Pismem z dnia 12 czerwca 2006r. (data wpływu do Urzędu 14.06.2006r.) Pan X zwrócił się do tutejszego organu podatkowego z wnioskiem o udzielenie informacji odnośnie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie  dotyczącej prawa podatnika do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury VAT dokumentującej naprawę leasingowanego samochodu uszkodzonego w wyniku wypadku.

Wnioskodawca wskazał, że jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i będąca podatnikiem podatku od towarów i usług używa na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochód osobowy przeznaczony wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. W trakcie użytkowania tego samochodu doszło do wypadku, po którym przyznane zostało odszkodowanie leasingodawcy, jako właścicielowi pojazdu uprawnionemu do odbioru świadczenia z tytułu ubezpieczenia. Odszkodowanie zostało pokryte z OC sprawcy wypadku. Podstawę do ustalenia kwoty odszkodowania stanowiła faktura VAT wystawiona przez podmiot dokonujący naprawy na leasingobiorcę – użytkownika samochodu i odbiorcę wymienionej usługi. Za naprawę samochodu w wielkości wynikającej z wartości netto wystawionej faktury VAT zapłaciła firma ubezpieczeniowa sprawcy szkody. Podatek od towarów i usług zawarty w ww. fakturze zapłacony został przez wnioskodawcę. Leasingowany pojazd objęty jest dobrowolnym ubezpieczeniem AC, zaś umowa ubezpieczenia zawarta została przez leasingodawcę na rzecz leasingobiorcy. Z porozumienia zawartego w sprawie ubezpieczeń wynika, że ostateczne koszty ubezpieczenia ponosi leasingobiorca.

Zdaniem Podatnika w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje mu prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktury dokumentującej naprawę samochodu uszkodzonego w wyniku wypadku.

Po przeanalizowaniu przedstawionego wyżej stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art 119 ust. 4, art 120 ust 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt. 2 cyt. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

W myśl regulacji art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 48 wskazanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego sprawy stwierdzić należy, że wydatki poniesione na naprawę powypadkową przedmiotowego samochodu objętego ubezpieczeniem dobrowolnym stanowią koszt uzyskania przychodów wnioskodawcy. Zatem Podatnikowi wykorzystującemu ten pojazd w prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania wyłącznie czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturze VAT dokumentującej wydatki poniesione na jego naprawę powypadkową. Prawo to powstaje w rozliczeniu za okres, w którym Podatnik otrzymał fakturę lub za następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust.10. pkt 1 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług).

Wobec powyższego stwierdzam, że stanowisko zajęte przez wnioskodawcę jest prawidłowe.

Powyższej odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny zawarty w piśmie, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu udzielenia odpowiedzi. Przy udzielaniu interpretacji nie poddano ocenie dołączonych do wniosku załączników.