INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.08.2007 r. (data wpływu 27.08.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia wydatków z tyt. wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu zaliczenia wydatków z tyt. wstępnej opłaty leasingowej do kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej, w dniu 16 lipca 2007 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego z Europejskim Funduszem Leasingowym z siedzibą we W. na użytkowanie samochodu ciężarowego, którego wartość ofertowa wyniosła 47.000 zł. Umowa została zawarta na okres 24 miesięcy. Wnioskodawca został zobowiązany do zapłaty czynszu inicjalnego przed wydaniem przedmiotu leasingu.

Zgodnie z warunkami umowy czynsz inicjalny w wysokości 11.542,00 zł opłacono przelewem w dniu 16 lipca 2007 r. Tego samego dnia została wystawiona faktura VAT, na podstawie której w miesiącu lipcu br. wartość czynszu inicjalnego ujęto w koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłacony czynsz inicjalny został prawidłowo zaliczony do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w miesiącu lipcu br....

Zdaniem Wnioskodawcy wysokość czynszu inicjalnego została ustalona przez Europejski Fundusz Leasingowy przed podpisaniem umowy leasingu operacyjnego. Spółka nie miała wpływu na jego wysokość i aby używać przedmiot leasingu zobowiązana została do jego zapłaty przed wydaniem przedmiotu leasingu, tj. samochodu ciężarowego. Po otrzymaniu faktury VAT czynsz inicjalny Spółka zaliczyła w koszty uzyskania przychodu jednorazowo w miesiącu lipcu. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że postąpił prawidłowo, gdyż koszt ten odnosi się do miesiąca lipca, w którym zawarto umowę. Aby doszło do wydania przedmiotu umowy musiał być spełniony warunek zapłaty czynszu inicjalnego, który odnosi się do tego zdarzenia. Skutkiem zawarcia umowy są raty leasingowe zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, w okresie trwania umowy. Dużym obciążeniem finansowym dla Spółki jest sama zapłata czynszu inicjalnego w wysokości 11.542,00 zł, a skutkiem niezaliczenia do kosztów uzyskania przychodu miesiąca lipca byłoby dodatkowe obciążenie w postaci podatku dochodowego, który Spółka zmuszona byłaby zapłacić.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z art. 17a pkt 1 ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.

Spółka we wniosku określa, iż zawarta umowa na użytkowanie samochodu ciężarowego dotyczy tzw. leasingu operacyjnego.

Stosownie zatem do art. 17b ust. 1 ww. ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która weszła w życie od 01 stycznia 2007 r. art. 15 ust. 1 otrzymał następujące brzmienie: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Nowelizacja wprowadziła również podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d ww. ustawy stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Czynsz inicjalny jest opłatą wstępną wnoszoną przy zawieraniu umowy bądź w momencie wydania przedmiotu leasingu. Jest on ściśle związany z umową leasingu i odnosi się do pełnego okresu jej trwania. Czynsz inicjalny nie ma bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jednak uiszczenie go warunkuje ich uzyskanie. Stanowi on koszt pośredni, wpływający na realizację umowy leasingu. Przedmiotowa umowa leasingowa zawarta została na okres 2 lat, a zatem dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy.

W przedmiotowej sprawie, jak wykazano powyżej, czynsz inicjalny stanowi koszt pośredni dotyczący ściśle określonego czasu trwania umowy leasingu zawartej na czas oznaczony, który należy rozliczać proporcjonalnie do długości trwania tej umowy.

W świetle powyższych przepisów, Spółka postąpiła nieprawidłowo, zaliczając w pełnej wysokości, tj. w miesiącu lipcu 2007 r. czynsz inicjalny z tyt. zawartej umowy leasingu w koszty uzyskania przychodu. Biorąc pod uwagę fakt, że umowa leasingu operacyjnego zawarta została 16.07.07 r. na okres 24 miesięcy, zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym od 01.01.07 r. Spółka powinna podzielić koszty poniesionego czynszu inicjalnego proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczą, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.