D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14 b § 5 pkt.1, art. 233 § 1 pkt. 1 i art. 239 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. z 2005r., Nr 8 , poz. 60 ze zm. ) , art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. ) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 9.12.2006r. wniesionego przez "D." SA , na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów z dnia 24.11.2006r. znak 1438/443/295-120/2006/AF uznającego za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 25.08.2006r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanawia:

- odmówić zmiany ww. postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów.

U z a s a d n i e n i e

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Strona prowadzi sprzedaż hurtową wyposażenia sanitarno - grzewczego dla budownictwa. Spółka nabywa towary od kontrahenta z siedzibą w Belgii. Kontrahent zaproponował Stronie dodatkową współpracę w zakresie sprzedaży grzejników “wolnorotujących”.

Sprzedaż ta byłaby realizowana na niżej wymienionych zasadach :- ww. towary sprowadzane byłyby na teren Polski i składowane w magazynie Strony, - Strona będzie szukała nabywców na te towary na terenie Polski,- po znalezieniu nabywcy będzie informowała o tym zagranicznego dostawcę,- po otrzymaniu informacji zagraniczny dostawca będzie wystawiał fakturę sprzedaży na wskazane towary,- na podstawie faktury sprzedaży wystawionej przez dostawcę Strona będzie pobierała z magazynu towary i przekazywała je pozyskanemu nabywcy oraz fakturowała sprzedaż,- fakturowanie przez dostawcę zagranicznego będzie następowało ostatniego dnia roboczego tygodnia, pod warunkiem znalezienia w tym tygodniu przez Stronę odbiorcy docelowego .

Dostawca zagraniczny zastrzega sobie prawo własności towaru do momentu zafakturowania go na Stronę .Kontrahent spółki nie jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium Polski

W opinii Strony przedstawiona sytuacja jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, a obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. W przypadku otrzymania partii towaru i braku faktury sprzedaży od kontrahenta zagranicznego Spółka uważa, że powinna do 15 dnia miesiąca następnego wystawiać fakturę wewnątrzwspólnotową z podatkiem należnym, który jednocześnie będzie podatkiem naliczonym .

Postanowieniem z dnia 24.11.2006r. znak 1438/443/295-120/2006/AF Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe

W uzasadnieniu postanowienia organ pierwszej instancji stwierdził, że Strona nabywając prawo do rozporządzania towarami jak właściciel w momencie pobierania towarów z magazynu, znajdującego się na terytorium RP, nie spełnia wymagań zawartych w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług . W świetle powyższego przedstawiona przez Stronę transakcja nie może być uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów bowiem nie spełnione zostały wymagania konieczne do uznania przedmiotowych czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Jednocześnie organ pierwszej instancji zauważył, że w niniejszej sprawie spełnione są przesłanki określone w art. 17 ust. 1 pkt 5 powołanej ustawy, gdzie podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary , jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju.

W konsekwencji powyższego Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał, że Strona powinna rozpoznawać przedmiotowe transakcje jako dostawy towarów, dla których podatnikiem jest ich nabywca

Na wyżej wymienione postanowienie Strona złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nie zgadzając się ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów odnośnie wykładni art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług w stosunku do transakcji dotyczących sprzedaży grzejników .

Strona zauważa, iż pomimo, że dostawca zagraniczny zastrzega sobie prawo własności grzejników, Strona ma prawo rozporządzania nimi, poprzez fakt opłaty gwarancyjnej dla dostawcy za ten wolumen grzejników oraz oferowania ich klientom do sprzedaży. Strona wyjaśnia również, że od momentu dostawy do momentu znalezienia nabywcy towar pozostawiony jest do dyspozycji Strony pomimo tego, że nie następuje jeszcze cywilno - prawne przeniesienie własności. Do zażalenia Strona dołączyła postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, w którym opisana została transakcja zbliżona do opisanej w niniejszej sprawie oraz tryb jej rozliczenia .

