Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)
• art. 26 ust. 1 pkt 6 i ust. 7a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)
uznaje za nieprawidłowe stanowisko Pani wyrażone we wniosku z dnia 01.09.2005 r. w sprawie odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne poniesionych wydatków na zakup komputera (wraz z monitorem, drukarką oraz programem Lex).

W dniu 02.09.2005 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek (uzupełniony w dniu 19.09.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż jest Pani osobą niepełnosprawną zaliczoną na stałe do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Zgodnie z dołączonym orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności, przyczynami niepełnosprawności są choroby układu oddechowego i krążenia oraz upośledzenie narządu ruchu. Jednocześnie jest Pani emerytką, wykonującą zawód radcy prawnego. Część zadań wykonuje Pani w domu ręcznie. Wskazuje Pani, iż praca na komputerze ułatwi Pani wykonywanie czynności życiowych tj. zarówno wykonywanie zawodu radcy prawnego jak i wszystkich czynności, które wymagają odręcznego pisania. Ponadto z uwagi na astmę ułatwi kontakt z literaturą, wiedzą życiową i zawodową bez konieczności bezpośredniego kontaktu z kurzem. Natomiast zakup programu Lex niezbędny jest Pani do wykonywania pracy zawodowej, dzięki której choroba nie postępuje w szybkim czasie. Pani zdaniem, przysługuje Pani uprawnienie do odliczenia w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne poniesionych wydatków na zakup komputera (wraz z monitorem, drukarką oraz programem Lex).

Stosownie do postanowień art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. W myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 w/w ustawy, za wydatki o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego. Zgodnie z art. 26 ust. 7b w/w ustawy, wydatki o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie. Warunkiem odliczenia tych wydatków, w świetle art. 26 ust. 7d pkt 1, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek, orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach.

Aby skorzystać z odliczenia od dochodu na mocy powołanych przepisów, zakupiony sprzęt musi spełniać określone kryteria - powinien być to sprzęt o indywidualnym charakterze, dostosowany do konkretnej niepełnosprawności, niezbędny w jej rehabilitacji oraz ułatwiający wykonywanie czynności życiowych odpowiednio do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Właściwym do stwierdzenia czy dane urządzenie, sprzęt lub narzędzie techniczne jest niezbędne w rehabilitacji oraz czy będzie ułatwiać wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności jest lekarz specjalista. Z przedłożonego przez Panią zaświadczenia lekarskiego wystawionego w dniu 19.09.2005 r. wynika, iż ze względu na rodzaj choroby możliwa jest dla Pani praca z użyciem komputera jako nieobciążająca niesprawnych kończyn górnych. Opinia ta zawiera wskazania w zakresie wykonywania przez Panią pracy zawodowej. Z pewnością sprzęt komputerowy wraz z programem prawniczym Lex pozwoli Pani na zachowanie aktywności zawodowej, ułatwiając wykonywanie przez Panią zawodu radcy prawnego. Jednak sprzęt ten nie może być kwalifikowany jako urządzenie niezbędne w rehabilitacji oraz ułatwiające wykonywanie czynności życiowych. Należy mieć na uwadze, iż ulgi podatkowe - jako wyjątek w zasadzie powszechności opodatkowania - stosowane mogą być jedynie w przypadkach ściśle określonych w prawie i nie jest dopuszczalna interpretacja rozszerzająca. W świetle powyższego należy uznać, iż w opisanym stanie faktycznym nie przysługuje uprawnienie do odliczenia w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne poniesionych wydatków na zakup komputera (wraz z monitorem, drukarką oraz programem Lex).

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Panią zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeśli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.