P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.14a § 4 i art.216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( j.t. Dz.U. z 2005r. nr. 8 z późn.zm) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów postanawia stanowisko podatnika w sprawie, zawarte we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznać za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Stan faktyczny we wniosku jest następujący:Posiada Pani I grupę inwalidztwa z powodu schorzenia narządu ruchu. Stwierdzono u Pani ubytek słuchu. Aby w miarę normalnie funkcjonować zmuszona była pani kupić aparat słuchowy.

Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego.Zakup aparatu słuchowego może Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Ocena prawna stanowiska w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym.

Zgodnie z art. 26 ust.1 pkt.6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2000r. Nr.14 poz.176 ze zm.) podstawą obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W myśl art. 26 ust.7a za wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne uważa się: 1)adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,2)przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,3)zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,4)zakup wydawnictw i materiałów( pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,5)odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym, 6)odpłatność za pobyt na leczeniu z zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno- opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,7)opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczanych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 2280 zł., 8)utrzymanie przez osoby niewidome, o których mowa w pkt.7, psa przewodnika – w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty określonej w pkt.7,9)opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną, w okresie przewlekłej choroby uniemożliwającej poruszanie się usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczanych I grupy inwalidztwa,10)opłacanie tłumacza języka migowego,11)kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku 12)leki- w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100zł., jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki ( stałe lub czasowo),13)odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo- rehabilitacyjne:

a) osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16- również innymi środkami transportu niż wymienione w lit.a),

14)używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność ( współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo- rehabilitacyjne- w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280zł.,

15)odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:a)na turnusie rehabilitacyjnym,b)w zakładach, o których mowa w pkt.6,c)na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt.11

Warunkiem odliczenia powyższych wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek

1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art.26 ust.7b ustawy wydatki, o których mowa w ust.7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane ( dofinansowane) z tych funduszy ( środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną ( dofinansowaną) z tych funduszy ( środków ) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do zapisu art.26 ust.7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki o których mowa w ust.7a, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie , z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust.7a pkt. 7,8 i 14.

Pod pojęciem rehabilitacji należy rozumieć zorganizowany system działania , obejmujący usprawnienia fizyczne, psychiczne, społeczne, zawodowe. Proces rehabilitacji ma spowodować usunięcie skutków choroby, zmniejszenie następstwa nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanym przywrócić ich społecznie przydatną sprawność. To znaczy, że wydatki na cele rehabilitacyjne, to wydatki związane z przywracaniem w możliwie wysokim stopniu sprawności organizmu oraz przystosowaniem osoby niepełnosprawnej do czynnego udziału w życiu społecznym.

Z przedstawionego stanu faktycznego oraz wypisu z treści orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wynika, że posiada Pani całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji z powodu narządu ruchu. Ponadto stwierdzono u Pani ubytek słuchu. Zakupiła pani aparat słuchowy, aby móc normalnie funkcjonować.

Aparat słuchowy jest niewątpliwie urządzeniem ułatwiającym niesłyszacemu wykonywanie czynności życiowych oraz przystosowującym osobę niepełnosprawną do czynnego udziału w życiu społecznym.

Reasumując powyższe wydatek na zakup aparatu słuchowego jest wydatkiem na cele rehabilitacyjne w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowi podstawę do odliczenia od dochodu.