INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu 13 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania czynności umowy pożyczki – jest prawidłowe, o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2007 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki udzielonej pracownikowi.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Nadleśnictwo sporadycznie (do czterech razy w ciągu roku) udziela pracownikom oprocentowanych pożyczek z własnych środków. W zakresie usług Nadleśnictwa nie figuruje świadczenie usług pośrednictwa finansowego.

Z uwagi na to, iż udzielenie pożyczki jest usługą zaliczaną do usług pośrednictwa finansowego (udzielanie pożyczek poza systemem bankowym), to podlega ustawie o podatku od towarów i usług, jako usługa zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Nadleśnictwo wystawia fakturę VAT i wykazuje uzyskany obrót (wartość otrzymanych odsetek) w ewidencji i deklaracji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy udzielenie pracownikowi pożyczki z własnych środków będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 2 pkt 4 ustawy od czynności cywilnoprawnych wyłączone są czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

Udzielenie pożyczki objęte jest podatkiem od towarów i usług i dlatego umowa ta nie będzie opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (j.t. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zmianami) umowa pożyczki, jako czynność cywilnoprawna podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   1. umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   2. umowy spółki i jej zmiany,
   3. umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych. 

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony (lub strona) tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron (pożyczkodawca) z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że pracownicy otrzymują od pracodawcy pożyczkę. Nadleśnictwo – jak podaje w opisie stanu faktycznego – jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a odsetki od udzielonej pożyczki wykazuje w ewidencji i deklaracji, jako obrót. Tutejszy organ podatkowy – zgodnie ze złożonym wnioskiem – nie rozstrzyga w niniejszej interpretacji, czy czynność udzielenia pożyczki jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona. Jeżeli zatem usługa udzielonej pracownikom pożyczki – w świetle przepisów ustawy podatku od towarów i usług – zostanie uznana za podlegającą zwolnieniu od tego podatku, pożyczka ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Nadmienić także należy, iż zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy – z zastrzeżeniem art. 5 – przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego, ciąży na biorącym pożyczkę lub przechowawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.