DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu działając na podstawie art. 14 b § 5 pkt 2 i 207 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. nr 8 poz. 60) w związku z art. 4 ust. 2 i art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r. Nr. 217, poz. 1590) z urzędu zmienia postanowienie Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu nr PD/423-22/MM/07 z dnia 04.07.2007r. w sprawie interpretacji w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych dotyczącej kosztów uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 02.04.2007 r. (data wpływu do organu podatkowego 06.04.2007 r.) Jednostka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

We wniosku Jednostka zwróciła się m.in. o wyjaśnienie, czy stanowią koszty uzyskania przychodów:

1) wydatki z tytułu zakupu kalendarzy i różnych gadżetów ( koszulki, polary, kubki, kalkulatory), na których umieszcza się logo firmy i rozdaje kontrahentom na targach oraz podczas spotkań handlowych,

2) wydatki z tytułu zakupu artykułów spożywczych i napojów (w tym również alkoholowych) i poczęstunku gości odwiedzających stoisko firmowe na targach.Zdaniem Jednostki powyższe wydatki kwalifikują się jako koszt podatkowy.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego, postanowieniem nr PD/423-22/MM/07 z dnia 04.07.2007 r., uznał stanowisko Jednostki zawarte w w/w piśmie za nieprawidłowe. W uzasadnieniu stwierdził, iż wszystkie w/w koszty stanowią wydatki poniesione na reprezentację Spółki, w związku z czym, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W wyniku weryfikacji prawidłowości udzielonej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu stwierdza, iż Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego słusznie uznał za nieprawidłowe stanowisko Jednostki w części dotyczącej uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków z tytułu zakupu artykułów wykorzystywanych do poczęstunku gości odwiedzających stoisko firmowe na targach. Postanowienie to, wymaga jednak zmiany w części dotyczącej wydatków na zakup wyszczególnionych we wniosku przedmiotów, na których umieszcza się logo firmy i wręcza kontrahentom.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 w/w ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Odnosząc się do zakupu kalendarzy i różnych gadżetów, na których umieszcza się logo firmy i rozdaje kontrahentom, tut. organ wskazuje, iż działania takie można rozpatrywać pod kątem reklamy bądź reprezentacji firmy.

Podział ten ma istotne znaczenie z uwagi na to, iż koszty reklamy, jeżeli wyczerpują wyżej wskazane w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesłanki do uznania za koszty uzyskania przychodów, w całości mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Natomiast wydatki uznane za koszty reprezentacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w związku z unormowaniem zawartym w art. 16 ust. 1 pkt 28 w/w ustawy.

Zgodnie z zacytowanymi w przedmiotowym postanowieniu Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego definicjami ( źródło www.sjp.pwn.pl):

- reprezentacja, to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną;

- reklama, to działania mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu towarów lub skorzystania z usług, a w sensie rzeczowym plakat, napis , ogłoszenie, krótki film itp. służący zachęceniu.

Reprezentacja, podobnie jak reklama ma za zadanie promować dany podmiot gospodarczy, jednakże każda czyni to w inny sposób. Reklama polega głównie na przedstawianiu produktów, nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni. W praktyce działalności gospodarczej, przedmiotem działań reklamowych, poza towarami i usługami, może być także marka firmy. Działania polegające na utrwalaniu w pamięci kontrahentów czy też potencjalnych klientów malcu marki firmy, niewątpliwie mają na celu zachęcanie do korzystania z jej produktów w przyszłości. Reprezentacja natomiast pośrednio promuje podmiot poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy, wykorzystując (zgodnie z wyżej przytoczoną definicją) w tym celu okazałość, wystawność.Mając na uwadze powyższe, zdaniem tut. organu, przekazywanie kontrahentom i potencjalnym klientom gadżetów - w rodzaju wymienionych we wniosku - z umieszczonym na nich logo firmy, nie wyczerpuje cytowanej wyżej definicji reprezentacji. Wyszczególnione bowiem we wniosku, noszące charakter przedmiotów codziennego użytku, upominki o małej wartości (kalendarze, koszulki, polary, kubki, kalkulatory) oznaczone logo w sposób widoczny i trwały, nie noszą, zdaniem tut. organu, cech okazałości czy też wystawności, co pozwalałoby przekazanie ich uznać za działania noszące cechy reprezentacji firmy. Przekazywanie tych przedmiotów oznaczonych logo firmy ma natomiast charakter reklamowania marki firmy, upowszechniania wizerunku znaku firmy nie tylko wśród obdarowanych przedmiotowymi gadżetami, ale także wśród osób trzecichprzypadkowo zapoznających się z logo umieszczonym na tych przedmiotach, co z kolei wpływa na rozszerzenie potencjalnego kręgu odbiorców produktów kojarzonych z tą marką. W związku z tym wydatki poniesione na zakup przedmiotowych upominków mają niewątpliwie wpływ na osiągane przez Spółkę przychody.

W związku z powyższym, w ocenie tut. organu, stanowisko Spółki, iż wydatki - poniesione na zakup kalendarzy i gadżetów o małej wartości - w rodzaju wskazanych we wniosku, oznaczonych logo firmy trwale i w sposób widoczny, rozdawanych kontrahentom - stanowią koszty podatkowe, należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu zaś do pytania zawartego we wniosku w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup artykułów spożywczych oraz napojów (w tym także alkoholowych) i poczęstunek gości odwiedzających stoisko firmowe na targach, tut. organ potwierdza zawarte w postanowieniu Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego rozstrzygnięcie, iż stanowisko Spółki w tym zakresie jest nieprawidłowe.

Przedmiotowych wydatków nie zalicza się bowiem do kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowiącego, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawodawca wprost zatem wskazał, iż usługi gastronomiczne oraz poczęstunki artykułami spożywczymi, stanowią formę reprezentacji i wszelkie wydatki związane z takimi formami podejmowania kontrahentów lub potencjalnych klientów, bez względu na to, przy jakiej okazji mato miejsce, wyłączył z kosztów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze postanawia się jak w sentencji.Niniejsza decyzja interpretacyjna dotyczy stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zawarta w niej interpretacja nie jest wiążąca dla Jednostki, jednakże jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej.Na mocy art. 220 § 1, art. 221 i art. 223 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejszą decyzję służy prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni od daty jej doręczenia.