INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2007 r. (data wpływu 26 października 2007 r.) uzupełnionym w dniu 14 grudnia 2007 r. i 16 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem i utrzymaniem bazy rehabilitacyjnej oraz ewentualnej korekty podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2007 roku został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz ewentualnej korekty podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jako zakład pracy chronionej prowadzi działalność sportowo–rekreacyjną: świadczy usługi w zakresie poprawy kondycji fizycznej sklasyfikowane przez Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi w grupowaniu PKWiU 93.04.10-00.00 opodatkowane wg stawki 22%. Ponadto wykonuje czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust.1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) polegające na zakupie i sprzedaży nieruchomości. Zakupione nieruchomości traktuje jako inwestycje z przeznaczeniem do rozbudowy, modernizacji, najmu lub ewentualnej odsprzedaży. Po za tym, w ramach obowiązków określonych przepisami o zakładach pracy chronionej Spółka świadczy nieodpłatnie usługi na rzecz własnych pracowników niepełnosprawnych w ramach zapewnienia rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej. Usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Spółka jako zakład pracy chronionej jest zobligowana do zapewnienia rehabilitacji zdrowotnej i społecznej na rzecz własnych pracowników. Świadczenia rehabilitacyjne są związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Pracownicy niepełnosprawni zatrudnieni są jako pracownicy: biurowi (kadry, księgowość), administracyjni, portierzy, sprzątaczki, pracownik gospodarczy.

Spółka, zakupiła ze środków ZFRON bazę rehabilitacyjną, w skład której wchodzi kriokomora , wraz z zapleczem stanowiącym nakłady budowlane w obcym budynku (całość ujęto księgowo jako inwestycja w obcym środku trwałym o wartości powyżej 15.000 zł) oraz sprzęt medyczny (rotory rehabilitacyjne, ugul – KABINA wraz z wyposażeniem o wartości jednostkowej poniżej 15.000 zł).

Z uwagi na fakt, że nie jest możliwe wyodrębnienie wszystkich kwot podatku naliczonego odnoszącego się do każdego rodzaju czynności (opodatkowanych, zwolnionych, niepodlegających opodatkowaniu) spółka odlicza podatek naliczony na podstawie struktury z poprzedniego roku w 100%. Jednocześnie po zakończeniu roku nie zamierza dokonać korekty, z uwagi na fakt, iż zakupy związane z ww. inwestycją dotyczą wyłącznie sprzedaży opodatkowanej (poza czynnościami na rzecz niepełnosprawnych pracowników, niepodlegającymi opodatkowaniu).

W związku z powyższym zadano następujące pytania: (po doprecyzowaniu ich treści w piśmie z dnia 16 stycznia 2008r.):

1. Czy z faktur dokumentujących zakup i utrzymanie bazy rehabilitacyjnej można odliczyć w całości podatek naliczony ...
2. Czy wydatki związane z zakupem i eksploatacją bazy rehabilitacyjnej podlegają korekcie w trybie art. 91 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może w całości odliczyć podatek naliczony z faktur dokumentujących zakup i utrzymanie bazy rehabilitacyjnej, albowiem będzie ona wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych (odpłatne świadczenie usług).

Wydatki związane z zakupem i eksploatacją bazy rehabilitacyjnej nie podlegają korekcie w trybie art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, jako dokładnie przyporządkowane usługom świadczonym przez bazę rehabilitacyjną.

Spółka w piśmie uzupełniającym złożonym 14 grudnia 2007 r. wskazała, że czynności świadczone przez bazę rehabilitacyjną nie mają związku z pozostałą działalnością operacyjną zakładu, tj. czynnościami zwolnionymi polegającymi na zakupie i sprzedaży nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym sensu stricto, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

• wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
• wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Jednocześnie z brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. Przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku. (art. 88 ust. 3 pkt 2).

Zgodnie z treścią art. 90 ust. 1 w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Odliczenie to odbywa się w określonej przepisami prawa proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2-6 powołanej wyżej ustawy. Proporcję tę ustala się jako udział (ułamek)

• rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (licznik),
• w całkowitym obrocie uzyskanym tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (mianownik).

Na kwotę wykazaną w mianowniku składa się suma kwoty ustalonej w liczniku tego ułamka jak i wartość obrotu uzyskanego z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Stosownie do treści art. 91 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, podatnik zobowiązany jest dokonać korekty kwoty podatku odliczonego dla zakończonego roku podatkowego, zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w tym przepisie lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica miedzy proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 91 ust. 2 ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywców, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości – w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości – jednej dziesiętnej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że prowadzi on tzw. „działalność mieszaną”, czyli prowadzi zarówno działalność uprawniającą do odliczenia podatku VAT i nieuprawniającą do takiego odliczenia. Spółka zakupiła ze środków ZFRON kriokomorę wraz z zapleczem stanowiącym nakłady budowlane w obcym budynku, jako inwestycja w obcym środku trwałym o wartości powyżej 15.000 zł oraz sprzęt medyczny o wartości poniżej 15.000 zł.

Dodatkowo w piśmie uzupełniającym złożonym w dniu 14 grudnia 2007 r. Spółka wskazuje, że baza rehabilitacyjna służy czynnościom opodatkowanym, w zakresie usług związanych z poprawą kondycji fizycznej oraz służy zatrudnionym w Spółce pracownikom niepełnosprawnym. Usługi na rzecz niepełnosprawnych pracowników świadczone przez pracodawcę wynikają z ustawowego obowiązku, w ramach zapewnienia rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej, które to nie mają związku z pozostałą działalnością operacyjną Spółki.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę należy stwierdzić, iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego, a tym samym Spółka nie ma, w tym przypadku obowiązku dokonywania rocznej korekty kwoty podatku naliczonego, o ile nie zachodzą wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej)

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń