INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2007 r. (data wpływu 16.10.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania proporcji, o której mowa w art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.10.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania proporcji o której mowa w art. 90 i 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i związane z nim zdarzenie przyszłe.

Podstawowym przedmiotem działalności Banku jest świadczenie usług finansowych zwolnionych od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą. Niemniej obok świadczenia usług zwolnionych od opodatkowania Bank wykonuje również czynności podlegające opodatkowaniu. W przypadku, gdy jest to możliwe Bank wyodrębnia kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Natomiast w przypadkach, gdy wyodrębnienie to nie jest możliwe Bank może pomniejszyć podatek należny o podatek naliczony stosując proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3-10 ustawy. Jeśli Bank obniży podatek należny przy zastosowaniu proporcji, wówczas na podstawie art. 91 ustawy, będzie zobowiązany do dokonania korekty tak odliczonego podatku, z uwzględnieniem proporcji obliczonej dla zakończonego roku podatkowego.

Bank może dokonywać ponadto późniejszej sprzedaży towarów, od których odliczył VAT przy zastosowaniu proporcji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy należy dokonywać korekt podatku naliczonego dotyczącego środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł, w przypadku, gdy zostały one wycofane z użytkowania i zostały przekazane do magazynu Banku... Czy w przypadku późniejszej sprzedaży takich towarów należy dokonywać korekty podatku naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku środków trwałych o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł, wycofanych z użytkowania i przekazanych do magazynu nie należy dokonywać korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 2 i 4 ustawy. Ze względu na to, że obowiązek korygowania podatku naliczonego dotyczy jedynie środków trwałych podlegających amortyzacji lub towarów, w odniesieniu do których Podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego i dokonał takiego odliczenia albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo. Sprzedaż towaru stanowiącego uprzednio środek trwały, od którego Podatnik odliczył VAT przy zastosowaniu proporcji, zdaniem Spółki nie będzie powodowała obowiązku korygowania VAT określonego w art. 91 ustawy.

Wnioskodawca dla uzasadnienia swojego stanowiska powołuje art. 91 ust. 2, 4-7 ustawy.

Bank stoi na stanowisku, że szczególne zasady dokonywania korekt dotyczą jedynie towarów zaliczanych do środków trwałych podlegających amortyzacji lub towarów, w odniesieniu do których Podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego lub nie miał takiego prawa, a następnie prawo to uległo zmianie.

W związku z tym Strona uważa, że w przypadku wycofania środka trwałego (przy nabyciu, którego Bank odliczył podatek naliczony przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy) z użytkowania (tj. zaprzestania wykorzystywania środka trwałego na potrzeby związane z działalnością Podatnika), co też na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powoduje obowiązek zaprzestania amortyzacji, nie powstaje konieczność dokonywania korekt podatku naliczonego. Ponadto Podatnik wskazuje, iż wycofanie środka trwałego z użytkowania nie zostało wymienione w art. 91 ustawy o VAT, jako przesłanka dokonywania korekt właściwych dla sprzedaży środków trwałych. Wycofanie z użytkowania środka trwałego zakupionego w celu wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych nie powinno powodować także konieczności korygowania podatku naliczonego przy jego zakupie. Możliwość odliczenia podatku występuje bowiem w miesiącu otrzymania faktury i na ten moment Podatnik biorąc pod uwagę całokształt okoliczności określa, czy przysługuje mu prawo do odliczenia.

Zdaniem Banku sprzedaż wycofanych z użytkowania środków trwałych nie będzie również powodowała obowiązku dokonywania korekt, o którym mowa w art. 91 ust. 4 ustawy o VAT, nie nastąpi wówczas bowiem sprzedaż towarów wymienionych w ust. 2 tego przepisu (tj. sprzedaż środków trwałych podlegających amortyzacji), co jest warunkiem koniecznym dokonania korekty uregulowanej w ust. 4. W związku z powyższym Strona uważa, że wycofanie z użytkowania środka trwałego o wartości początkowej przekraczającej 15.000 zł, przy nabyciu którego Bank dokonał częściowego odliczenia podatku naliczonego, a nawet późniejsza sprzedaż tego towaru nie będą powodowały obowiązku korygowania podatku naliczonego, o którym mowa w art. 91 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i związanego z nim zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 Nr 54 poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego (…).

W myśl art. 91 ust. 7 ustawy przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przedstawionym stanie faktycznym Strona podnosi, iż wycofując z użytkowania środek trwały (przy nabyciu, którego Bank odliczył podatek naliczony przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy), zaprzestaje wykorzystywania tego środka trwałego na potrzeby związane z działalnością Podatnika, dokonuje więc zmiany jego przeznaczenia, ze związanego z czynnościami opodatkowanymi i zwolnionymi na związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepis art. 91 ust. 2 cytowanej ustawy, stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat (…), licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, (...), kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu.

A zatem wycofując z użytkowania środek trwały w ustawowym okresie korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 2, Wnioskodawca obowiązany jest do dokonania korekty podatku naliczonego jednorazowo w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła zmiana przeznaczenia zgodnie z art. 91 ust. 5 w związku z ust. 6 i 7 ustawy.

Natomiast, późniejsza sprzedaż tego środka trwałego nie będzie powodowała obowiązku korygowania podatku naliczonego, ponieważ obowiązek dokonania korekty podatku ciąży na Podatniku w miesiącu wycofania z użytkowania danego środka trwałego.

Należy dodać, iż powołana przez Stronę interpretacja organu podatkowego, odnosi się do konkretnej sprawy i tylko do niej się zawęża, w związku z tym nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.