POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga, w związku z wnioskiem z dnia 10.10.2006r. w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w części dotyczącej opodatkowania podatkiem od towarów i usług usług pomocy assistance świadczonych na terytorium Niemiec określonych w pkt 1a

– stwierdza, że stanowisko podatnika wyrażone we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 10.10.2006r. (data wpływu do Urzędu: 11.10.2006r.), uzupełnionym w dniu 15.11.2006r. (data wpływu do Urzędu: 16.11.2006r.) oraz w dniu 09.01.2007r. Spółka wystąpiła o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego z zakresu podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest pośrednikiem organizującym pomoc assistance dla klientów zmotoryzowanych w kraju i na terytorium Unii Europejskiej. Usługi świadczone są zarówno na rzecz osób fizycznych jak i na rzecz firm.

W wykonaniu ww. usług polski klient zgłasza do Spółki kolizję swojego auta na terenie Niemiec chcąc je odholować do najbliższego serwisu. Koszty naprawy samochodu klient pokrywa we własnym zakresie. Spółka po przyjęciu zgłoszenia przekazuje sprawę do niemieckiego partnera i gwarantuje koszty wykonania usługi. W następstwie wykonania usługi, niemiecka firma wystawia na rzecz Spółki fakturę dotyczącą tylko kosztów holowania auta naliczając podatek od wartości dodanej wg obowiązującej na terenie Niemiec stawki 16%. Następnie Spółka wystawia na rzecz polskiego klienta fakturę dokumentującą wykonanie ww. usługi holowania klasyfikując ją według PKWiU 60.24.1 – tj. transport drogowy towarów pojazdami wyspecjalizowanymi i dodając do niej wynagrodzenie za pośrednictwo w tym zakresie. Na wystawianej na rzecz polskiego klienta fakturze Spółka wykazuje kwotę brutto usługi wraz ze stawką podatku VAT w wysokości 0%.

Zdaniem Spółki miejscem świadczenia usługi jest terytorium Niemiec zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, zatem faktura na rzecz polskiego klienta została wystawiona w sposób prawidłowy.

Odnosząc się do przedstawionego stanowiska Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga stwierdza, że jest nieprawidłowe i jednocześnie wyjaśnia:

Dla rozstrzygnięcia sprawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług i tym samym zastosowania właściwej stawki podatku istotne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności tego określenia zależy czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce czy nie. Ponadto należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia refakturowanie, natomiast na gruncie przepisów tej ustawy podatnik odsprzedający usługę, którą uprzednio nabył od faktycznego wykonawcy, uważany jest za świadczącego „daną usługę”.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że usługa holowania pojazdu, którą Spółka zaklasyfikowała do grupowania PKWiU 60.24.1 – tj. transport drogowy towarów pojazdami wyspecjalizowanymi, miała miejsce na terytorium Niemiec w związku z tym znajduje tu zastosowanie art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Stosownie do tego przepisu w przypadku świadczenia usług transportowych – miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa sie transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. W związku z powyższym należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż miejscem świadczenia usługi holowania pojazdu jest terytorium Niemiec, wartość tej usługi w tym również zawierającej kwotę wynagrodzenia Spółki nazwanego „pośrednictwem” nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski. Błędnie zatem Spółka stosuje na wystawianych fakturach stawkę 0%. Naczelnik Urzędu dodatkowo informuje, że odpowiedzialność za prawidłowe sklasyfikowanie świadczonych usług spoczywa na podatniku.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia i nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia zgodnie z art. 14b § 1 i 2 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa.