P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów postanawia Pana stanowisko w sprawie, zawarte we wniosku z dnia 20 marca 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznać za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

1. Stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę:

Podatnik w 2006 r. był klientem domu maklerskiego X. na mocy zawartej umowy o zarządzanie portfelem i prowadzenie rachunku inwestycyjnego. W dniu 4 kwietnia 2006r. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd odebrała X zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej nakazując rozwiązanie umów z klientami i zwrot powierzonych X. środków, w związku z czym 8 maja 2006 r. X, stosując się do decyzji KPWiG, wypowiedział Panu umowę o zarządzanie portfelem i prowadzenie rachunku inwestycyjnego. W dniu 22 czerwca 2006 r. Sąd ogłosił upadłość X. Do dnia dzisiejszego X nie rozliczył się z Podatnikiem z tytułu zainwestowanych pieniędzy, a dokonana na skutek rozwiązania umowy wypłata pieniędzy stanowiła jedynie niewielki procent sum zainwestowanych przez Pana w tym domu maklerskim.

Pytanie podatnika:

Czy uprawnione jest wykazanie straty z tytułu utraconych a zainwestowanych wcześniej pieniędzy w domu maklerskim X i czy możliwe jest wykazanie tejże straty mimo nie dysponowania dokumentem PIT-8C?

2. Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego:

Podatnik wyraził własne stanowisko w sprawie, twierdząc, iż mimo że nie dysponuje dokumentem PIT-8C, może i powinien wykazać w zeznaniu rocznym stratę w wysokości różnicy pomiędzy wpłaconymi a otrzymanymi zwrotnie środkami pieniężnymi z X na podstawie posiadanych dowodów zastępczych przeprowadzenia wskazanych wyżej operacji. Uważa przy tym, że w zeznaniu rocznym powinien wykazać stratę w wysokości różnicy pomiędzy wpłaconymi a otrzymanymi środkami pienieżnymi z X. na podstawie posiadanych dowodów zastępczych.

3. Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.), - dalej updof, podatnicy do dnia 30 kwietnia roku nastepującego po roku podatkowym, zobowiązani są składać urzędom skarbowym odrębne zeznania (PIT-38), według ustalonych wzorów, o wysokości osiagniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) m.in. z kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b updof, a więc także od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających. W/w dochody podatnik rozlicza raz w roku, w składanym zeznaniu podatkowym i nie jest zobowiązany do wpłacania w trakcie roku zaliczek na podatek. W związku z tym, po zakończeniu roku podatkowego w terminie do końca lutego następującego po roku podatkowym, podmioty za pośrednictwem, których podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych zobowiązane są do sporządzenia imiennej informacji o wysokości uzyskanego przychodu (PIT-8C) i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania podatnika (art. 39 ust. 3 updof).

Dopiero na podstawie takiej informacji, podatnik wypełnia roczne zeznanie podatkowe (PIT-38). Jak wynika z powyższego, do prawidłowego wyliczenia podatku od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających, w w/w stanie faktycznym podatnik powinien dysponować informacją dotyczącą przychodów i poniesionych tytułem ich uzyskania kosztów, którą to informację zobowiązany jest dostarczyć mu, obsługujący jego rachunek inwestycyjny oraz rachunek papierów wartościowych dom maklerski. W sytuacji jednak, w której podmiot zobowiązany do sporządzenia i przekazania podatnikowi PIT-8C nie czyni tego, nie oznacza to, że jej nieotrzymanie zwalnia podatnika od obowiązku złożenia zeznania rocznego i zapłacenia podatku. Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 updof, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł tych przychodów. Należy podkreślić, że obowiązek podatkowy jest zobiektywizowaną kategorią prawną i faktyczną, co oznacza, że powstaje w warunkach przez prawo określonych, niezależnie od woli podmiotów temu obowiązkowi podlegających, czy też podmiotów ustawowo zobowiązanych do stosowania różnych środków jego realizacji.

W w/w stanie faktycznym obowiązek taki powstaje z chwilą uzyskania przez podatnika przychodów z kapitałów pieniężnych i tym samym podatnik staje się dłużnikiem a organ podatkowy wierzycielem w ramach powstałego zobowiązania podatkowego. W takim przypadku podatnik powinien rozliczyć się na podstawie pozostających w jego dyspozycji innych dokumentów stwierdzających osiągnięty w roku podatkowym przychód i koszt jego uzyskania. Jednocześnie należy uznać, że na podatniku ciąży obowiązek dołożenia należytej staranności, aby obliczona przez niego wysokość podatku była zgodna ze stanem rzeczywistym. Wskazać należy także, że w w/w stanie faktycznym stratą ze źródła jakim są kapitały pieniężne, nie będzie różnica między wpłaconymi na rachunek inwestycyjny a następnie otrzymanymi zwrotnie (w mniejszej wysokości) środkami pieniężnymi z X, ponieważ sam fakt wpłacenia pieniędzy na rachunek inwestycyjny nie powoduje jeszcze, że mogą one być kwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu z kapitałów pieniężnych. Przesądza o tym treść art. 23 ust. 1 pkt 38 updof, z który stanowi m.in., że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych. Wydatki takie są kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) i innych papierów wartościowych. W związku z powyższym, dopiero z chwilą nabycia papierów wartościowych i następnie ich sprzedaży, wykorzystane do zakupu papierów wartościowych pieniądze można będzie uznać za koszt uzyskania przychodu a uzyskaną ze sprzedaży kwotę za przychód. W momencie, gdy koszty uzyskania przychodów przekroczą sumę przychodów, różnica ta będzie stanowiła stratę ze źródła przychodów, jakim są kapitały pieniężne (art. 9 updof).

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik winien wypełnić roczne zeznanie podatkowe PIT-38 na podstawie pozostających w jego dyspozycji dokumentów stwierdzających osiągnięty w roku podatkowym przychód i koszt jego uzyskania.