INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2007r. (data wpływu 16 lipca 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży własnej przeterminowanej wierzytelności powstałej w wyniku sprzedaży towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży własnej przeterminowanej wierzytelności powstałej w wyniku sprzedaży towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka posiada własną przeterminowaną wierzytelność powstałą w wyniku sprzedaży towarów. Spółka wyczerpała wszystkie możliwości ściągnięcia należności. Ponieważ wyegzekwowanie należności dla Spółki wydaje się niemożliwe Zarząd chce podjąć decyzję o sprzedaży tej wierzytelności za cenę 20% jej wartości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż własnej wierzytelności opisanej we wniosku jest zwolniona z podatku VAT i czy ma znaczenie fakt za jaką cenę należność zostanie sprzedana (poniżej lub powyżej kwoty wymagającej zapłaty)...

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie własnych wierzytelności nawet za cenę wyższą od ich wartości jest całkowicie zwolnione z podatku VAT, gdyż jest to jedynie forma pokrycia należności zaliczonej uprzednio do przychodów (od przychodów tych został odprowadzony podatek VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Wierzytelność jest prawem jednego podmiotu (wierzyciela) do żądania od drugiego podmiotu (dłużnika) pewnego zachowania się, zwanego świadczeniem (wyrażalnym pieniężnie). Wierzytelność jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego. Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym przez świadczenie usług należy rozumieć, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Jednocześnie art. 8 ust. 3 stanowi, iż usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych (dla celów podatku od towarów i usług, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2007r., stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. (Dz. U. Nr 42 poz. 264 ze zm.)).
Wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy Działu VIII (art. 41-85) ww. ustawy z dnia 11 marca 2004r. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie przepis art. 43 ust. 1 pkt 1 stanowi, iż zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 3 tego załącznika ujęto usługi mieszczące się w PKWiU w Sekcji J ex (65-67), tj.: „Usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

• działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
  
• usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
  
• usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
  
• usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
  
• usług ściągania długów oraz factoringu,
  
• usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
  
• usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
  
• transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności, transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości”.
  
  

Przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest skutkiem rozporządzania tą wierzytelnością przez dotychczasowego wierzyciela, stanowi wykonanie przez niego przysługującego mu prawa własności .

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, iż czynności polegającej na zbyciu wierzytelności nie można uznać za dostawę towaru, gdyż wierzytelność stanowi prawo majątkowe, które nie mieści się w dyspozycji art. 2 pkt 6 ustawy, określającego co należy rozumieć na potrzeby podatku od towarów i usług, pod pojęciem towaru. Zbycie wierzytelności nie stanowi również świadczenia usługi, ponieważ jest ono jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu (dostawy towaru lub świadczenia usługi).
Zatem czynności polegające na sprzedaży własnych wierzytelności na rzecz innego podmiotu gospodarczego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Ponieważ zbycie wierzytelności własnej, powstałej w wyniku sprzedaży towarów, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług i nie będzie powodować u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, bezzasadne jest rozpatrywanie w tej sytuacji kwestii zwolnienia. Jednak pomimo, że sytuacja ta nie spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego, zbycie wierzytelności nie jest zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT (zbycie wierzytelności własnej nie podlega w ogóle przepisom ustawy od towarów i usług). Tym samym stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.