INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2008r. (data wpływu do tut. Biura 7 stycznia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wykupionych polis ubezpieczeniowych na życie dla pracowników - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wykupionych polis ubezpieczeniowych na życie dla pracowników.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Udziałowcami Spółki są trzy osoby fizyczne. Udziałowcy są równocześnie pracownikami Spółki. Spółka ma zamiar wykupić dla tych pracowników polisy ubezpieczeniowe na życie (dział I grupa 3 załącznika do ustawy z dnia 28 lipca 1990r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1990r. Nr 59 poz. 344 ze zm.).W polisach tych ubezpieczającym i płatnikiem składek jest Spółka-Pracodawca, zaś ubezpieczonym pracownik. Program ubezpieczeniowy jest zawarty na czas nieokreślony. Z tym, że pracodawca zobowiązany jest do płacenia składek przez okres 5-ciu lat. Po czym polisa ma status opłaconej i po tym okresie nie ma obowiązku dokonywania jakichkolwiek wpłat, ale również nie są one wykluczone.

W okresie pierwszych 5-ciu lat licząc do końca roku kalendarzowego w którym została zawarta polisa ubezpieczeniowa pracodawca zachowuje wszelkie prawa wynikające z tej polisy (jest jej dysponentem), ale nie ma prawa do otrzymania świadczeń z tyt. tej polisy.

Po upływie tego okresu pracownik staje się jej jedynym prawnym właścicielem, przejmując prawa i obowiązki wynikające z tego prawa.
Postanowienia polisy zawierają klauzulę, która wyklucza:

• wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy
• możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy
• wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie,

przez okres 5-ciu lat licząc od końca roku kalendarzowego w którym została zawarta polisa ubezpieczeniowa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpłaty wynikające z polisy stanowią koszt uzyskania przychodu dla Spółki...

Zdaniem Spółki wpłaty wynikające z tej polisy stanowią koszt uzyskania przychodu dla Spółki, ponieważ postanowienia umowy wypełniają wszystkie warunki wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych :

• należy do umów z grup ryzyka 1,3,5 działu I oraz grup 1,3 działu II wymienionych w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej,
• pracodawca nie jest uprawniony do otrzymania świadczenia,
• umowa ubezpieczeniowa w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym ją zawarto lub odnowiono wyklucza wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy, możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy, wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
  
  

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 59 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2 działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124, poz. 1151) jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:

1. wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
2. możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,
3. wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.
   
   

Z opisu zdarzenia przyszłego oraz ze stanowiska wnioskodawcy wynika, iż Spółka zamierza wykupić dla osób fizycznych będących równocześnie udziałowcami i pracownikami Spółki polisy ubezpieczeniowe na życie, wskazując jako podstawę ich zawarcia przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1990r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 1990r. poz. 344 ze zm.).

Należy zauważyć, iż wskazana przez wnioskodawcę ustawa z dnia 28 lipca 1990r. o działalności ubezpieczeniowej straciła moc na podstawie art. 256 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. Nr 124 poz. 1151 ze zm.) z dniem wejścia w życie tej ustawy t. j. z dniem 1 stycznia 2004r.

Należy także zauważyć, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż Spółka nie wykazała, że spełniono warunki, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38a oraz 59 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, umożliwiające zaliczenie poniesionych z tego tytułu wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.