POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia (data wpływu do tutejszego Urzędu) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej wskazania, czy transakcja polegająca na zaimportowaniu towarów z Tajwanu dopuszczonych do obrotu na terytorium Austrii, a następnie przemieszczonych na terytorium kraju, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz wskazania formy udokumentowania tej transakcji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu do Naczelnika Urzędu Celnego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który z uwagi na treść został przekazany do rozpatrzenia zgodnie z właściwością Naczelnikowi Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu. Przedmiotowy wniosek wpłynął do tutejszego urzędu w dniu 24.11.2006 r. Podatnik uzupełnił wniosek pismem z dnia 02.02.2007 r. (data wpływu do tutejszego urzędu 02.02.2007 r.).

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.

Z przedłożonego wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyła towary od kontrahenta z Tajwanu. Towary zostały dostarczone do Wiednia i tam dokonano odprawy celnej. Odprawa celna została dokonana przez Przedstawiciela podatkowego, który posiada upoważnienie do dokonywania w imieniu Spółki odpraw celnych oraz czynności związanych z rozliczeniem na terytorium Austrii podatku od wartości dodanej. Towar został dopuszczony do obrotu na podstawie procedury celnej o kodzie 42. Oznacza to, że wnioskodawca korzystał w Austrii ze zwolnienia od podatku od wartości dodanej, gdyż po dokonaniu importu towar został przemieszczony z Austrii na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka wskazała, iż Austriacki Urząd Celny wystawił decyzję podatkową, w której naliczył cło oraz podatek od wartości dodanej, a wobec istniejącego zwolnienia od podatku od wartości dodanej oraz z uwagi na to, iż dokonano importu o stawce w wysokości 0%, należność do zapłaty wyniosła zero. Po dokonaniu odprawy celnej towar został dopuszczony do obrotu na obszarze Unii Europejskiej, a następnie przemieszczono go na terytorium kraju, gdzie następuje sprzedaż tego towaru.

W związku z zaistniałą sytuacją Podatnik zwrócił się z następującymi pytaniami:

1. czy wskazaną transakcję można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów;
2. czy dla wskazanej transakcji obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z regulacją art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług;
3. czy właściwą formą udokumentowania wskazanej transakcji, tj. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jest faktura wewnętrzna?

W opinii Wnioskodawcy, w przedmiotowym przypadku nie można mówić o imporcie towarów, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki z art. 2 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka uważa, że przywiezienie towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na terytorium Wspólnoty (Austrii) stanowi dla Niej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na to, iż przedmiotowa transakcja stanowić będzie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, po stronie Spółki rodzi to obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej i rozliczenia podatku w miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tego tytułu. Podatnik wskazał, iż obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z regulacją art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Ponadto, Spółka stanęła na stanowisku, iż nie ma obowiązku dokonania zgłoszenia celnego w Polskim Urzędzie Celnym, jak również nie ma obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu importu towarów.

W ocenie Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu przedstawione przez Podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju. Zatem przywóz do kraju towaru uprzednio zaimportowanego i dopuszczonego do obrotu na obszarze Wspólnoty (Austrii) stanowić będzie dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Z uwagi na to, iż powyższa transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie, zgodnie z brzmieniem art. 106 ust. 7 cyt. ustawy, Podatnik jest zobowiązany z tego tytułu wystawić fakturę wewnętrzną oraz ująć transakcję jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w deklaracji VAT-7 składanej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy. Regulacja art. 106 ust. 7 cyt. ustawy wskazuje, iż w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9. Natomiast zgodnie z regulacją art. 20 ust. 6 cyt. ustawy, gdy przed tym terminem podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

W przedmiotowym przypadku, biorąc pod uwagę przytoczoną regulację prawną, obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z regulacją art. 20 ust. 5, tj. 15 dnia miesiąca po miesiącu w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Podatnika jest prawidłowe.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, iż nie odniósł się do tej części stanowiska Podatnika dotyczącej obowiązku dokonania zgłoszenia celnego w Polsce oraz w kwestii podatku VAT z tytułu dokonanego importu, z uwagi na to, iż zajęte przez Podatnika w tej kwestii stanowisko oraz jego uzasadnienie wykracza poza zakres sformułowanego pytania jak również poza zakres kompetencji tutejszego organu podatkowego.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.