Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna, działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), w związku z wnioskiem z dnia 29 czerwca 2007r. uzupełnionym pismem z dnia 9 lipca 2007r. (data wpływu do urzędu 23 lipca 2007r.) oraz pismem z dnia 9 lipca 2007r. (data wpływu do urzędu 29 sierpnia 2007r.), w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w indywidualnej sprawie strony, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, w przedmiocie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów importowanych z Chin, dopuszczonych do obrotu na terytorium Niemiec – uznaje za p r a w i d ł o w e stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - „stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym”.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka dokonuje importu towarów z Chin na potrzeby prowadzonej działalności. Kontrahent chiński wystawia fakturę na rzecz spółki. Towar trafia do portu w Niemczech, gdzie upoważniona przez spółkę firma dokonuje odprawy celnej ostatecznej na terytorium Unii Europejskiej. Spółka upoważnia do dokonania tej czynności firmy posługujące się polskim numerem NIP jak i niemieckim numerem VAT. Oclony towar jest transportowany na koszt spółki przez polskiego przewoźnika do Polski.

W związku z tym strona pyta czy powinna wystawić fakturę wewnętrzną traktując transakcję jak wewnątrzwspólnotowe nabycie wykazane w poz. 32 i 33 deklaracji VAT-7 oraz w części D deklaracji VAT-UE wpisując jako kontrahenta własne dane ?

W opinii strony w przypadkach dokonania ostatecznej odprawy celnej w imieniu spółki przez obce firmy, przemieszczenie towarów z Niemiec do Polski jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Spółka winna zatem wystawić faktury wewnętrzne i dokonać rozliczenia z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

Odnosząc się do zaprezentowanego przez stronę stanowiska tutejszy Organ stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju – art. 11 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym czynność przemieszczenia z Niemiec do Polski towarów wcześniej zaimportowanych z Chin dopuszczonych do obrotu na terytorium UE jest transakcją wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem.

Zgodnie z przepisem art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

W myśl art. 100 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu:
1) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów – w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów;
2) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – w przypadku informacji podsumowujących dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów. W ust. 3 wymienionego artykułu określono, iż informacja podsumowująca powinna zawierać w szczególności następujące dane:
1) nazwę lub imię i nazwisko podmiotu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, oraz jego numer identyfikacji podatkowej podany w potwierdzeniu dokonanym przez naczelnika urzędu skarbowego zgodnie z art. 97 ust. 9;
2) właściwy i ważny numer identyfikacyjny kontrahenta nadany mu w państwie członkowskim, z którego dokonywane jest wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
3) kod kraju, z którego jest dokonywane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub do którego jest dokonywana wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;
4) łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego, zdaniem tutejszego organu, zgodnie z art. 100 ust. 1 i 3, ustawy o VAT, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podatnik winien sporządzić informację podsumowującą, w której zostanie wykazany dostawca towarów. Mając na uwadze specyfikę przedmiotowej transakcji, która została w art. 11 ust. 1 ustawy zrównana z wewnątrzwspólnotowym nabyciem, jako dostawcę towarów należy wykazać swego przedstawiciela fiskalnego na terytorium Niemiec – jeżeli regulacje prawne w kraju, w którym jest dokonywana dostawa towarów, czyli w kraju rozpoczęcia transportu, w tym przypadku w Niemczech, nie wymagają od podatnika rejestracji do podatku od wartości dodanej oraz zezwalają na użyczenie unijnego numeru VAT przez działającego na tym terenie w imieniu podatnika przedstawiciela, jak również nakazują przedstawicielowi wykazanie tej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na terenie Niemiec. W przeciwnym przypadku taka transakcja wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wykazywana jest w informacji podsumowującej z własnym numerem NIP.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja - zgodnie z art. 14b § 1 - nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast – zgodnie z art. 14b § 2 – organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.