POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych zawarte we wniosku z dnia 7 maja 2007 r. (data wpływu do Urzędu 10 maja 2007 r.) za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji, montażu i wykonywania na indywidualne zamówienie konstrukcji aluminiowych, stalowych oraz szklanych. W ramach powyższej działalności Spółka przygotowuje projekty wykonywanych elementów i konstrukcji. Projekty wykonywane są odrębnie dla każdego zamówienia i zawsze mają niepowtarzalny i indywidualny charakter. Indywidualność projektu wynika nie tylko z uwarunkowań technicznych, ale przede wszystkim dotyczy formy.

Wszystkie projekty przygotowywane są przez projektantów zatrudnionych na podstawie umów o pracę. Projektanci zobowiązani są do przestrzegania ogólnych zaleceń zleceniodawców i ich architektów, warunków technicznych i obowiązujących norm, jednak w tych ramach korzystają ze swobody i rezultat końcowy pozostawiony jest ich wizji. W powyższych granicach forma projektowanych konstrukcji i elementów zależy od osobistego ujęcia (interpretacji projektanta).

Zdaniem Spółki wykonywane przez pracowników projekty należy zakwalifikować jako utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym jeżeli w umowie o pracę wyodrębniono wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do projektów wytworzonych przez pracowników to w odniesieniu wynagrodzenia w tej wyodrębnionej części należy zastosować 50% koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 w/w ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzenia przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt. 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przepis ten uzależnia skorzystanie z 50% kosztów uzyskania przychodów od tego, czy dany rezultat pracy stanowi podmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 904 z późn. zm.). Artykuł ten stanowi, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). Z oczywistych względów nie każde dzieło spełnia przesłanki utworu.

Zgodnie z art. 1 ust 2 w/w ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, muzyczne i słowno – muzyczne,sceniczne, sceniczno – muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne, audiowizualne (w tym filmowe)

Nie stanowią zaś przedmiotu prawa autorskiego akty normatywne, urzędowe dokumenty, znaki, symbole itp. (art. 4 ustawy prawie autorskim i prawach pokrewnych ).

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

W świetle wyjaśnień Ministerstwa Kultury zastosowanie 50% stawki kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uzależnione od wystąpienia dwóch podstawowych okoliczności:

1.zaistnienia utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz

2.udzielenia przez twórcę licencji na korzystanie z danego utworu zamawiającemu, względnie rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do twórczego dzieła.

W tej sytuacji niezbędne jest, aby oprócz zakwalifikowania wykonywanych prac jako utworu w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych dla zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu udzielona została przez twórcę licencja zamawiającemu lub rozporządzenie majątkowymi prawami autorskimi do tego dzieła. Dodatkowo rezultat wykonywanej działalności musi być twórczy tzn. musi być związany z osobą twórcy na tyle, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że autorskie prawa majątkowe z tytułu projektów wykonywanych elementów i konstrukcji przez pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę stają się własnością Spółki (pracodawcy).

W tej sytuacji należy uznać, że płatnik ma prawo do zastosowania w tym przypadku podwyższonych kosztów uzyskania przychodu. Jednakże koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% mogą być tylko zastosowane do tej części wypłaconego wynagrodzenia za pracę, która stanowi dla pracownika przychód z tytułu wykonywania projektów, w stosunku do których nastąpiło przeniesienie praw autorskich na pracodawcę.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja, w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.