P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), udzielając interpretacji w zakresie postanowień konwencji z dnia 12 stycznia 1993 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269),

Minister Finansów uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku, w sprawie zasad opodatkowania dochodu polskich rezydentów oddelegowanych do pracy na terytorium Ukrainy.

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Spółka w ramach Grupy świadczy na rzecz pozostałych spółek z Grupy usługi doradcze w zakresie działalności gospodarczej i zarządzania. Podstawą świadczenia tych usług jest umowa zawarta ze spółkami operacyjnymi Grupy, mającymi swoje siedziby w różnych krajach.

W związku z powyższym Spółka oddelegowuje swoich pracowników do pracy na Ukrainie, w celu świadczenia usług doradczych o charakterze długoterminowym na rzecz jednej ze spółek Grupy, posiadającej siedzibę na terytorium Ukrainy. Oddelegowanie odbywa się na podstawie porozumienia zawieranego przez Spółkę z pracownikami (w wypadku aktualnych pracowników) lub umów o pracę w celu oddelegowania (w przypadku osób nowozatrudnionych). Polska Spółka, jako pracodawca, jest podmiotem wypłacającym wynagrodzenie.

Okresy oddelegowania wahają się od kilku miesięcy do 2 lat, przy czym długość pobytu pracownika na Ukrainie, z uwagi na charakter powierzonych mu zadań, przekracza liczbę 183 dni w danym roku kalendarzowym. Umowy o pracę określają wprost długość okresu oddelegowania pracownika do pracy na Ukrainie, który może ulec przedłużeniu, bądź też zawierają wzajemne zobowiązania stron do nie rozwiązywania umowy o pracę przed upływem 183 dni pobytu pracownika na Ukrainie.

Począwszy od 01.01.2007 r. pracownicy oddelegowani do pracy do jednej ze spółek z Grupy posiadającej siedzibę na Ukrainie odprowadzają podatek dochodowy od osób fizycznych na Ukrainie.

Spółka zapytuje, czy posiadając dowód na to, że czas pobytu oddelegowanych do pracy na Ukrainie pracowników przekroczy w danym roku kalendarzowym 183 dni, jest obowiązana pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych tym osobom wynagrodzeń z tytułu świadczonej tam pracy, a tym samym czy w ww. sytuacji dochód ww. pracowników podlega w Polsce opodatkowaniu.

Zdaniem Spółki – dochód pracowników oddelegowanych do pracy na terytorium Ukrainy podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 polsko-ukraińskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, w Polsce i na Ukrainie. Jednakże w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania należy zastosować przewidzianą w konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania, metodę wyłączenia. Oznacza, to iż ww. dochód oddelegowanych do pracy na Ukrainie pracowników Spółki nie podlega w Polsce opodatkowaniu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 15 ust. 1 konwencji z dnia 12 stycznia 1993 r. zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz.U. z 1994 r. Nr 63, poz. 269),, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie

Jednakże, zgodnie z art. 15 ust. 2 konwencji wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni podczas danego roku kalendarzowego oraz
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, oraz
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy, wynagrodzenie pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Ukrainy. W takim przypadku dochód ten może być opodatkowany zarówno na Ukrainie, jak i w państwie rezydencji, czyli w Polsce.

Natomiast, art. 15 ust. 2 konwencji określa wyjątek od powyższej zasady, zgodnie z którym wynagrodzenia pracowników podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, czyli w Polsce, o ile łącznie zostaną spełnione określone w tym artykule warunki. Niespełnienie któregokolwiek z tych warunków powoduje, iż wynagrodzenie pracowników podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 konwencji, czyli w państwie, w którym praca jest wykonywana oraz w państwie miejsca zamieszkania podatnika.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż już warunek pierwszy art. 15 ust. 2 konwencji nie jest spełniony, gdyż pracownicy Spółki oddelegowani są do Ukrainy na okres dłuższy niż 183 dni. Zatem dalsze dowodzenie, czy pozostałe warunki ustępu 2 są spełnione nie jest zasadne. Oznacza to, że dochód oddelegowanych pracowników do pracy na Ukrainie podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 15 ust. 1konwencji , w Polsce i na Ukrainie.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 24 ust. 2 lit. a) konwencji (metoda wyłączenia z progresją).

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza jak w sentencji.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla płatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.