POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 17.10.2006 r. (data wpływu: 22.11.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko nie jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zapytanie Podatnika dotyczy określenia momentu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup rocznej prenumeraty czasopisma oraz na opłacenie składek na ubezpieczenie samochodu.

Według opisu stanu faktycznego Spółka w listopadzie 2006 r. opłaciła prenumeratę czasopisma na 2007 r. oraz w październiku 2006 r. zapłaciła polisy ubezpieczeniowe OC i AC za pierwszy kwartał okresu ubezpieczenia wykupionego od października 2006 r. do października 2007 r. (polisy są opłacane kwartalnie).

Na tle takiego stanu faktycznego Spółka formułuje stanowisko, że ponieważ prenumerata została wykupiona na 2007 r., to wydatek poniesiony na ten cel dotyczy roku 2007 r. i, mimo że został poniesiony w 2006 r., powinien zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w 2007 r. Jak poinformowała, w 2006 r. zaksięgowała ww. wydatek na koncie rozliczeń międzyokresowych kosztów, a w 2007 r. zaliczyła go do kosztów podatkowych jednorazowo ze względu na jego małą wartość. Polisy AC i OC są opłacane kwartalnie i, jak podaje Spółka, „wówczas są zaliczane do kosztów”. Z opisu stanu faktycznego wynika jednak, że pierwsza polisa kwartalna obejmuje ubezpieczenie w okresie przełomu 2006 r. i 2007 r. W ocenie Spółki ma to taki skutek, że „ta część polisy, która dotyczy roku bieżącego zaliczana jest do kosztów roku bieżącego, a cześć, która dotyczy roku następnego pozostaje na koncie rozliczenie międzyokresowe kosztów i zostaje zaliczona w koszty w roku następnym”. Stanowisko powyższe Podatnik wywodzi z postanowień art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31.12.2006 r. (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr. 54, poz. 654 ze zm.) oraz art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31.12.2006 r. (t.j. Dz. U.z 2000 r. Nr. 14, poz. 176 ze zm.).

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego nie potwierdza stanowiska Podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31.12.2006 r. (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr. 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej ustawą PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy PDOP koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

W stanie prawnym obowiązującym do końca 2006 r. - a więc obowiązującym w dacie poniesienia wydatków przez Wnioskodawcę – zasadą było, że podatnik mógł odliczyć od przychodów koszty ich uzyskania w tym roku podatkowym, którego te koszty dotyczyły, chyba że poniósł wydatki o charakterze ogólnym, które należało rozliczyć w dacie poniesienia. Zatem warunkiem prawidłowego rozliczenia podatkowego wydatku było rozpoznanie jego charakteru, tj. czy był to wydatek pośredni, czyli taki, który trudno przyporządkować do określonego strumienia przychodów, czy wydatek, o którym można powiedzieć, że w efekcie jego poniesienia podatnik uzyskał lub uzyska konkretny przychód do opodatkowania. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu zarówno cena zapłacona za prenumeratę czasopisma, jak i polisy zapłacone za ubezpieczenie auta nie wiążą się z żadnym konkretnym przychodem, a są związane z całokształtem działalności spółki. Nie ma przy tym znaczenia, że czasopismo zostało zaprenumerowane na 2007 r., ani też, że okres ubezpieczenia samochodu to przełom dwóch lat. Termin koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą należy łączyć z momentem osiągnięcia przychodów w rezultacie poniesienia kosztów, nie zaś z okresem świadczenia usługi, za którą zapłacono.

W konsekwencji, w świetle art. 15 ust. 4 ustawy PDOP, cena uiszczona za prenumeratę oraz polisa zapłacona za ubezpieczenie OC i AC winny być zaliczone do kosztów podatkowych w dacie poniesienia, bez względu na to, że dotyczą usługi świadczonej na przełomie lat podatkowych.

Zajmując stanowisko w przedmiocie podatkowego rozliczenia kolejnych kwartalnych „rat” za polisy ubezpieczeniowe, których płatność przypada w 2007 r., tut. Organ informuje, że zasada, w myśl której o momencie zaliczenia do kosztów podatkowych rozstrzyga data poniesienia wydatku, pozostaje nie zmieniona również w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2007 r. do końca okresu ubezpieczenia, tj. do października 2007 r., co wynika z art. 15 ust. 4d ustawy PDOP w brzemieniu obowiązującym począwszy od 01.01.2007 r.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i dotyczy oceny stanu prawnego na dzień 31.12.2006 r.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego – w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.