INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki , przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2007r. (data wpływu do tut. Biura 26 września 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów pracowników z tytułu uczestnictwa w kursie językowym sfinansowanym przez pracodawcę - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów pracowników z tytułu uczestnictwa w kursie językowym sfinansowanym przez pracodawcę.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie faktyczne.

Spółka coraz częściej zawiera umowy w języku angielskim, realizuje kontrakty za granicą oraz w kraju z kontrahentami zagranicznymi, otrzymuje faktury i inne dokumenty od kontrahentów zagranicznych i rozlicza się z kontrahentami zagranicznymi. Akcjonariuszami Spółki są również podmioty zagraniczne. Ponadto Spółka w najbliższym czasie udostępni swoje akcje inwestorom w publicznym obrocie. Wobec faktu, iż pracownikom coraz bardziej przy realizacji czynności służbowych jest niezbędna znajomość co najmniej języka angielskiego, zaś zwolnienie wszystkich pracowników nie władających żadnym językiem obcym i zatrudnienie osób posiadających biegłą znajomość co najmniej języka angielskiego wydaje się dla spółki bardzo kosztownym i niecelowym rozwiązaniem, grożącym utratą istotnych specjalistów. Spółka zamierza zorganizować kurs języka angielskiego dla pracowników na swój koszt.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pracownik uzyska z tytułu umożliwienia mu nieodpłatnego uczestnictwa w kursie przychód, od którego zakład pracy winien potrącić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy kurs służy nabyciu umiejętności potrzebnych pracodawcyi pracodawca będzie korzystał z umiejętności językowych nabytych przez pracownika. Dlatego też pracownik nie powinien być obciążony ekonomicznymi skutkami podnoszenia kwalifikacji z inicjatywy pracodawcy w postaci zapłaty podatku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W świetle art. 11 ust. 1 tejże ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Art. 12 ust. 1 stanowi, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub częściowo odpłatnych.

Zgodnie z powyższym należy przyjąć, że generalnie wartość świadczeń otrzymanych przez pracowników na dokształcanie i podnoszenie kwalifikacji zawodowych stanowi przychód ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu. Nie dotyczy to otrzymanych świadczeń przyznanych zgodnie z treścią art. 21 ust 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie dotyczy to jedynie otrzymanych świadczeń przyznanych zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszących kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Należy jednak zauważyć, że szkolenia pracowników opłacane przez zakład pracy można podzielić na dwa rodzaje:

1. szkolenia podnoszące posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy, do których należą: seminaria, odczyty, prelekcje, wykłady, kursy specjalizacyjne, kursokonferencje, okazjonalne wykłady a nawet nauka języków obcych, jeśli pracownik zatrudniony jest na stanowisku wymagającym znajomości języka. Powyższe wymienione rodzaje dokształcania nie mają charakteru systematycznej nauki szkolnej w znaczeniu ogólnym,
2. szkolenia podnoszące poziom wiedzy ogólnej i zawodowej pracownika (nauka w szkołach publicznych i niepublicznych, w szkołach wyższych, na studiach podyplomowych itp.).
   
   

W przypadku dokształcania i doskonalenia zawodowego pracownika wyróżnić można sytuację, gdy szkolenia są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych pracownika w firmie na danym stanowisku (np. szkolenie z nowej wersji programu komputerowego dla pracownika, który używa w pracy tego programu, szkolenie pracownika organu podatkowego z zakresu podatków). Jeżeli zostanie spełniony powyższy warunek, wówczas koszty ponoszone za takie szkolenie przez zakład pracy nie stanowią przychodu pracownika i nie podlegają opodatkowaniu.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym kursy językowe nie są kursami związanymi z wykonywaniem czynności przez pracownika na danym stanowisku pracy. Dlatego też koszty ponoszone przez zakład pracy na to szkolenie, stanowią przychód pracownika w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 ustawy. Przychód ten może być jednak w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy w związku z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993r. Nr 103, poz. 472 ze zm.) oraz obowiązującym od 14 marca 2006r. rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006r. Nr 31, poz. 216). W związku z tym, że kursy językowe stanowią dokształcanie w formach pozaszkolnych wymagane jest skierowanie pracodawcy, na podstawie którego odbywa się dokształcanie.

Wobec czego świadczenia otrzymane przez pracowników na podnoszenie kwalifikacji w postaci kursów językowych będą korzystały ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, iż zostaną spełnione warunki określone w przepisach ww. rozporządzeń Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. W przeciwnym przypadku po stronie pracownika powstanie przychód podlegający opodatkowaniu, od którego pracodawca powinien potrącić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wobec tego stanowisko wnioskodawcy, że w związku z umożliwieniem pracownikowi nieodpłatnego uczestnictwa w kursie językowym nie powstają żadne skutki podatkowe dla pracownika jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.