POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu, działając na podstawie art. 216 i art.14a §1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa ( Dz.U. z 2005r Nr 8 poz. 60 ze zmianami ) po rozpatrzeniu wniosku spółki jawnej z dnia 27 kwietnia 2007 roku, w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodu wydatków na reklamę, stwierdza, że stanowisko zawarte we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Zgodnie z przepisem art. 14a § 1 ww. Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości m.in. naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Natomiast zgodnie z § 2 tegoż art. 14a składając wniosek podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Jak wynika z przedmiotowego wniosku, spółka jawna XX prowadzi działalność handlową artykułami elektrycznymi. W cyklach półrocznych zamawiane są przez firmę flagi z materiałów tkanych, na których umieszczone jest ogólne określenie reklamowe oferowanych przez firmę do sprzedaży artykułów elektroinstalacyjnych. Flaga mocowana jest do masztu o długości 5 m w miejscu widocznym dla potencjalnych klientów. Około 20% ogólnej powierzchni flagi zajmuje nazwa firmy, która jest zastrzeżona w Urzędzie Patentowym.

Z uwagi na zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, wystąpiły w Państwa przypadku wątpliwości, czy zakupione przedmioty traktować jako reklamę. W związku z powyższym we wskazanym piśmie wnosicie Państwo o udzielenie odpowiedzi na pytanie czy istnieje możliwość zaliczenia poniesionych wydatków na zakup ww. flag w poczet kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem spółki wydatek poniesiony na zakup flag nosi znamiona informacji handlowej, gdyż treść umieszczonych na niej informacji ma charakter reklamy produktów i zaliczony powinien być do kosztów uzyskania przychodu.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny i prawny, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art.22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 roku Nr 14 poz.60 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23. Natomiast zgodnie z art.23 ust.1 pkt.23 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „reklama”. W celu ustalenia znaczenia tego słowa należy się zatem odwołać do słownika języka polskiego. Wg „Słownika Języka Polskiego” - Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006 rok, reklama to „rozpowszechnianie informacji o towarach, usługach, miejscach i możliwościach nabycia towarów, usług, chwaleniu kogoś, zalecaniu, zachęcaniu do czegoś”. Reklama stanowi zachętę do nabywania określonych towarów lub korzystaniu z określonych usług. Może to być np. rozpowszechnianie wiadomości o towarach za pomocą ogłoszeń w prasie, radiu, telewizji, za pomocą plakatów, bilbordów czy flak reklamowych. Polega ona na rozpowszechnianiu pochlebnych wiadomościach o sobie, o sprzedawanych towarach i świadczonych usługach, a przede wszystkim o miejscach i możliwościach ich nabycia. Reklamy powinny być lokalizowane w miejscach publicznych, dostępnych dla szerokiego, nieokreślonego kręgu odbiorców np. przed swoimi siedzibami, gdzie mają za zadanie eksponować, reklamować i pobudzać sprzedaż wyrobów.

Wg. wyroku NSA z dnia 10 maja 2001 roku, sygn. akt I SA/Wr 2452/98 – reklama ma na celu nakłonienie nabywcy do dokonania zakupu. Informacja o konkretnych towarach, o ich zaletach, wartości i możliwości dokonania zakupu, przekazywane nieokreślonemu kontrahentowi jeśli celem jest zachęcenie go do kupna ma charakter reklamy, natomiast wyrok NSA z dnia 26 września 2000 roku, sygn. akt III SA 1994/99 – traktuje jako reklamę wszystko co zawiera dodatkowe informacje o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości nabycia.

W związku z powyższym wydatki poniesione przez Państwa na zakup flag reklamowych, można zaliczyć w poczet kosztów uzyskania przychodu, ponieważ zawierają treści reklamowe, informujące potencjalnych klientów o możliwości oraz miejscu zakupu artykułów elektrycznych.

Jednocześnie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż powyższa interpretacja o zakresie stosowania przepisów prawa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Ponadto w myśl przepisów art. 14b § 1 i § 2 ww. Ordynacji podatkowej nie jest dla Pana wiążąca, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Pana i może zostać zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji w trybie określonym w § 5.

Zgodnie z art. 14a § 4 ww. Ordynacji podatkowej na powyższe postanowienie służy zażalenie, które zgodnie z przepisem art. 236 § 2 pkt.1 tej ustawy wnosi się w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu za pośrednictwem tut. organu podatkowego.

Zgodnie z przepisem art.222, w związku z art.239 Ordynacji podatkowej, zażalenie to powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu określić istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia.