INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2008 roku (data wpływu 4 lutego 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania odliczenia od podatku. Pismem z dnia 20 lutego 2008 r. Nr ITPB2/415-144/08/ENB została Pani wezwana do uzupełnienia stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, powyższe uzupełniono w dniu 26 lutego 2008 r. (data stempla pocztowego).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pani matką trojga dzieci. Dwoje dzieci pochodzi z pierwszego małżeństwa a jedno dziecko z drugiego małżeństwa, w którym Pani obecnie pozostaje. Wszystkie dzieci mieszkały przez cały rok 2007 z Panią i obecnym małżonkiem. Obecny małżonek nie przysposobił Pani dzieci z poprzedniego małżeństwa, jednakże wspólnie zajmujecie się ich wychowaniem. Dzieci są na Państwa utrzymaniu, ponieważ ojciec dwójki dzieci z poprzedniego małżeństwa płaci alimenty nieregularnie. Jest Pani osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Pani prawo do wspólnego rozliczenia z obecnym małżonkiem. Urząd Skarbowy poinformował Panią, że możliwe jest skorzystanie z ulgi tylko na jedno dziecko, pochodzące z obecnego małżeństwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 6 ust. 2 oraz art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje Państwu prawo do ulgi na troje dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeśli na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo do wspólnego rozliczenia z małżonkiem, to na podstawie art. 27f ustawy ma prawo do ulgi na troje dzieci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami) małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony we wspólnym zeznaniu rocznym, z zastrzeżeniem art. 6a, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany.

Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości nie powodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Zgodnie z powyższym, podatek określony na imię obojga małżonków, należy uznać za wspólny podatek małżonków, także w przypadku gdy jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27 ustawy.

Zatem, prawo do odliczeń od podatku przysługuje obojgu małżonkom, nawet w przypadku gdy jeden z nich nie uzyskał żadnych przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 27f cytowanej ustawy, od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27 cytowanej ustawy, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4. Odliczenie przysługuje, zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy w przypadku wychowywania dzieci małoletnich, dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek pielęgnacyjny, dzieci do ukończenia 25 lat uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub w przepisach - Prawo o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku podatkowym dzieci te nie uzyskały dochodów, z wyjątkiem dochodów wolnych od podatku dochodowego, renty rodzinnej oraz dochodów w wysokości niepowodującej obowiązku zapłaty podatku.

Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2, dotyczy łącznie obojga rodziców, z zastrzeżeniem ust. 4. Kwotę tę odlicza się od podatku jednego z rodziców lub od podatku obojga.

W przypadku rodziców, w stosunku do których orzeczone zostały rozwód albo separacja, odliczenie przysługuje jednemu z nich, u którego dzieci faktycznie zamieszkują, o ile spełnione są warunki określone w ust. 1.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy podatnik może odliczyć rocznie kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, że Wnioskodawczyni pomimo iż w 2007 roku nie osiągnęła żadnych dochodów, może skorzystać z odliczenia od podatku obliczonego na imię obojga małżonków (po uwzględnieniu pomniejszenia podatku o kwotę składki, o której mowa w art. 27b), kwoty stanowiącej iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy

We wspólnym rozliczeniu rocznym, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z odliczenia na troje wychowywanych, własnych dzieci. Istnieje również możliwość aby Wnioskodawczyni skorzystała z odliczenia na dwoje własnych dzieci, natomiast małżonek Wnioskodawczyni mógłby wówczas skorzystać z odliczenia na jedno własne dziecko pochodzące z małżeństwa z Wnioskodawczynią.

Należy również zaznaczyć, że małżonek Wnioskodawczyni wychowuje tylko jedno własne dziecko a pozostała dwójka dzieci pochodząca z pierwszego małżeństwa Wnioskodawczyni nie została przez małżonka przysposobiona, nie mógłby więc skorzystać z odliczenia na dzieci pochodzące z pierwszego małżeństwa Wnioskodawczyni bowiem nie są to jego dzieci własne lub przysposobione.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.