INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy D., przedstawione we wniosku z dnia 5 listopada 2007 r. (data wpływu 7 listopada 2007r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Trudna sytuacja materialna niektórych rodzin powoduje, że nie mogą one regulować należności wynikających z zawartych z Gminą D. umów cywilnoprawnych. Rada Gminy D. podjęła stosowną uchwałę pozwalającą Wójtowi w określonych sytuacjach na umorzenie tych należności, gdy dłużnik lub osoby pozostające na jego utrzymaniu mogłyby zostać pozbawione niezbędnych środków utrzymania. Wójt umarza należność główną (zaległość), a także należne z tego tytułu odsetki lub po zapłacie zaległości umorzone zostaną tylko należne odsetki.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy z tytułu ww. umorzeń Gmina (w jej imieniu dział Urzędu Gminy) powinna wystawić PIT-8C...

Zdaniem Wnioskodawcy umorzenie należności (zaległości), a także wynikających z tego tytułu odsetek dotyczących zawartych umów cywilnoprawnych są przychodem z innych źródeł i gmina (Urząd Gminy) ma obowiązek wystawić tym osobom PIT-8C. Osoby, którym zostanie wystawiony PIT-8C w zeznaniu rocznym powinny te kwoty doliczyć do swojego dochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania wynikająca z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano podatku. W art. 10 ww. ustawy enumeratywnie wymieniono źródła przychodu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9, w związku z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osoby lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14 ustawy, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia należące do przychodów określonych w art. 12 - 14 i 17 ustawy oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” dowodzi, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i tym samym ww. ustawa w swoich założeniach daje podstawy prawne, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Natomiast stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przyczyną umorzenia przez Urząd Gminy zaległości z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych jest trudna sytuacja materialna zadłużonych rodzin, których egzystencja mogłaby zostać zachwiana w przypadku uregulowania zobowiązań z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych.

W przedmiotowej sprawie umorzeniu podlegają zobowiązania wynikające z zawartych umów cywilnoprawnych. W myśl przepisu art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Z brzmienia tego przepisu wynika, iż zwolnienie z długu dochodzi do skutku w wyniku umowy stron, przy czym zwolnienie z długu musi zostać zaakceptowane przez dłużnika. W efekcie zwolnienia dłużnika z całości lub części długu następuje u niego trwały przyrost majątku. Umorzenie zobowiązania oznacza zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego, skutkiem czego jest wystąpienie po stronie dłużnika określonej korzyści.

Ze świadczeniem mamy przy tym do czynienia w sytuacji gdy, świadczeniodawca wyrazi pozytywną wolę świadczenia, tzn. chęć przekazania świadczenia na rzecz świadczeniobiorcy, a świadczeniobiorca to świadczenie przyjmie.

Z zaprezentowanego we wniosku stanowiska nie wynika, że umorzenie zaległości następuje bez wiedzy dłużnika i bez jego zgody na przyjęcie zwolnienia z długu tym bardziej, że Urząd Gminy dysponuje wiedzą na temat trudnej sytuacji materialnej stron umów cywilnoprawnych i niemożności zaspokojenia podstawowych środków na utrzymanie zadłużonych rodziny.

W świetle powyższego, kierując się przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, że korzyści jakie osiąga dłużnik z tytułu umorzenia zaległości wynikających z zawartych umów cywilnoprawnych stanowią dla niego realne przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przy założeniu, iż umorzenie ww. zaległości stanowi zwolnienie z długu w myśl cytowanego art. 508 ustawy Kodeks cywilny, należy uznać, iż umorzona przez Urząd Gminy kwota zobowiązania z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych, stanowi dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1, w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Urząd Gminy, dokonujący umorzenia zaległości z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jest zobowiązany wypełnić obowiązek nałożony przez art. 42a ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem podmiot dokonujący m.in. świadczeń, o których mowa, tj. umorzenia zaległych należności ma obowiązek sporządzenia informacji o wysokości przychodów z innych źródeł na druku PIT-8C dla każdej osoby, której umorzono ww. zaległości, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano umorzenia i przekazać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwoty przychodów wskazane w informacji PIT-8C wystawionej przez Urząd Gminy należy wykazać w zeznaniu rocznym. Zatem podatnicy, którym Urząd Gminy umorzył zaległości z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych, winni zaliczyć umorzone kwoty do przychodów z innych źródeł i wykazać je w zeznaniu podatkowym za rok, w którym dokonano umorzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.