INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 20.08.2007 r. (data wpływu 04.09.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04 września 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest pracodawcą zatrudniającym na dzień 01.01.2007 r. - 33 osoby w pełnym wymiarze czasu pracy. W Spółce nie działa zakładowa organizacja związkowa i pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy. Spółka zrezygnowała z tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, co zostało zapisane w Regulaminie Wynagradzania po uzgodnieniu z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów. Zgodnie z Regulaminem Wynagradzania Wnioskodawca postanowił wypłacić pracownikom świadczenie urlopowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypłacane przez Spółkę świadczenie urlopowe stanowi koszt podatkowy...

Zdaniem Wnioskodawcy świadczenie urlopowe wypłacane zatrudnionym pracownikom stanowi koszt podatkowy w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Z powyższego przepisu wynika, że wypłacone świadczenia urlopowe są kosztem wyłącznie wtedy, gdy możliwość takich świadczeń przewiduje ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t. j. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.). Stosownie do treści art. 3 ust. 1 powołanej ustawy pracodawca, inny niż pracodawca prowadzący działalność w formach organizacyjno-prawnych jednostek sektora finansów publicznych, zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, powinien utworzyć zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Ustawowy obowiązek tworzenia funduszu może być uchylony (art. 4 ww. ustawy) postanowieniem układu zbiorowego pracy, a u pracodawcy którego pracownicy nie są objęci układem zbiorowym pracy – postanowieniem regulaminu wynagradzania uzgodnionym z zakładowymi organizacjami związkowymi lub z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów.

Świadczenia urlopowe na podstawie art. 3 ust. 3 ww. ustawy mogą wypłacać pracodawcy spoza sfery budżetowej, zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, jeśli nie utworzyli oni Funduszu.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że na dzień 01.01.2007 r. zatrudnienie wynosiło 33 osoby w przeliczeniu na pełne etaty. Tym samym Spółka nie spełniła warunku do zastosowania art. 3 ust. 3 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Pracodawcy, do których nie ma zastosowania art. 3 ust. 3 ww. ustawy mogą stosownie do art. 4 tej ustawy dowolnie kształtować wysokość odpisu na Fundusz lub zrezygnować z jego tworzenia. Jednakże regulacja art. 4 ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie zawiera możliwości wypłaty świadczeń urlopowych przez pracodawców rezygnujących z tworzenia Funduszu.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca zrezygnował z tworzenia Funduszu a podstawą prawną wypłaty świadczenia urlopowego jest Regulamin Wynagradzania (a nie przepisy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych), wydatki poniesione na wypłatę świadczeń urlopowych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.