INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2007 r. (data wpływu 10 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia, w sytuacji, gdy składka będzie płatna w czterech ratach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składki wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia, w sytuacji, gdy składka będzie płatna w czterech ratach.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. Na potrzeby działalności ma Pan zamiar zakupić samochód osobowy, który wprowadzony zostanie do ewidencji środków trwałych. Po nabyciu samochodu planuje Pan zawarcie umowy ubezpieczenia OC i AC. Z tego tytułu otrzyma Pan polisę ubezpieczeniową, na której widniała będzie data zawarcia umowy ubezpieczenia z miesiąca grudnia 2007 r. Umowa zawarta będzie na okres jednego roku, a ustalona składka ubezpieczeniowa płatna będzie w czterech ratach:

• pierwsza rata składki płatna będzie w dniu zawarcia umowy ubezpieczenia, czyli w miesiącu grudniu,
• pozostałe trzy raty składki płatne będą w miesiącach: marzec 2008 r., czerwiec 2008 r., wrzesień 2008 r.

Zaznacza Pan, iż prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencjonując koszty uzyskania przychodów zgodnie z dniem ich poniesienia, zdefiniowanym w art. 22 ust. 6b z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazuje Pan ponadto, iż zgodnie z § 13 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, za dowody księgowe uważa się również: inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2. Zgodnie z powołanym przepisem § 12 ust. 3 pkt 2 powyższego rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

• oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Polisa ubezpieczeniowa, zdaniem Pana spełnia wymienione powyżej cechy innego dowodu, który może być podstawą do księgowania, dlatego też może stanowić dowód księgowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do koszów uzyskania przychodów roku 2007 można zaliczyć całą wartość składki wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia, tj. wszystkie raty składki ubezpieczeniowej, czy też tylko pierwszą ratę składki, która zapłacona zostanie w grudniu 2007 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, do koszów uzyskania przychodów roku 2007 można zaliczyć całą wartość składki wynikającej z zawartej umowy ubezpieczenia, zarówno pierwszą ratę składki zapłaconą w grudniu 2007 r., jak i pozostałe składki zapłacone w roku 2008.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

Wydatkami, które nie pozostają w bezpośrednim związku z przychodami, są niewątpliwie poniesione wydatki związane z zakupem polisy ubezpieczenia majątkowego.

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Przepis ten definiuje zasadę potrącania kosztów w momencie ich poniesienia, bez względu na to jakiego okresu dotyczą.

Druga metoda, polegająca na rozliczaniu kosztów w czasie, w powiązaniu z uzyskanym przychodem, zgodnie z zasadami określonych w art. 22 ust. 5-5c ustawy - obowiązuje podatników prowadzących księgi rachunkowe. W myśl przepisu zawartego w art. 22 ust. 6 metoda ta ma zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale, w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Istota powyższej metody polega na rozliczaniu kosztów uzyskania przychodów w podziale na:

• koszty bezpośrednio związane z przychodami danego roku podatkowego,
• koszty pośrednie tj. inne niż koszy bezpośrednio związane z przychodami.

Dokonując podziału kosztów na bezpośrednie i pośrednie, ustawa definiuje jednocześnie dzień poniesienia kosztu, z tym że dzień ten określa odrębnie dla podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz odrębnie dla podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów.

W myśl art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Stosownie do art. 22 ust. 6b wyżej cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego, wynika, iż prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów koszty uzyskania przychodów ewidencjonuje zgodnie z dniem ich poniesienia. Należy więc rozumieć, iż koszty ewidencjonowane są zgodnie z metodą określoną w art. 22 ust. 4

Biorąc pod uwagę powyższe, koszty w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów według metody zapisanej w wyżej cytowanym art. 22 ust. 4, powinny być księgowane w księdze w momencie ich poniesienia. Dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu. Datą księgowania będzie data wystawienia dokumentu, na podstawie którego koszt będzie ujmowany w księdze. Tak więc na księgowanie kosztów nie ma wpływu data otrzymania dokumentu księgowego, data faktycznej zapłaty z wyjątkiem wydatków szczegółowo wymienionych w wyżej wymienionej ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jak też okres którego ten koszt dotyczy.

Wobec powyższego, wydatki poniesione na ubezpieczenie samochodu, winny być ujęte w podatkowej księdze w momencie ich poniesienia, tj. w dacie wystawienia faktury, bądź innego dokumentu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu, bez w względu na to jakiego okresu dotyczą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.