INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2012 r. (data wpływu 23 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług polegających na obróbce powierzonego materiału wykonywanych na rzecz podmiotu z siedzibą w Szwecji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usług polegających na obróbce powierzonego materiału wykonywanych na rzecz podmiotu z siedzibą w Szwecji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności Spółki jest m.in. podwykonawstwo produkcyjne, obróbka powierzonego materiału. Spółka posiada nadany w Polsce numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Otrzymała propozycję współpracy ze szwedzką spółką S, która posiada nadany w Szwecji numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nie występowała o taki numer w Polsce i nie posiada w Polsce „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”.

Spółka S współpracuje z polską spółką P, której jest większościowym udziałowcem i która zajmuje się przerobem materiału powierzonego, będącego własnością spółki szwedzkiej. Polska spółka P obsługuje także proces przerobu pod względem logistycznym, tzn. odbiór materiału i jego wysyłka po dokonaniu przerobu do ostatecznych klientów spółki S. Za wykonane kompleksowo przez siebie usługi polska spółka P fakturuje szwedzką firmę S.

Współpraca miałaby wyglądać w ten sposób, że towary, będące własnością szwedzkiej firmy S dostarczane są do polskiej spółki P i tam podlegają pierwszej fazie obróbki. Następnie Spółka odbierałaby je z siedziby spółki P, dowoziłaby do swojej siedziby, również na terenie Polski i tam dokonywała drugiej fazy obróbki, po czym towary odwożone byłyby przez Spółkę do polskiej firmy P. Zleceniodawcą wykonania tej usługi jest firma szwedzka S, ona również byłaby jej płatnikiem i na nią wystawiana byłaby faktura, pomimo że pośrednikiem transakcji jest polska spółka P. W procesie wykonania usługi niezbędne jest często zużycie własnych materiałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy transakcja ta powinna być opodatkowana w Polsce, czyli czy należy stosować polskie stawki VAT dla opodatkowania tej transakcji...

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja ta nie będzie opodatkowana w Polsce. Spółka wskazała, iż zgodnie z art. 28b. ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia tej usługi będzie miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, a zatem Szwecja. Wiedząc, że kontrahent ten nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, nie będzie tu miał zastosowania art. 28b ust. 2 i 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Stosownie do dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:


1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;


2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Ww. przepis wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy o podatku od towarów i usług. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się do definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka otrzymała propozycję współpracy ze szwedzką spółką S, która posiada nadany w Szwecji numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nie występowała o taki numer w Polsce i nie posiada w Polsce „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”. Spółka S współpracuje z polską spółką P, której jest większościowym udziałowcem i która zajmuje się przerobem materiału powierzonego, będącego własnością spółki szwedzkiej. Polska spółka P obsługuje także proces przerobu pod względem logistycznym, tzn. odbiór materiału i jego wysyłka po dokonaniu przerobu do ostatecznych klientów spółki S. Za wykonane kompleksowo przez siebie usługi polska spółka P fakturuje szwedzką firmę S. Współpraca miałaby wyglądać w ten sposób, że towary, będące własnością szwedzkiej firmy S dostarczane są do polskiej spółki P i tam podlegają pierwszej fazie obróbki. Następnie Spółka odbierałaby je z siedziby spółki P, dowoziłaby do swojej siedziby, również na terenie Polski i tam dokonywała drugiej fazy obróbki, po czym towary odwożone byłyby przez Spółkę do firmy P. Zleceniodawcą wykonania tej usługi jest firma szwedzka S, ona również byłaby jej płatnikiem i na nią wystawiana byłaby faktura, pomimo że pośrednikiem transakcji jest polska spółka P. W procesie wykonania usługi niezbędne jest często zużycie własnych materiałów.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż skoro firma szwedzka spełnia definicję podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy i ma siedzibę w kraju innym niż Polska, miejscem świadczenia i opodatkowania wykonywanych przez Spółkę usług, o których mowa we wniosku - zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - będzie terytorium kraju, w którym usługobiorca posiada siedzibę (tj. Szwecja). W konsekwencji, usługi te nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

Tym samym stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.