POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm./ - Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.02.2007 r. wpłynął wniosek "F" Sp. z o.o. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

"W styczniu 2007 r. Spółka dokonała wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru na rzecz podatnika VAT z Niemiec. P.P. "F" korzysta z usług firmy spedycyjnej. Dnia 29 stycznia 2007 r. dostarczono Spółce potwierdzony przez nabywcę z kraju unijnego dokument CMR - tj. list przewozowy. W swojej dokumentacji Spółka posiada także specyfikację wysyłkową oraz kopię faktury, które nie są potwierdzone podpisem nabywcy z Niemiec. Ponadto Spółka posiada umowę na dostawę towaru.
Dnia 26 lutego zostanie złożona deklaracja VAT-7, w której to, do wyżej opisanej dostawy zastosowano stawkę 0% ".
i przedstawiono pytanie:

„Czy Spółka może zastosować stawkę 0%, gdy do dnia złożenia deklaracji VAT-7 za 01/2007 posiada w swojej dokumentacji potwierdzony przez kontrahenta unijnego dokument przewozowy - CMR, a w załączeniu do CMR kopię faktury oraz specyfikację wysyłkową na których brak jest podpisu zagranicznego kontrahenta?”

i zajęto stanowisko:

"Według Spółki ma ona prawo zastosować stawkę 0% w WDT w przypadku posiadania potwierdzonego przez nabywcę z kraju unijnego listu przewozowego (CMR), który został otrzymany do dnia złożenia deklaracji VAT-7.
Ponadto Spółka posiada w swojej dokumentacji specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz kopię faktury. Spółka uważa, iż są one wystarczające dla potwierdzenia faktu dostarczenia przesyłki do nabywcy".

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm./ stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 42 ust. 1 cytowanej ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0 %, pod warunkiem że:
1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;
2) podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 3 ustawy, dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
1) dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów zlecany jest przewoźnikowi (spedytorowi),
2) kopia faktury,
3) specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Stosownie zaś do przepisów art. 42 ust. 11 przywoływanej ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
1) korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2) dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3) dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4) dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Mając na uwadze powołane przepisy, należy stwierdzić, iż podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 i ust. 4 przywoływanej ustawy podatkowej, natomiast dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 ww. ustawy, pełnią funkcję uzupełniającą, w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy.

Jak wynika z przywoływanych powyżej przepisów, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0 % uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywoływanych przepisów jest zobowiązanie Podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju.

Należy zaznaczyć, iż ustawodawca w powołanych wyżej przepisach nie określił w sposób jednoznaczny formy dokumentu potwierdzającego dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Jedynym warunkiem jest, by potwierdzał on ponad wszelką wątpliwość przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem, podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji wiarygodne dowody potwierdzające wywóz towarów z terytorium kraju i ich dostarczenie do innego państwa członkowskiego. Jeżeli zgromadzone przez spółkę dokumenty spełniają powyższe wymogi, to stanowią dowód w rozumieniu przepisów art. 42 ust. 3 przywoływanej ustawy, pozwalający na zastosowanie stawki podatku w wysokości 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

POUCZENIE

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.