W ramach prowadzonej działalności ubezpieczeniowej Spółka wykonuje czynności ubezpieczeniowe związane z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych w dziele II – Pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe. W celu reasekuracji przyjętych przez siebie ryzyk wynikających z podpisanych polis ubezpieczeniowych, Spółka zawiera umowy reasekuracji proporcjonalnej z wybranymi reasekuratorami w ramach których reasekurator przejmuje na siebie określoną część ryzyka i w takiej samej proporcji pokrywa ewentualne roszczenie (odszkodowanie) wypłacane przez zakład ubezpieczeń. Kalkulacja kosztów reasekuracji jest bezpośrednio związana i uzależniona od warunków konkretnej polisy. W ramach rozliczeń z tytułu umów reasekuracji proporcjonalnej, Spółka przekazuje reasekuratorowi część należnej składki

(proporcjonalnie do udziału reasekuratora w umowie), natomiast w zamian otrzymuje prowizje reasekuracyjną obliczona jako iloczyn stawki prowizji i udziału reasekuratora w składce przypisanej oraz udział reasekuratora w szkodach. Spółka rozpoznaje przychód z tytułu należnej składki ubezpieczeniowej za cały okres odpowiedzialności w dacie zawarcia umowy ubezpieczenia. Ponadto Spółka jako zakład ubezpieczeń jest obowiązana do tworzenia specjalnej rezerwy składek stanowiącej rezerwę techniczno-ubezpieczeniową, która jest zaliczana do kosztów uzyskania przychodów. W kolejnych okresach rozliczeniowych Spółka dokonuje sukcesywnie zmiany stanu rezerw. Zmniejszenie stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, zgodnie z odrębnymi przepisami, jest dla ubezpieczyciela przychodem w wysokości odpowiadającej zmniejszeniu tychże rezerw. Z tymi przychodami związane są koszty udziału reasekuratora w składce.

Spółka traktuje koszt z tytułu udziału reasekuratora w składce ubezpieczeniowej jako koszt uzyskania przychodów proporcjonalnie w stosunku do zmniejszenia rezerwy techniczno-ubezpieczeniowej (rezerwy składek)- tj. jeżeli udział reasekuratora w składce wynosi 50% to Spółka zmniejszając stan rezerwy techniczno-ubezpieczeniowej o 10, zobowiązana jest wykazać koszt uzyskania przychodu z tytułu udziału reasekuratora w składce w wysokości 5.

Dodatkowo na podstawie zawartej umowy reasekuracji proporcjonalnej Spółka uzyskuje przychody z tytułu prowizji reasekuracyjnej. Prowizja reasekuracyjna co do zasady jest przeniesieniem na reasekuratora kosztów akwizycji poniesionych przez zakład ubezpieczeń i kalkulowana jest jako część udziału reasekuratora w składce. Przychód należny z tego tytułu Spółka wykazuje zgodnie z umową reasekuracyjną proporcjonalnie do czasu trwania reasekurowanej umowy ubezpieczenia.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zwraca się z prośbą o potwierdzenie następujących kwestii:

1.Czy koszty z tytułu należnego reasekuratorom udziału w składce wynikającego z zawartych umów reasekuracji proporcjonalnej powinny być na podstawie obecnego brzmienia art.15 ust.4 ustawy CIT zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych i w związku z tym rozliczane na takich samych zasadach jak dla celów rachunkowych tj. być potrącane w tym roku podatkowym, w którym Spółka osiągnie odpowiadające tym kosztom przychody z tytułu składki zarobionej, o której mowa w §2 ust.1 pkt 7 Rozporządzenia, a który to przychód wynika wprost z brzmienia art.12 ust.1 pkt 5 ustawy CIT ?

2.Czy na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów ustawy CIT, dotyczących rozpoznawania przychodów tj. art.12 ust.3a oraz art.12 ust.4 pkt 1 ustawy CIT, przychód z tytułu prowizji reasekuracyjnej powinien być rozpoznawany proporcjonalnie do czasu trwania umowy ubezpieczeniowej objętej umową reasekuracji, tj. czy Spółka postępuje prawidłowo odraczając w czasie tę część ujętego memoriałowo na podstawie umowy reasekuracji przychodu, która dotyczy następnych okresów sprawozdawczych?

W ocenie Spółki, koszty udziału reasekuratora w składce wynikającej z zawartych umów reasekuracji proporcjonalnej są dla celów podatkowych kosztami bezpośrednimi przypisanymi do poszczególnych umów ubezpieczenia.

Rozpatrując kwestie dotyczące przychodu i kosztu, należy zwrócić uwagę, że Spółka jako zakład ubezpieczeń jest podmiotem świadczącym usługi odbiegające od standardowych usług, których wykonanie powoduje stosowne przysporzenie u usługobiorcy. Ustawodawca, zdając sobie sprawę ze specyfiki tej działalności i jej różnych aspektów przewidział dla zakładów ubezpieczeń szczególne zasady rachunkowości oraz związane z nimi szczególne regulacje w niektórych ustawach podatkowych. Powyższe powoduje, że uznając specyfikę działalności zakładów ubezpieczeniowych, ustawodawca zawarł możliwość podatkowego rozpoznania w kosztach uzyskania przychodów, tworzonej obligatoryjnie przez te zakłady rezerwy techniczno-ubezpieczeniowej, co ma służyć rzetelnemu i wiarygodnemu oddaniu w wyniku podatkowym przychodów (rozpoznawanych w całości w dniu zawarcia umowy ubezpieczenia) i kosztów wynikających z działalności Spółki.

Powyższe powoduje, że rozpoznanie kosztu w wysokości całości zarachowanego z tytułu umowy ubezpieczenia przychodu skutkuje tym, że w momencie rozpoczęcia ochrony ubezpieczeniowej na podstawie podpisanej umowy ubezpieczenia Spółka efektywnie nie wykaże przychodu. Rzeczywisty przychód Spółka będzie wykazywała na podstawie przepisu 12 ust.1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jako kwotę stanowiącą równowartość zmniejszenia stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, utworzonych zgodnie z odrębnymi przepisami.

W ocenie Spółki, koszty udziału reasekuratora w składce stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodami z tytułu składek ubezpieczeniowych. Poniesienie kosztu w postaci udziału reasekuratora w składce jest niezbędne w celu uzyskania przychodu z tytułu reasekurowanej umowy, a ponadto koszt ten ma na celu zabezpieczenie zdolności spełnienia przez Spółkę świadczenia wynikającego z zawartej umowy. Spółka stoi na stanowisku, że nie jest dopuszczalne, aby w przypadku rozłożenia przychodu w czasie, dokonywać jednorazowego odniesienia do kosztów uzyskania przychodów całości kosztów, które są związane bezpośrednio z tym przychodem. Zdaniem Spółki z przepisu art.15 ust.4 cytowanej ustawy wynika, iż co do zasady koszty udziału reasekuratora w składce ubezpieczeniowej jako koszt bezpośrednio związany z przychodami ze składek ubezpieczeniowych - powinien być potrącany w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały przychody z tychże składek. Efektywny przychód z tytułu składki ubezpieczeniowej pojawia się w rachunku podatkowym proporcjonalnie do długości trwania umowy ubezpieczeniowej, to równocześnie, zdaniem Spółki, związane z tym przychodem koszty powinny być potrącane proporcjonalnie do osiąganego odpowiadającego im przychodu z tytułu składek.

Jednym ze źródeł przychodów Spółki, jako zakładu ubezpieczeń są prowizje, które uzyskuje od reasekuratorów w wyniku zawartych umów reasekuracyjnych. Za datę powstania przychodu z tytułu prowizji reasekuracyjnych Spółka uznaje dzień wykonania usługi- zgodnie z art.12 ust.3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W związku z powyższym Spółka wykazuje przychód należny z tytułu prowizji reasekuracyjnej w ustalonych dniach tylko za konkretny okres sprawozdawczy.

W opisanym stanie faktycznym, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podzielając stanowisko Spółki zawarte w przedmiotowym wniosku, zauważa co następuje:

Istotą umowy reasekuracji jest zobowiązanie się reasekuratora do pokrycia określonej części świadczeń ubezpieczeniowych obciążających towarzystwo ubezpieczeniowe w zamian za odpowiednią część należnej towarzystwu składki ubezpieczeniowej. Towarzystwo ubezpieczeniowe w określonych umową etapach wystawia rachunki techniczne, które określają udział reasekuratora w dochodzie ze składek, prowizję należną od reasekuratora, udział reasekuratora w odszkodowaniach oraz udział reasekuratora w kosztach likwidacji szkód.

Jak to zostało wykazane w stanie faktycznym, Spółka w momencie zawarcia umowy ubezpieczeniowej, dokonuje rozpoznania przychodu, na podstawie art. 12 ust.3a ustawy z dnia 15 lutego 1992r o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U z 2000r Nr 54, poz.654 ze zmianami/ i tworzy, zgodnie z odrębnymi przepisami, rezerwę techniczno-ubezpieczeniową która w myśl art.15 ust.1b pkt 1 ustawy, stanowi koszt uzyskania przychodu w momencie jej utworzenia.

Zatem w momencie rozpoczęcia ochrony ubezpieczeniowej, Spółka efektywnie nie wykaże przychodu do opodatkowania. Faktyczny dochód, Towarzystwo wykaże co miesiąc w wysokości zmniejszenia (zmiany) stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, zgodnie z art.12 ust.1 pkt 5 ustawy.

W opinii Naczelnika tutejszego Urzędu, do powyższych przychodów, rozłożonym w czasie należy odnieść związane z nimi bezpośrednio, poniesione koszty- zgodnie z art.15 ust.4 ustawy, który mówi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c powołanej ustawy. Powyższe jest zgodne z zasadą współmierności kosztów i przychodów i pozwala na wiarygodne ustalenie wyniku podatkowego z działalności Spółki.

Jak wykazano powyżej, Towarzystwo ubezpieczeniowe wystawia rachunki techniczne, które określają między innymi prowizję należną od reasekuratora. Uzyskana w wyniku zawartych umów reasekuracji-prowizja jest dla ubezpieczyciela jednym ze źródeł przychodów.

Zgodnie z art.12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze lub wartości pieniężne ( z zastrzeżeniem ust.3 i 4 niniejszej ustawy). Za datę powstania przychodu, w myśl art.12 ust.3a, ustawy, uważa się (z zastrzeżeniem ust. 3c-3e), dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Zatem, ta część ujętego memoriałowo, na podstawie umowy reasekuracyjnej przychodu, dotycząca następnych okresów sprawozdawczych, jako nie stanowiąca przychodu na podstawie art.12 ust.4 pkt 1 ustawy, powinna zostać odroczona w czasie do okresu którego dotyczy.