POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), w związku z art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006 o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw ( Dz. U. z 2006r. Nr 217, poz.1590), w odpowiedzi na wniosek z dnia 27.06.2007 r. (wpływ do urzędu 04.07.2007r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii uznania kaucji wpłacanej na rachunek gwarancyjny za zaliczkę, zadatek, przedpłatę lub ratę, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa – Ursynów postanawia:

uznać stanowisko zawarte we wniosku za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu przedstawionego we wniosku z dnia 27.06.2007 r. wynika, iż Wnioskodawca jest wyłącznym przedstawicielem w Polsce firmy zajmującej się produkcją samolotów. Klient chcący kupić samolot wpłaca tytułem zabezpieczenia kaucję na wyodrębniony rachunek bankowy Spółki. Zgodnie z umową zawartą z Klientem Spółka nie ma prawa do dysponowania środkami zdeponowanymi przez klienta na rachunku gwarancyjnym do dnia wydania samolotu Klientowi.

Spółka nabywa prawo do środków zdeponowanych na rachunku gwarancyjnym w chwili wydania samolotu Klientowi. Wydanie jest potwierdzone protokołem zdawczo – odbiorczym podpisanym przez Spółkę i Klienta.

Wnioskodawca zwraca się z pytaniem, czy środki wpłacone na rachunek gwarancyjny – w dniu ich wpłaty –stanowią zaliczkę, zadatek, przedpłatę lub ratę w rozumieniu art.19 ust.11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy kwota otrzymana od Klienta zdeponowana na rachunku gwarancyjnym bez prawa do bieżącego wykorzystania tych środków przez Spółkę nie stanowi zaliczki, zadatku, przedpłaty ani raty w rozumieniu art. 19 ust.11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 2 w/w ustawy w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku.

Jak wynika art. 19 ust.11 w/w ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Z definicji zakresów pojęciowych, wg słownika języka polskiego, terminy: zaliczka, zadatek, przedpłata, rata wiążą się z przekazaniem kontrahentowi środków pieniężnych do jego dyspozycji. Natomiast kaucja jest to zdeponowana na rachunku bankowym kwota, wypłacana w ściśle określonych przypadkach bez prawa do bieżącego jej wykorzystania. Zatem w myśl powyższego wpłacone na rachunek gwarancyjny środki pieniężnie nie stanowią przedpłaty, zaliczki, zadatku ani raty, o której mowa w art. 19 ust.11 ustawy o podatku od towarów usług.

W przedmiotowej sprawie rachunek gwarancyjny, na który wpłacane jest zabezpieczenie Klienta Spółki, prowadzony jest na rzecz Spółki. Zgodnie z zawartą umową Spółka nie ma prawa do dysponowania zdeponowanymi środkami do dnia wydania przedmiotu umowy. Oznacza to, że Spółka otrzymuje fizycznie pieniądze dopiero po wydaniu towaru - samolotu. Uznać należy, że wpłacenie środków pieniężnych na warunkach opisanych w pytaniu nie stanowi całości lub części zapłaty powodującej powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, a więc wpłacenie przez zamawiającego środków pieniężnych na rachunek gwarancyjny nie stanowi obrotu w rozumieniu art.29 ust.1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym postanowiono jak w sentencji.