Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (jednolity tekst z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zmian.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna stwierdza, że stanowisko Pana – przedstawione we wniosku z dnia 26.06.2007 roku (wpływ 02.07.2007 roku) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej kursu stosowanego do przeliczenia kwoty euro z tytułu wykonywania usług transportowych – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 02.07.2007 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych. Wnioskodawca posiada ciągnik siodłowy, którym wykonuje usługi na rzecz jednej firmy niemieckiej. Samochód jest wyłącznie do dyspozycji tej firmy, wykonuje trasy na obszarze całej Unii Europejskiej. Kierowca przebywa w trasie 2-3 tygodnie i otrzymuje telefonicznie informacje o terminie i miejscu załadunku oraz rozładunku towaru. Wnioskodawca nie otrzymuje żadnych zleceń, tylko jest informowany za pomocą specyfikacji otrzymywanych od zleceniodawcy o wykonanych trasach i liczbie przejechanych kilometrów. Specyfikacja jest niezbędna do wystawienia faktury i dopiero po jej otrzymaniu można wystawić dokument sprzedaży. Specyfikacje te zawierają ilość przejechanych przez ciągnik kilometrów i na tej podstawie wyliczana jest wartość faktury (przy zastosowaniu stawki ustalonej dla jednego przejechanego kilometra). Specyfikacje otrzymywane są z opóźnieniem (czasem nawet kilkunastodniowym).
Wnioskodawca pyta kiedy z jakiego dnia należy stosować kurs waluty do przeliczenia wartości faktury wyrażonej w euro.
W ocenie strony dla celów podatku dochodowego należy przyjąć kurs z dnia załadunku pierwszej wykonanej trasy ujętej w danej specyfikacji.
Mając na uwadze powyższy stan faktyczny, Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Fabryczna wskazuje jak niżej.
Problem przedstawiony w zapytaniu regulują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 26 lipca 1991 roku (jednolity tekst z 2000 roku Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zmian.), zwanej dalej „ustawą” oraz ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (jednolity tekst z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zmian.) zwanej dalej „ordynacją”.
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W myśl natomiast art. 14 ust. 1c ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 roku, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1 uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1) wystawienia faktury albo
2) uregulowania należności.
Z powyższego wynika zatem, że z dniem 1 stycznia 2007 roku zostały znowelizowane przepisy regulujące datę powstania przychodów, tj. art. 14 ust. 1c, 1e, 1h oraz 1i ustawy. Przepisy te nie określają co jest przychodem, a co nim nie jest, lecz ustalają moment powstania przychodu, który powiązano z data wydania rzeczy lub wykonania usługi, nie może on być jednak późniejszy niż data wystawienia faktury lub uregulowania należności.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że podstawą do wystawienia faktury jest tzw. „specyfikacja” otrzymywana od zleceniodawcy. Obejmuje ona kilka tras wraz z różnymi datami załadunku i rozładunku towaru wykonanych w ciągu jednego lub dwóch tygodni. Dopiero po jej otrzymaniu wnioskodawca może wystawić dokument sprzedaży. Ze względu na długi okres (kilkanaście dni), który upływa od momentu dostarczenia towaru do odbiorcy do chwili gdy strona otrzyma dokumenty pozwalające wystawić fakturę sprzedaży ich wartość często jest znana dopiero w następnym miesiącu. W ocenie tutejszego organu podatkowego, w przedstawionej sytuacji, specyfikację należy potraktować jako zaakceptowanie i przyjęcie przez zleceniodawcę usługi czyli rzeczywiste wykonanie tej usługi.
Zatem, w myśl art. 14 ust. 1c ustawy, przychód powstanie w momencie wykonania usługi, tj. otrzymania specyfikacji.
Art. 14 ust. 1a ustawy mówi natomiast, że przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. W przepisie tym ustawodawca jednoznacznie określił sposób przeliczania przychodów uzyskiwanych w walutach obcych. Z powyższego wynika, że do przeliczenia euro na złote należy przyjąć średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, tj. otrzymania specyfikacji.
W związku z powyższym należy stwierdzić, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku – jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wpływu wniosku.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe, organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.