POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art. art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.) oraz art. 4 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w sprawie: odliczenia z tytułu podatku zapłaconego w Indiach

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółka z o.o. w 2006r. zawarła i zrealizowała kontrakt na oddelegowanie pracowników do pracy w Indiach. Kontrakt zawarty był z kontrahentem zarejestrowanym w Indiach. Spółka z o.o. nie jest zarejestrowana w Indiach dla potrzeb podatkowych. Na podstawie kontraktu Spółka wysłała swoich pracowników, którzy nadzorowali prace montażowe suwnic w Indiach. Suwnice po montażu pozostały w Indiach. Kontrahent Indyjski sprzedaje suwnice w Indiach innej firmie indyjskiej. Spółka z o.o. wyposażyła swoich pracowników w ubrania robocze, zapłaciła za szczepienia wymagane do wyjazdu do Indii, wypłaciła pracownikom wynagrodzenie i diety. Kontrahent indyjski na podstawie kontraktu opłacał zakwaterowanie (bez wyżywienia). Kontrakt trwał krócej niż 6 miesięcy. Walutą kontraktu było EUR. Kontrahent indyjski od wystawionej przez Spółkę z o.o. faktury za świadczone usługi potrącił podatek dochodowy w wysokości 22,5% i wpłacił potrącony podatek na konto urzędu skarbowego w Indiach. Spółka z o.o. od kontrahenta w Indiach otrzymała poświadczenie wpłacenia podatku na druku „challan” oraz deklarację podatkową na druku „form 16A” (oba dokumenty wystawione w walucie obowiązującej w Indiach – rupia indyjska). Kontrakt został zakwalifikowany przez Spółkę i kontrahenta indyjskiego do usług techniczny w rozumieniu Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Indiami. Stanowisko to potwierdziło Ministerstwo Finansów w interpretacji wydanej na podstawie art. 14e Ordynacji podatkowej.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii, w jaki sposób rozliczyć w Polsce dochód z kontraktu, oraz czy sposób wyliczenia zawarty we wniosku jest poprawny.

Zdaniem Podatnika Spółka na podstawie zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych winna w całości rozliczyć się w Polsce z dochodu uzyskanego i w Polsce i w Indiach. Jednocześnie jednak na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania Spółka może odliczyć pewną kwotę podatku dochodowego potrąconego przez Indie. W związku z tym, że w Indiach zostało dokonane potrącenie od przychodu Spółka uważa, że dla ustalenia proporcji do limitu odliczeń winno zastosować się także tą samą kategorię, czyli przychód. Według Spółki w pozycji 53 zeznania CIT-8 oraz w pozycjach 54 i 64 załącznika CIT8/O należy wpisać kwotę 75.542,36 zł, według wyliczenia: 397.591,59 zł x (397.510,21 zł / 2.092.159 zł), gdzie:

- 397.591,59 zł – przychody uzyskane poza granicami kraju opodatkowane w Indiach,

- 397.510,21 zł – podatek dochodowy należny ogółem,

- 2.092.159 zł – dochód ogółem.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. w brzmieniu obowiązującym w 2006r. jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, dochody te łączy się z dochodami osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Jak stanowi art. 20 ust. 6 ustawy z dnia 15.02.1992r. w brzmieniu obowiązującym w 2006r. łączna kwota odliczeń, o których mowa w ust. 2-5, z uwzględnieniem ust. 1, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.

Na podstawie art. 20 ust. 8 ustawy z dnia 15.02.1992r. w brzmieniu obowiązującym w 2006r. określając wielkość odliczeń, o których mowa w ust. 1 i w ust. 2-7, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie przelicza się na złote według kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z dnia zapłaty tego podatku.

