POSTANOWIENIE

Na podstawie art.216, art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm./ po rozpatrzeniu wniosku z dnia 16.02.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga

- stwierdza, że wyrażone we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Wnioskiem z dnia 16.02.2007 r. Spółka wystąpiła w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w kwestii możliwości przyjęcia zaproponowanego na 2007 r. współczynnika proporcji do rozliczenia podatku naliczonego za 2006r.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka w 2006 r. do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjęła proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z Naczelnikiem tutejszego Urzędu w wysokości 60%. W efekcie zastosowania w stosunku do podatku naliczonego ww. proporcji oraz braku sprzedaży Spółka w deklaracji VAT-7 za grudzień 2006 r. wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 22.783 zł. Wobec braku sprzedaży w 2006 r. Strona wystąpiła z prośbą o przyjęcie współczynnika proporcji na 2007 r. w wysokości 20% w oparciu o prognozowaną do końca 2007 r. sprzedaż.W przedmiotowej sprawie Spółka przedstawia stanowisko, iż możliwe jest przyjęcie proponowanego na 2007 r. współczynnika proporcji do rozliczenia kwoty podatku naliczonego za 2006 r.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga stwierdza, że stanowisko podatnika w tej sprawie jest prawidłowe i jednocześnie wyjaśnia:Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz.U. nr 54, poz. 535 ze zm./ w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Ust. 2 z kolei stanowi, iż jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. Zgodnie z ust. 3 i 4 ww. artykułu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. W myśl natomiast ust. 8 tego artykułu podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Stosownie do art. 91 ust. 1 ww. ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Przede wszystkim zauważyć należy, iż w przestawionym stanie faktycznym nie jest możliwe wyliczenie faktycznej proporcji dla zakończonego roku podatkowego 2006 r., wartość obrotu występującego w mianowniku przedmiotowej proporcji wynosi bowiem 0.

Naczelnik Urzędu wskazuje, iż regulacje zawarte w art. 90 i 91 ww. ustawy o VAT zostały wprowadzone w celu realizacji podstawowej zasady podatku od towarów i usług, tj. cząstkowego poboru tego podatku na każdym etapie zwiększania wartości wytwarzanego produktu oraz obciążania tym podatkiem ostatecznego konsumenta, wyrażonej w art. 86 ust. 1 ww. ustawy, stosownie do którego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Realizacja prawa, o którym mowa w powołanym przepisie art. 86 ust. 1 następuje w chwili wystąpienia podatku należnego (sprzedaży), co potwierdza również zapis art. 86 ust. 19 ustawy o VAT, w myśl którego jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 10, 11, 12, 16 lub 18, podatnik nie wykonał czynności opodatkowanych, kwotę podatku naliczonego za ten okres przenosi się do rozliczenia na następny okres rozliczeniowy. Zapis „przenosi się do rozliczenia” oznacza, iż kwota podatku przenoszonego nie może być wyższa od tej, w stosunku do której będzie przysługiwało prawo do odliczenia w momencie wystąpienia podatku należnego. Natomiast na podstawie cytowanych ust. 2 i ust. 8 art. 90 w momencie wystąpienia sprzedaży podatnik będzie miał prawo do odliczenia tylko takiej kwoty podatku naliczonego (z której nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwoty podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego) jaka wynika z szacunkowej proporcji. Skoro z chwilą wystąpienia podatku należnego podatnik w 2007 r. będzie dokonywał rozliczenia podatku naliczonego dotyczącego m.in. zakupów z 2006 r., to również do nich obowiązany jest zastosować szacunkową proporcję ustaloną na rok 2007. Podatnik powinien zatem w pierwszym okresie rozliczeniowym roku 2007 skorygować kwotę podatku naliczonego do przeniesienia z 2006 r. do wysokości przysługującego mu odliczenia na rok 2007 r., tzn. wg ustalonej 20% proporcji.

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik Urzędu postanowił jak w rozstrzygnięciu.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej–do czasu jej zmiany lub uchylenia–zgodnie z art. 14b §1 i 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art.236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).Zgodnie z art. 222 Ordynacji podatkowej zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.