Postanowienie

Na podstawie art. 14a § 1, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm: Dz. U. Nr 85 z 2005 r., poz. 727; Dz. U. Nr 86 z 2005 r., poz. 732; Dz. U. Nr 93 z 2004 r., poz. 894, Dz. U. Nr 143 z 2005 r., poz. 1199, Dz. U. z 2006r. Nr 66, poz. 470) po rozpatrzeniu wniosku Podatnika z dnia 19.07.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 20.07.2006r.), uzupełnionego w dniu 04.08.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie możliwości odliczenia od dochodu wydatków poniesionych na zakup sprzętu rehabilitacyjnego do ćwiczeń typu „atlas” w ramach ulgi rehabilitacyjnej,

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wejherowie stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik jest osobą niepełnosprawną, posiada I grupę inwalidzką. W decyzji orzekającej o znacznym stopniu niepełnosprawności stwierdzono uszkodzenie narządów ruchu (złamanie kręgosłupa szyjnego i niedowład ręki lewej) oraz chorobę płuc. W związku z niepełnosprawnością, Wnioskodawca zamierza nabyć sprzęt rehabilitacyjny typu „atlas”. Zdaniem Podatnika, w przypadku takiego schorzenia, przyrząd ten jest niezbędny w rehabilitacji – do utrzymania sprawności fizycznej i zdrowia. Na tego typu urządzeniu, wykonuje się ćwiczenia kończyn, kręgosłupa i klatki piersiowej. Zaletą przyrządu jest możliwość wykonywania ćwiczeń niepełnosprawnej kończyny za pomocą zdrowej. W dalszej części wniosku Podatnik podnosi, że sprzęt rehabilitacyjny typu „atlas”, jaki zamierza nabyć, znajduje się we wszystkich większych zakładach rehabilitacji, a jego zakup pozwoli mu na wykonywanie ćwiczeń w dowolnej chwili, bez konieczności dojazdu na limitowane zabiegi i oczekiwanie w kolejce.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zwrócił się z zapytaniem, czy wydatki na zakup sprzętu rehabilitacyjnego typu „atlas” będzie mógł odliczyć od dochodu. Zdaniem Podatnika, ma do tego prawo, gdyż zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych można odliczyć od dochodu „zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności”.

Zgodnie z treścią art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., nr 14, poz. 176 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-6 i 8-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W świetle art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy, odliczeniu od dochodu z tytułu wydatków rehabilitacyjnych podlegają wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy wydatki te podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane z tych funduszy odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Podstawą do odliczenia wydatku za zakup indywidualnego sprzętu do rehabilitacji jest, w myśl art. 26 ust. 7c, posiadanie dowodu na jego poniesienie, a warunkiem odliczenia jest, zgodnie z treścią ust. 7d pkt 1 i 2 w/w artykułu, posiadanie orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową, albo rentę socjalną, albo orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Z przytoczonych wyżej przepisów prawa wynika, że podatnik może odliczyć od dochodów wyłącznie wydatki na zakup sprzętu, urządzeń lub narzędzi technicznych, które powinny jednocześnie spełniać trzy warunki:

1. indywidualnego przeznaczenia,
2. niezbędności w rehabilitacji,
3. ułatwiania w wykonywaniu czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Dlatego też należy posłużyć się definicją encyklopedyczną, wg której hasło rehabilitacja należy rozumieć jako przywrócenie choremu aktywności poprzez fizyczne i psychiczne przystosowanie do nowych warunków życia.

Ze stanu faktycznego wskazanego we wniosku wynika, że Podatnik jest osobą niepełnosprawną, z orzeczonym znacznym stopniem niepełnosprawności z tytułu narządów ruchu i chorobą płuc. Zakup wskazanego we wniosku urządzenia do wykonywania ćwiczeń – jak wskazuje Podatnik – ma na celu przywrócenie, poprawę lub utrzymanie psychofizycznej sprawności. W tej sytuacji należy uznać, że zakup sprzętu typu „atlas” spełnia wymogi określone w przepisach prawa, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy, i jeśli wydatek na jego nabycie nie zostanie sfinansowany (dofinansowany) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostanie zwrócony Podatnikowi w jakiejkolwiek formie, będzie uprawniał Podatnika do odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W tym stanie faktycznym i prawnym, postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie Organ podatkowy informuje, że w związku z tym, iż Podatnik przedstawiając stan faktyczny sprawy odniósł się do stanu hipotetycznego, wskazując na zamiar zakupu sprzętu bez określenia daty nabycia, niniejszym postanowieniem dokonano interpretacji przepisów prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31.12.2006r.