Ponadto Strona powołując się na wynikającą z art. 121 Ordynacji podatkowej zasadę zaufaniu do organów podatkowych liczy na wzięcie pod uwagę trybu rozliczeń uznanego decyzją Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku i uznanie go jako właściwy dla rozliczeń Strony. Ponadto wskazała na nadrzędność prawa wspólnotowego nad prawem krajowym

Po rozpatrzeniu zażalenia i akt sprawy Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, co następuje

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą o VAT , m.in. :1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju ;2. eksport towarów ;3. import towarów ;4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju ;5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów . Stosownie do art. 7 ust.1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 , rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel .

W myśl art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 , rozumie się nabycie prawa do rozporządzenia jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz .

Natomiast przepis art. 11 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju .

W opisanym stanie faktycznym kontrahent z Belgii zaproponował Stronie współpracę w zakresie sprzedaży grzejników “wolnorotujących” na zasadzie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Towary sprowadzane byłyby na teren Polski i składowane w magazynie Strony. Następnie Spółka będzie szukała nabywców na te towary na terenie Polski. Po znalezieniu nabywcy spółka będzie informować o tym fakcie zagranicznego dostawcę, który ma wystawić fakturę sprzedaży na wskazane towary . Na podstawie faktury sprzedaży wystawionej przez dostawcę spółka będzie pobierała z magazynu towary, przekazywać je pozyskanemu nabywcy oraz fakturować sprzedaż . Dostawca zagraniczny zastrzega sobie prawo własności towaru do momentu zafakturowania go na spółkę. Kontrahent spółki nie jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług na terytorium Polski . Z przedstawionego stanu faktycznego wynika więc, że przedmiotowe towary cały czas pozostają w dyspozycji kontrahenta z Belgii, który zachowuje pełne prawo do ich własności aż do momentu zafakturowania ich na Stronę.

Z uwagi na powyższe organ odwoławczy stwierdza, że przedstawiona przez Stronę transakcja nie może być uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie, gdyż Strona nie spełnia wymagań zawartych w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT koniecznych do uznania przedmiotowych czynności za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej podtrzymuje stanowisko organu pierwszej instancji, że w niniejszej sprawie spełnione są przesłanki określone w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT . W myśl ww. przepisu podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju z zastrzeżeniem art. 135-138 .

Do zażalenia Strona dołączyła postanowienie Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku uznając, iż opisana tam transakcja zbliżona jest do transakcji mającej miejsce w niniejszej sprawie. Ustosunkowując się do powyższego Dyrektor Izby Skarbowej zauważa, iż postanowienia organów podatkowych wydawane są w konkretnych stanach faktycznych i stanowią ochronę tylko dla podmiotu, do którego skierowana jest interpretacja.Zatem pisemna interpretacja Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Ursynów z dnia 24.11.2006r. znak 1438/443/295-120/2006/AF, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę we wniosku z dnia 25.08.2006r.

Odnosząc się do argumentu naruszenia prawa wewnątrzwspólnotowego należy zauważyć, że Strona nie wskazała konkretnej regulacji z którą niezgodne są - w ocenie Spółki - przepisy krajowe. Zauważyć jednakże należy, iż stosowane w niektórych krajach UE uproszczenia w odniesieniu do tzw. składów konsygnacyjnych nie mają podstawy prawnej w przepisach wspólnotowych dotyczących podatku od wartości dodanej.

Końcowo zauważyć należy, iż stosownie do art. 14b § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa – w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2007r. – interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej. Należy jednak podkreślić, że istotą trybu udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu prawa podatkowego jest ocena stanu faktycznego wyczerpująco przedstawionego we wniosku, o którym mowa w art. 14a §1 i § 2 Ordynacji. W związku z czym organ podatkowy nie weryfikuje faktów przedstawionych przez wnioskodawcę jak też nie prowadzi postępowania dowodowego w celu ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego. Skutek związania organów interpretacją oraz ochrona wynikająca z zastosowania się przez wnioskodawcę do udzielonej interpretacji może zostać zatem odniesiona jedynie do sytuacji opisanej we wniosku. W przypadku gdy jakikolwiek z elementów podanego stanu faktycznego będzie różnił się od przedstawionego przez wnioskodawcę ocena wyrażona przez organ podatkowy nie znajdzie zastosowania

Biorąc pod uwagę powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

W przypadku uznania decyzji za niezgodną z prawem, Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi na podstawie art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dn. 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. Skarga powinna odpowiadać wymogom o których mowa w art. 57 § 1 ustawy.