INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008 r. (data wpływu do tut. Biura – 9 stycznia 2008 r.) uzupełnionym w dniu 28 lutego 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych ustalonego remanentu likwidacyjnego w związku z wniesieniem przez osobę fizyczną do Spółki cywilnej przedsiębiorstwa w formie aportu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 stycznia 2008 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych ustalonego remanentu likwidacyjnego w związku z wniesieniem przez osobę fizyczną do Spółki cywilnej przedsiębiorstwa w formie aportu. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 22 lutego 2008 r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 28 lutego 2008 r. ww. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą polegającą na prowadzeniu stacji kontroli pojazdów. Przedmiotowa stacja stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, w skład którego wchodzą w szczególności: ruchomości, nieruchomości, wierzytelności, dokumenty i inne. Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć umowę Spółki cywilnej z dwiema innymi osobami i kontynuować prowadzoną dotychczas działalność w ramach tejże Spółki cywilnej. W związku z powyższym zamierza wnieść prowadzone dotychczas przedsiębiorstwo tytułem wkładu do Spółki cywilnej na pokrycie swojego udziału w tej Spółce. Pozostali wspólnicy zobowiązani będą do wniesienia we własnym zakresie wkładów do Spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z likwidacją prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej zaistnieje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od wartości przedsiębiorstwa, ustalonej w ramach remanentu likwidacyjnego...

Zdaniem wnioskodawczyni w przedstawionym stanie faktycznym nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od wartości przedsiębiorstwa, ustalonej w ramach remanentu likwidacyjnego. Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku likwidacji działalności gospodarczej, nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej składniki majątku objęte remanentem. Skoro zaś nie ustala się w takim przypadku dochodu, to brak jest również obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie – oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.) przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które mogą być przedmiotem czynności prawnej.

W świetle powyższego, z dniem wniesienia w formie aportu przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego) do Spółki cywilnej, przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę fizyczną traci swój byt prawny, czyli następuje likwidacja tego przedsiębiorstwa skutkująca określonymi ustawowo obowiązkami.

Zgodnie z art. 24 ust. 3 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, nie będących środkami trwałymi – takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił – w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w powyższym zawiadomieniu.

Przy czym nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

1. w wyniku zmiany formy prawnej lub połączenia przedsiębiorstw składniki majątku objęte remanentem zostały wniesione w formie wkładu lub aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy,
   
2. nastąpiła całkowita lub częściowa zmiana branży,
   
3. osoba fizyczna wniosła w formie wkładu lub aportu do spółki cywilnej albo spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem,
   
4. nastąpiło przekształcenie spółki cywilnej w spółkę handlową lub osobowej spółki handlowej w inną osobową spółkę handlową albo w kapitałową spółkę handlową.

Z brzmienia art. 24 ust. 3 pkt 3 wynika wprost, że nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli osoba fizyczna wniosła w formie aportu do spółki cywilnej lub spółki handlowej składniki majątku objęte remanentem, co będzie miało miejsce w sytuacji przedstawionej we wniosku. Oznacza to, iż wnioskodawczyni nie będzie obowiązana do ustalenia dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3 ww. ustawy, i tym samym do jego opodatkowania.

Zauważyć przy tym należy, iż tzw. remanentem likwidacyjnym obejmuje się wyłącznie składniki majątku enumeratywnie wymienione w art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza iż wbrew zawartemu we wniosku twierdzeniu nie odzwierciedla on wartości przedsiębiorstwa (tj. wszystkich jego składników w rozumieniu art. 55¹ K.c.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.