INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 07 sierpnia 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 13 sierpnia 2007r.), uzupełnionym w dniu 10 października 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z podatku dochodowego zasądzonego wyrokiem sądowym odszkodowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zwolnienia z podatku zasądzonego wyrokiem sądowym odszkodowania. Z uwagi na wątpliwości co do przedstawionego stanu faktycznego wezwano Spółkę do jego uzupełnienia pismem z dnia 28 września 2007r. IBPB2/415-60/07/MK. Odpowiedź na to wezwanie wpłynęła do tut. Biura 10 października 2007r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

• w związku z kradzieżą w firmie, w październiku 2005r. z pracy został zwolniony dyscyplinarnie pracownik,
• pracownik ten nie zgadzał się z decyzją pracodawcy, wobec czego wniósł sprawę do Sądu Pracy,
• w marcu 2007r. Sąd wydał wyrok, na mocy którego zasądził pracownikowi odszkodowanie wraz z ustawowymi odsetkami od daty uprawomocnienia się wyroku,
• podstawą zasądzenia odszkodowania był art. 56 i 58 Kodeksu pracy,
• pracodawca wypłacił byłemu pracownikowi zasądzone odszkodowanie po uprzednim potrąceniu 19% podatku dochodowego od osób fizycznych.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pracodawca słusznie postąpił potrącając 19% podatku dochodowego od osób fizycznych od zasądzonego odszkodowania...

Zdaniem wnioskodawcy na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wyłączone ze zwolnienia przedmiotowe odszkodowanie z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnośią gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.
   
   

Zgodnie z art. 56 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.) pracownikowi, z którym rozwiązano umowę o pracę bez wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, przysługuje roszczenie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowanie. O przywróceniu do pracy lub odszkodowaniu orzeka sąd pracy. Stosownie natomiast do treści art. 58 ww. Kodeksu pracy odszkodowanie, o którym mowa w art. 56, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. Jeżeli rozwiązano umowę o pracę, zawartą na czas określony albo na czas wykonania określonej pracy, odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące.

Powołany przepis określa zatem wysokość przysługującego pracownikowi odszkodowania. W przedmiotowej sprawie odszkodowane jest odszkodowaniem zasądzonym na mocy wyroku sądowego a podstawą jego zasądzenia jest art. 56 i art. 58 ww. Kodeksu pracy. Oznacza to, iż pracownikowi przyznano odszkodowanie, którego zasady ustalania i wysokość wynikają wprost z przepisów odrębnej ustawy, tj. Kodeksu pracy i równocześnie odszkodowanie to nie zostało wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 3 od lit. a) - g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Wbrew twierdzeniu wnioskodawcy, odszkodowanie to nie jest bowiem odszkodowaniem z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, o którym mowa w art. 36(#61446;) Kodeksu pracy.

Odszkodowanie to podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to równocześnie, że Spółka jako płatnik nie była obowiązana do poboru zaliczki na podatek dochodowy od kwoty tego odszkodowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.