionego we wniosku w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku o podatku dochodowymod osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, art. 52i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt. 3 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę; b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn nie dotyczących pracowników; c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym; d) odszkodowań przyznanychna podstawie przepisów o zakazie konkurencji; e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą; f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane na zasadach, o których mowa w art. 27 ust. 1; g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód. Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt. 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań:a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, b) dotyczących korzyści,które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Z zestawienia treści art. 21 ust. 1 pkt. 3 i pkt. 3b ustawy o podatku dochodowymod osób fizycznych wynika, że zwolnieniu od podatku dochodowego podlegają odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów ustaw lub przepisów wykonawczych, z wyjątkiem wprost wymienionych odszkodowań, w tym wynikających z zawartych umów i ugód,a ponadto zwolnieniu podlegają inne odszkodowania (inne niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z przepisów prawa) otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej,z wyjątkiem wskazanych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt. 3b.

Zgodnie z art. 45 § 1 i 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r.Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę,sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia,a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Odszkodowanie, o którym mowa w art. 45, przysługujew wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednakod wynagrodzenia za okres wypowiedzenia (art. 47¹ ustawy - Kodeks pracy).

W związku z tym, iż odszkodowanie, określone na podstawie art. 45 w związku z art. 47¹ ww. ustawy, jest odszkodowaniem, którego wysokość i zasady ustalania wynikają wprostz przepisów odrębnej ustawy, czyli Kodeksu pracy i zostało wypłacone przez płatnika XX w Warszawie na podstawie wyroku sądowego - stanowi ono świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do tego rodzaju odszkodowania nie ma więc zastosowania art. 21 ust. 1 pkt. 3bww. ustawy, gdyż dotyczy on innych odszkodowań - czyli innych niż te, których wysokośćlub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw. Jednocześnie, odszkodowanie to nie zawiera się w katalogu odszkodowań wymienionych od lit. a) do lit. g) art. 21 ust. 1 pkt. 3, jako wyłączonych ze zwolnienia mocą ustawodawcy. Zatem wypłacone powódce na podstawie wyroku sadowego, odszkodowanie za niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę nie podlega, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt. 3 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowymod osób fizycznych a płatnik prawidłowo nie pobrał, od dokonanej wypłaty kwoty głównej odszkodowania, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wypłacone przez XX nr 18 w Warszawie na rzecz powódki odszkodowanie za wyrządzoną szkodę, zostało zasądzone tytułem rekompensaty za nieuiszczone na jej rzecz wynagrodzenia ze stosunku pracy, w związku z art. 22 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy(Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.). Zgodnie z art. 22 § 1 ww. ustawy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę,a pracodawca - do zatrudnienia pracownika za wynagrodzeniem. Natomiast w myśl art. 363 § 1 ustawy z dnia 23.04.1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe lub gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczeniaw pieniądzu. Przepisy Kodeksu Cywilnego nie określają wprost wysokości ani zasad ustalania, wypłaconego na podstawie wyroku sądowego, odszkodowania za wyrządzoną powódce szkodę. Zatem odszkodowanie to podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych,na podstawie art. 21 ust. 1 pkt. 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) a płatnik prawidłowo nie pobrał, od dokonanej wypłaty kwoty głównej odszkodowania, zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Mając na uwadze powołane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawionystan faktyczny, tutejszy organ podatkowy uznaje stanowisko wyrażone we wnioskuza prawidłowe.

Powyższa interpretacja odnosi się jedynie do stanu faktycznego przedstawionegoprzez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.