POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa–Śródmieście, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U.z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz art.4 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz.1590), w związku z wnioskiem Strony z dnia 18.05.2007r. (wpływ do tut. urzędu 24.05.2007r.) uzupełnionym pismem z dn.24.07.2007r. (wpływ do tut. urzędu 24.07.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

POSTANAWIA

uznać stanowisko Strony w zakresie podatku od towarów i usług dotyczące pytania 6 za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości o powierzchni 8321 m kwadratowych położonej w Warszawie oraz właścicielem usytuowanego na niej budynku biurowego o powierzchni biurowej wynoszącej około 20.400 m kwadratowych, z 376 podziemnymi miejscami garażowymi i 69 naziemnymi miejscami parkingowymi (dalej „obiekt”). Cała powierzchnia biurowa budynku wraz z wszystkimi miejscami garażowymi wynajmowana jest jednej firmie. Umowa najmu została zawarta do listopada 2015r.Spółce przy nabyciu obiektu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Spółka planuje wnieść aportem do spółki celowej działającej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością aport w postaci własnego przedsiębiorstwa, obejmującego:a) Obiekt,b) prawa i obowiązki wynikające z umowy najmu,c) prawa i obowiązki wynikające z umowy o zarządzanie obiektem,d) prawa i obowiązki wynikające z umów z dostawcami mediów,e) środki pieniężne Spółki zdeponowane na rachunkach bankowych,f) zakład pracy w rozumieniu ustawy Kodeks pracy,g) prawa i obowiązki wynikające z innych umów związanych z obiektem,h) środki trwałe, przykładowo takie jak: wyposażenie biura (meble biurowe, komputer), samochód.

Spółka rozważa wniesienie w ramach aportu należności i zobowiązań wynikających z finansowania inwestycji lub działalności bieżącej, powstałych do dnia aportu.

Aport zostanie wniesiony według wartości rynkowej. Przy obejmowaniu przez Spółkę udziałów w spółce celowej w zamian za aport nie będzie występować agio, tzn. Spółka obejmie udziały w spółce celowej o wartości nominalnej odpowiadającej wycenie rynkowej aportu.

Spółka celowa, do której zostanie wniesiony aport będzie posiadać rok podatkowy rozpoczynający się w 2006r. a kończący się 31 grudnia 2007r.

Spółka przyjmuje, że wnoszony do Spółki zespół składników niematerialnych i materialnych (majątkowych) tworzy przedsiębiorstwo w rozumieniu art.55 (1) Kodeksu cywilnego w związku z art.4a pkt 3 ustawy.

W związku z powyższym Strona zwróciła się z zapytaniem czy Spółce po wniesieniu aportem do spółki celowej przedsiębiorstwa będzie przysługiwać prawo i obowiązek do rozliczania podatku VAT naliczonego przy zakupie środków trwałych wg struktury sprzedaży.

Zdaniem Podatnika spółce nie będzie przysługiwać prawo i obowiązek do rozliczania podatku VAT naliczonego przy zakupie środków trwałych wg struktury sprzedaży, lecz przysługiwać będzie spółce celowej (otrzymującej aport).

Strona wnosi o potwierdzenie powyższego stanowiska.

Mając na uwadze powyższe, zauważyć należy co następuje:

Art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) stanowi, iż w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust.4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Przepis art. 91 ust. 1 ustawy stanowi natomiast, iż po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty podatku odliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego (...).

Zgodnie z przepisem art. 91 ust. 9 ustawy, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zakładu (oddziału). Pojęcie „zbycie” nie jest zdefiniowane w ustawie o podatku od towarów i usług. Przyjmuje się, iż pod pojęciem tym należy rozumieć wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel. W przypadku wniesienia aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego dochodzi do przeniesienia praw do przedsiębiorstwa na rzecz spółki, mamy więc do czynienia ze „zbyciem” przedsiębiorstwa.

Zatem, prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony istnieje wówczas, gdy dokonany zakup towarów lub usług jest związany z wykonywaną sprzedażą opodatkowaną. Oznacza to, że jeżeli w chwili nabycia środków trwałych Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, późniejsze przekazanie tych składników majątku jako aportu do spółki celowej nie pozbawia Podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich zakupem, a co za tym idzie nie nakłada na zbywającego przedsiębiorstwo obowiązku dokonania korekty odliczonych kwot podatku. Podmiotem zobowiązanym do ewentualnej korekty, z uwagi na przeznaczenie składników majątkowych do czynności opodatkowanych lub zwolnionych, będzie natomiast zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, nabywca, tj. spółka celowa.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcęi stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.W myśl § 2 w/w artykułu interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.