Przy czym jak stanowi art. 22a ustawy z dnia 15.02.1992r. przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. b) umowy z dnia 21 czerwca 1989r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Indii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 1990r. Nr 8, poz. 46) każde z Umawiających się Państw przy nakładaniu podatków na osoby mające w nich miejsce zamieszkania lub siedzibę może włączyć do podstawy, od której te podatki są wymierzane, te części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 11, 12 i 13 niniejszej umowy mogą być także opodatkowane w drugim Państwie, lecz zezwoli na potrącenie z kwoty podatku obliczonej na tej podstawie kwoty równej podatkowi zapłaconemu w drugim Umawiającym się Państwie. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku należnego w pierwszym wymienionym Państwie, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu, który zgodnie z postanowieniami artykułów 11, 12 i 13 niniejszej umowy może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Minister Finansów w postanowieniu z dnia 11.01.2007r., nr DD7/033-266/ML/06/609 dokonał na wniosek Spółki interpretacji zapisów ww. umowy z Indiami stwierdzając, iż zgodnie z art. 24 ust. 2 lit.b) Polska przy nakładaniu podatków na PZT, może włączyć do podstawy, od której te podatki są wymierzone, te części dochodu, które zgodnie z postanowieniami art. 13 umowy z Indiami mogą być także opodatkowane w Indiach, lecz zezwoli na potrącenie z kwoty podatku obliczonej na tej podstawie, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Indiach. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku należnego w Polsce, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu, który zgodnie z art. 13 umowy z Indiami może być opodatkowany w Indiach. Zatem, w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania, umowa z Indiami przewiduje odliczenie zapłaconego podatku u źródła przy zastosowaniu metody proporcjonalnego odliczenia. Taką też metodę, przedstawiło PZT w uzupełnieniu do wniosku, którą należy uznać za poprawną.

Odnosząc się z kolei do kwoty odliczenia Minister Finansów stwierdził, iż limit jaki PZT może odliczyć tytułem podatku zapłaconego w Indiach, należy ustalić obliczając podatek od dochodu całkowitego (tj. uzyskanego w kraju i za granicą) mnożąc przez iloraz dochodu zagranicznego przez dochód całkowity. Jednocześnie Minister Finansów zdefiniował dochód zagraniczny stwierdzając na stronie 3 postanowienia, że podatek u źródła nałożony za opłaty za usługi techniczne nie może przekroczyć stawki 22,5% kwoty brutto tych opłat. Podstawą naliczenia podatku jest kwota całej wypłaconej kontrahentowi należności, która po odliczeniu podatku u źródła stanowi dochód PZT uzyskany za granicą”.

Mając na względzie interpretację dokonaną przez Ministra Finansów oraz przyjmując dane liczbowe podane we wniosku Podatnika, w ocenie tut. Organu podatkowego w pozycji 53 zeznania CIT-8 oraz w pozycjach 54 i 64 załącznika CIT8/O należy wpisać kwotę 59.115,93 zł, według wyliczenia: 397.510,21 zł x (311.136,47 zł / 2.092.159 zł), gdzie:

• 397.510,21 zł – podatek od dochodu całkowitego (tj. uzyskanego w kraju i za granicą)
• 311.136,47 zł – dochód zagraniczny według wyliczenia: przychody uzyskane poza granicami kraju opodatkowane w Indiach (397.591,59 zł) minus podatek zapłacony w Indiach (86.455,12 zł),
• 2.092.159 zł – dochód całkowity.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego nieprawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż Spółka składając rozliczenie za rok 2006 winna w pozycji 53 zeznania CIT-8 oraz w pozycji 54 i 64 załącznika CIT8/O wykazać kwotę 75.542,36 zł obniżając o ww. kwotę wysokość podatku należnego po odliczeniach.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy zauważa, iż jak wynika z art. 14e § 2 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym przed 01.07.2007r. do pisemnych interpretacji wydanych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w zakresie postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przepisy art. 14a-14d stosuje się odpowiednio. Zatem zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej postanowienie z dnia 11.01.2007r., nr DD7/033-266/ML/06/609 jest wiążące dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmienione albo uchylone wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.