INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko L ( Polska ) sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 25.07.2007r. (data wpływu 02.08.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.08.2007r. (data stempla pocztowego) został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obniżania kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

L (Polska) sp. z o.o. istnieje na polskim rynku od grudnia 2000r. W ramach swojej działalności gospodarczej firma oferuje pełno-obsługowe zarządzanie flotą samochodów służbowych oraz usługi leasingu operacyjnego (spełniającego warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Podstawą świadczenia przez Wnioskodawcę ww. usług jest zawierana z klientem umowa „Ogólne Warunki Leasingu” regulująca kwestie finansowania leasingu operacyjnego. Do tej pory Spółka na zlecenie klienta nabywała od dealera samochody, a następnie na podstawie umowy leasingu operacyjnego przekazywała klientowi przedmiotowe samochody do używania. W ten sposób usługi leasingu operacyjnego były finansowane z środków własnych Spółki. Oprócz wykorzystania własnych środków, Spółka zamierza wprowadzić nowy sposób finansowania świadczonych przez siebie usług leasingu operacyjnego. Będzie on polegał na zawieraniu umów leasingu finansowego pomiędzy Spółką, a inną firmą leasingową. Umowa ta będzie spełniała warunki określone w art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn zm. ) tj.:

• zostanie zawarta na czas oznaczony,
• suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny VAT, odpowiadać będzie co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
• umowa zawierać będzie postanowienia, że odpisów amortyzacyjnych w podstawowym okresie umowy leasingu dokonywać będzie korzystający ( Spółka),
• w umowie zostanie zawarta opcja zakupu samochodów.

Nabywając w ten sposób prawo do rozporządzania samochodami jak właściciel Spółka będzie wykorzystywać te pojazdy do świadczenia usług leasingu operacyjnego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia całego podatku VAT naliczonego zawartego na fakturze wystawionej przez firmę leasingową z tytułu wydania samochodu...

Zdaniem wnioskodawcy.

Leasing finansowy na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ( dalej „ustawa o VAT” ) traktowany jest jako dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze zawartych na czas określony, lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeśli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych przez umowę lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Aby jednak określić, które z umów stanowią dostawę towarów w świetle przepisów dotyczących VAT, należy odnieść się do art. 7 ust. 9 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, iż dostawą towarów będą takie umowy leasingu, w wyniku, których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, oraz umowy, których przedmiotem są grunty. W świetle powyższego Wnioskodawca uznaje, że zawierane przez niego umowy spełniają warunki określone w art. 7 ust. 9 ustawy o VAT i dla celów podatku VAT będą traktowane jak dostawa towarów. Oznacza to, że przyjęcie przez Wnioskodawcę danego towaru, w drodze leasingu finansowego na gruncie ustawy o podatku VAT, należy traktować jako jego nabycie. Kwestie odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia samochodów reguluje art. 86 ust. 3 , który mówi, że:

„w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.”

Od tej zasady są jednak wyjątki, które określone zostały w art. 86 ust. 4 pkt 7 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że art. 86 ust. 3 nie stosuje się w przypadkach, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:

• odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
• oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Uwzględniając powyższe zdaniem Wnioskodawcy, Spółce z tytułu nabycia w ramach umowy leasingu finansowego samochodów, stanowiących u niego środki trwałe przeznaczone do dalszego ich leasingowania, przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w 100%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn zm. ) przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. W myśl art. 7 ust. 9 powoływanej wyżej ustawy przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku, których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn zm. ) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy o podatku VAT w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł. Przepis ten nie dotyczy zgodnie z art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. b przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Ustawa o podatku od towarów i usług z pojęciem dostawy towarów zrównuje także wydanie towarów na podstawie umowy leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych w tej umowie lub z zapłatą ostatniej raty prawo własności rzeczy zostanie przeniesione. Przez umowę leasingu, o której mowa wyżej ustawodawca rozumie umowę zgodnie, z którą na postawie przepisów o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje leasingobiorca oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty. W świetle wyżej powołanych przepisów za dostawę towarów należy uznać umowę leasingu finansowego. Skoro wydanie towaru na podstawie umowy leasingu finansowego stanowi u leasingodawcy dostawę towaru to u leasingobiorcy należy ją traktować jako nabycie towaru.

Zgodnie z ogólną regułą określoną w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług nabywający samochód osobowy lub samochód, którego dopuszczalna masa całkowita nieprzekracza 3,5 tony może dokonać odliczenia 60% podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy, od której podatnikiem jest nabywca , nie więcej jednak niż 6.000,00zł. Ta ogólna zasada nie dotyczy sytuacji gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne użytkowanie samochodów ( pojazdów ) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub umowy o podobnym charakterze, a te samochody ( pojazdy ) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie na te cele, przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

W związku z powyższym, Spółce w opisanym stanie faktycznym przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o cały podatek naliczony wynikający z faktury VAT wystawionej przez finansującego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock