INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2007 roku (data wpływu 30 lipca 2007 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zużycia produktów spożywczych stanowiących poczęstunek gości podczas spotkań organizowanych przez Burmistrza - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zużycia produktów spożywczych stanowiących poczęstunek gości podczas spotkań organizowanych przez Burmistrza.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Urząd Miejski dokonuje zakupu ciastek, kawy, herbaty i napojów chłodzących. Produkty te przeznaczone są na poczęstunek gości podczas spotkań organizowanych przez Burmistrza Miasta na okoliczność:

• wręczania nagród dla uzdolnionych dzieci i młodzieży,
• podjęcia gości zagranicznych, przedstawicieli zaprzyjaźnionych samorządów, miast partnerskich,
• posiedzeniach radnych i innych uczestników sesji Rady Miejskiej.

Spotkania z przedstawicielami zaprzyjaźnionych gmin i gości zagranicznych mają na celu wymianę doświadczeń w zakresie wykonywania zadań publicznych o znaczeniu lokalnym nałożonych odrębnymi przepisami. Jednostce nie przysługuje odliczenie podatku naliczonego od zakupów związanych z wykonywaniem zadań własnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zużycie art. spożywczych jest czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem wnioskodawcy zużycie artykułów spożywczych nie stanowi czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z treści przepisu zawartego w art. 5 ust. l ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 525 ze zmianami) wnika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie zaś z treścią art. 7 ust. 2 w/w ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

• przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia
• wszelkie inne przekazania towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Analizując stan faktyczny opisany we wniosku oraz cytowane przepisy stwierdzić należy, iż zużycie art. spożywczych, przy zakupie których nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.