INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 31 grudnia 2007r. uzupełnionym w dniu 13 marca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dopłat do wycieczek krajowych i zagranicznych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dla pracowników - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dopłat do wycieczek krajowych i zagranicznych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dla pracowników.Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 28 lutego 2008r. Znak: IBPB2/415-26/08/ASz wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 13 marca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dofinansowuje imprezy integracyjne (wycieczki krajowe i zagraniczne). W 2007r. odbyły się dwie wycieczki (do Pragi i Zakopanego). W 2008r. planowane są dwie następne (do Wiednia i Zakopanego).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wnioskodawca prawidłowo ujął kwotę do zapłacenia indywidualnie przez każdego pracownika przy rozliczeniu rocznym podatku...
Czy taką samą zasadę rozliczania podatku należy stosować w przypadku dofinansowania imprez integracyjnych otwartych dla pracowników (festyn zakładowy, sportowo-rekreacyjny, działalność kulturalno-oświatowa)...

Wnioskodawca dopłaty z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych ujął jako dochód pracownika na dany miesiąc. Kwota dofinansowania została ujęta w PIT 11 jako kwota do zapłaty indywidualnie przez każdego pracownika przy rozliczeniu rocznym podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

W myśl zasady powszechnego opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy wymienia poszczególne źródła przychodów podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 - 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zatem do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownicy otrzymują świadczenia, sfinansowane ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, w formie dopłat do wycieczek krajowych i zagranicznych. Przedmiotem świadczenia jest więc usługa turystyczna. Wartość takiego świadczenia stanowi przychód pracownika, który ustala się wg ceny zakupu danej usługi (art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się również uczestnictwo w różnego rodzaju imprezach integracyjnych. Jeżeli możliwe jest wyliczenie, jaki koszt poniósł wnioskodawca w związku ze zorganizowaniem imprezy integracyjnej, a także dokładnie określić ilość i nazwiska osób w niej uczestniczących, można ustalić wartość świadczeń i przyporządkować je poszczególnym pracownikom. Odnosząc powyższe do przedstawionych uprzednio przepisów należy stwierdzić, że wartość tych świadczeń również stanowić będzie dla pracowników źródło przychodu, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując wartość dofinansowania do wycieczki stanowi przychód pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym z tytułu przychodów ze stosunku pracy na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Stosownie do art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy“, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (…).

A zatem wartość dofinansowania do wycieczki dla pracownika, płatnik ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami ww. artykułu oraz art. 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, że wnioskodawca ujął kwotę do zapłacenia indywidualnie przez każdego pracownika, a zobowiązany był do pobrania zaliczek na podatek dochodowy, nie można uznać jego stanowiska za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.