Wnioskiem z 27.06.2007 roku strona zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, przedstawiając następujący stan faktyczny :

X w celu poprawy warunków pracy pracowników (ochrona strun głosowych) podpisał umowę na dostarczanie co miesiąc butli z niegazowaną wodą źródlaną oraz dzierżawę dystrybutora z podajnikiem.

W tak przedstawionym stanie faktycznym, w piśmie do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku X zwrócił się z pytaniem, czy postępuje prawidłowo zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki na zakup wody i dzierżawę dystrybutora.

X sformułował własne stanowisko w sprawie twierdząc, że w zaistniałym stanie faktycznym przedmiotowe wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku – po uchyleniu przez Dyrektora Izby Skarbowej postanowienia z 10.08.2007 roku wydanego w tym przedmiocie – postanowieniem z 21.09.2007 roku uznał stanowisko X za nieprawidłowe. Orzekł, iż takie wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że znajdująca się w budynku X sieć wodociągowa z wodą zdatną do picia powoduje, że na pracodawcy nie ciąży ustawowy obowiązek zapewnienia pracownikom wody i innych napojów.

Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4 z urzędu, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

W oparciu o powyższy przepis Dyrektor Izby Skarbowej w Białymstoku postanowił zmienić postanowienie z 21.09.2007 roku wydane przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, uzasadniając swoje stanowisko następująco :

Z treści § 112 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26.09.1997 roku w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 roku Nr 169, poz. 1650 ze zm.) wynika, że pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje. Natomiast § 113 tego rozporządzenia stanowi, że miejsca czerpania wody zdatnej do picia powinny znajdować się nie dalej niż 75 m od stanowisk pracy.

Powyższe przepisy nie precyzują jaka woda jest wodą zdatną do picia, ani też jakie to są napoje. Dlatego też definicję wody zdatnej do picia spełnia również : „niegazowana woda źródlana podawana z dystrybutora z podajnikiem”. Tym samym poniesione przez pracodawcę wydatki na zakup butli z tą wodą oraz dzierżawę dystrybutora służącemu jej podawaniu są kosztem uzyskania przychodów.

Wobec tego Dyrektor Izby Skarbowej niniejszym zmienił z urzędu przedmiotowe postanowienie.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy. Wydana interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy (art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej).