Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-512/12-2/MZ
z 11 grudnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25.09.2012 r. (data wpływu 01.10.2012 r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 26.11.2012 r. (data nadania 27.11.2012 r., data doręczenia 29.11.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności w zakresie cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością to firma specjalizująca się w kompleksowej obsłudze finansowo-księgowej, kadrowo-płacowej, informatycznej i prawnej podmiotów gospodarczych. Zajmuje się także doradztwem gospodarczym oraz wynajmem nieruchomości, świadczy również w niewielkim stopniu usługi finansowe polegające na udzielaniu pożyczek innym podmiotom gospodarczym.

W celu lepszego zarządzania płynnością finansową Spółki i zasobami pieniężnymi, Spółka zawarła umowę depozytu nieprawidłowego z inną Spółką X. W ramach umowy depozytu nieprawidłowego Spółka jest stroną biorącą w depozyt środki pieniężne w wyniku czego po stronie biorącego pojawił się obowiązek zapłaty odsetek na rzecz Spółki X dającej w depozyt środki pieniężne. Jednocześnie Spółka (biorąca w depozyt środki pieniężne) na postawie umowy, za przechowanie środków, otrzymała wynagrodzenie. Każda ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). Podmioty chcą aby wzajemne rozliczenie finansowe odbywało się co miesiąc na podstawie wystawionych faktur w formie wzajemnych kompensat.

Środki finansowe uzyskane z depozytu wpłyną na poprawę bieżącej płynności finansowej Spółki. Na mocy umowy została określona kwota stanowiąca przedmiot przechowania, płatności w formie przelewu na wskazany rachunek bankowy, upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie środkami finansowymi, przechowawca dokona zwrotu przedmiotu przechowania w całości lub w części na żądanie dającego na przechowanie w ciągu 14 dni od dnia otrzymania wezwania, na rachunek bankowy wskazany w wezwaniu.

W związku z przechowywaniem środków pieniężnych Spółka ponosi koszty obsługi rachunku bankowego, wynagrodzenie pracowników obsługujących rachunek bankowy, koszty ogólne zarządu (koszty wynajmu i utrzymania biura- media, amortyzacja sprzętu informatycznego).

Pismem z dnia 26.11.2012 r. Nr IPPB2/436-512/12-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia poprzez wskazanie:

• Czy z tytułu zawarcia umowy depozytu nieprawidłowego, którakolwiek ze stron z tytułu dokonania tej czynności będzie objęta zakresem podatku od towarów i usług?
  
  
  

Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie informując, iż:

• Zdaniem spółki obie strony z tytułu dokonania omawianej we wniosku czynności będą objęte zakresem ustawy o VAT, ponieważ przedmiotem umowy jest świadczenie usług przechowywania i korzystania ze środków pieniężnych. Wnioskodawca świadczy usługę w zakresie depozytów środków pieniężnych (art. 43 ust. 1 pkt 40) wystawiając fakturę za przechowanie zdeponowanych środków pieniężnych. Natomiast dający na przechowanie wystawia fakturę tytułem korzystania ze zdeponowanych środków pieniężnych. Każda ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 106 § 1 ustawy o podatku od towarów i usług Wnioskodawca jako czynny podatnik podatku od towarów i usług zobowiązany jest do wystawienia faktury dokumentującej dokonanie sprzedaży lub świadczenia usług, w tym przypadku usług w zakresie depozytów środków pieniężnych.
  
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i postanowień art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, otrzymane środki finansowe w ramach depozytu nieprawidłowego nie będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ocenie Spółki czynność deponowania środków finansowych na rachunku bankowym Spółki nie podlega obowiązkowi naliczenia oraz zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych) podatkowi temu podlega m. innymi: umowa depozytu nieprawidłowego. Jednakże na mocy art. 2 pkt 4 tej samej ustawy ustawodawca wprowadził wyjątek od tej zasady, zgodnie z którym nie podlegają temu podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług (z pewnymi wyjątkami, które nie mają jednak zastosowania w omawianym przypadku).

Deponowanie środków finansowych podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i traktowane jest na gruncie przepisów polskiej ustawy VAT jako usługi pośrednictwa finansowego i stanowić będzie czynność zwolnioną z tego podatku.

W ocenie Spółki; zawarta umowa depozytu nieprawidłowego opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług, a zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 stanowi czynność zwolnioną z podatku, to zastosowanie ma przepis art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zatem umowa depozytu nieprawidłowego zawarta przez Spółkę nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, a opodatkowana jest podatkiem VAT i jako czynność zwolniona z tego podatku.

Ponadto, wskazane przez Spółkę usługi - depozytu środków pieniężnych - korzystają ze zwolnienia również na gruncie prawa wspólnotowego. W myśl art. 135 ust. 1 lit. b, c, d i f Dyrektywy Rady 2006/1 12/WE z dnia 28 listopada 2006 r. (zaimplementowanej do polskiego systemu prawnego) w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) ze zwolnienia korzysta m.in. transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy depozytu nieprawidłowego.

W myśl art. 845 Kodeksu cywilnego - jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Czas i miejsce zwrotu określają przepisy o przechowaniu; przepisy te zawarte są w art. 835 - 844 Kodeksu cywilnego.

Depozyt nieprawidłowy uznawany jest albo za odmianę zwykłej umowy przechowania, instytucję odrębną od umowy pożyczki, albo odrębny typ umowy nazwanej. Uznaje się również, że depozyt nieprawidłowy (przechowanie nieprawidłowe) jest umową szczególnego rodzaju, zawierającą elementy przechowania i pożyczki. Przedmiotem depozytu nieprawidłowego mogą być wyłącznie pieniądze lub rzeczy oznaczone tylko co do gatunku. Osoba biorąca pieniądze (rzecz) do depozytu nieprawidłowego ma obowiązek oddać taką samą ilość pieniędzy (rzeczy), ale niekoniecznie tę samą.

Depozyt nieprawidłowy ma miejsce wtedy, gdy z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Upoważnienie do rozporządzania oddanymi na przechowanie pieniędzmi jest dla bytu umowy depozytu nieprawidłowego konieczne - sam fakt oddania na przechowanie pieniędzy nie tworzy bowiem jeszcze stosunku depozytu nieprawidłowego z prawem rozporządzania nimi.

Przechowawca „nieprawidłowy” nabywa na własność przedmiot depozytu i może nim rozporządzać tak, jak w umowie pożyczki. Depozyt nieprawidłowy różni się jednak od pożyczki tym, że jest zawierany w interesie składającego. Nie można utożsamiać depozytu nieprawidłowego z pożyczką. Depozyt nieprawidłowy może być odpłatny lub nieodpłatny.

Przy czym zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
   
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Na podstawie art. 4 pkt 7 obowiązek podatkowy, ciąży przy umowie depozytu nieprawidłowym, na przechowawcy.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie depozytu nieprawidłowego stanowi kwota lub wartość depozytu. Stawka podatku od umowy depozytu nieprawidłowego wynosi 2% (art.7 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy).

Należy wskazać iż w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
   
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • (uchylone),
     
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż umowa depozytu nieprawidłowego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. j ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przyjmując za Wnioskodawcą, iż powyższa czynność zostanie objęta zakresem podatku od towarów i usług, w analizowanej sytuacji znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.