W dniu 25 kwietnia 2007r. Spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który następnie został uzupełniony w dniu 23 maja 2007r. oraz w dniu 12 lipca 2007r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca zawarła umowę z przedstawicielem handlowym, mieszkającym na stałe w Baku, w Azerbejdżanie. Przedmiotem niniejszej umowy jest współpraca między stronami w dziedzinie sprzedaży produktów i towarów oferowanych przez Wnioskującą. Na mocy postanowień niniejszej umowy, przedstawiciel handlowy zobowiązuje się do aktywnego poszukiwania klientów na produkty Spółki. Po dokonaniu sprzedaży do wskazanego klienta, przedstawiciel otrzymuje prowizję. Wynagrodzenie jest ustalane każdorazowo w momencie negocjowania warunków sprzedaży dla znalezionego klienta i dokonania sprzedaży przez Wnioskującą.

W związku ze stanem faktycznym opisanym przez Spółkę zrodziła się wątpliwość, czy oświadczenie ww. osoby oraz potwierdzenie zapłaty podatku w urzędzie skarbowym w Azerbejdżanie może zastąpić certyfikat rezydencji dla celów podatkowych, bowiem wysłany druk certyfikatu rezydencji stanowi problem do wypełnienia w tamtejszym urzędzie ?

Zdaniem Wnioskującej, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyeliminowanie, bądź zastosowanie odpowiedniej stawki podatkowej jest uzależnione od posiadania odpowiedniego zaświadczenia tj. certyfikatu rezydencji, który potwierdzi, że dana osoba jest rezydentem drugiego państwa. W opinii Wnioskodawcy, potwierdzenie zapłaty podatku w urzędzie skarbowym w drugim umawiającym się państwie może być uznane za wymagane zaświadczenie.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu stwierdza, co następuje:

Stosowanie do art. 5a pkt 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji oznacza to, zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

W kontekście przywołanej powyżej definicji legalnej, za certyfikat rezydencji można uznać jedynie dokument (pismo urzędowe, świadectwo) wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika, zaświadczający o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż potwierdzenie zapłaty podatku w urzędzie skarbowym w drugim umawiającym się państwie, nie mogą być uznane za certyfikat rezydencji, w rozumieniu przepisów art. 5a pkt 21 ustawy podatkowej.

W kontekście powyższych rozważań Wnioskodawca winien dokonać analizy zaistniałego stanu faktycznego, przy uznaniu, iż nie dysponuje certyfikatem rezydencji przedstawiciela handlowego z Azerbejdżanu.

Mając na względzie okoliczności faktyczne sprawy oraz przywołane regulacje ustawy podatkowej, należało orzec, jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Organ podatkowy wskazuje ponadto, iż w przedmiotowej interpretacji ustosunkowuje się wyłącznie do argumentacji zawartej w piśmie Wnioskującej. Regulacje art. 14a–14d ustawy Ordynacja podatkowa nie przewidują bowiem prowadzenia postępowania dowodowego w sprawach o interpretację przepisów prawa podatkowego.

Przedmiotowa interpretacja, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.