Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-290/12-5/GG
z 21 listopada 2012 r.

 

Zmieniona przez interpretację nr DD10.8221.61.2015.MZB w trakcie porządkowania

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB3/423-290/12-5/GG
Data
2012.11.21



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
decyzja
energia elektryczna
koszty uzyskania przychodów
świadectwo
umorzenie
Urząd Regulacji Energetyki


Istota interpretacji
Czy w sytuacji przedstawionej w punkcie 2 powyżej Spółka powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych każdorazowo w dacie ich ujęcia w danym miesiącu jako koszty w myśl przepisów ustawy o rachunkowości?



Wniosek ORD-IN 488 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika radcę prawnego, z dnia 17 sierpnia 2012 r., (data wpływu 24 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2012 r. (data wpływu 8 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów poniesionych z tytułu nabycia świadectw pochodzenia energii elektrycznej w trakcie roku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania kosztów uzyskania przychodów poniesionych z tytułu nabycia świadectw pochodzenia energii elektrycznej oraz uiszczenia opłaty zastępczej.

Z uwagi na braki ww. wniosku, pismem z dnia 27 września 2012 r., nr IPTPB3/423-290/12-2/GG Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 1 października 2012 r.

W dniu 8 października 2012 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku, nadane za pośrednictwem placówki pocztowej operatora publicznego w dniu 5 października 2012 r.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzowano stan faktyczny, przeformułowano pytania i ostatecznie sformułowano własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach działalności (dalej: Spółka) m.in. wytwarza i sprzedaje energię elektryczną.

Stosownie do regulacji zawartych w ustawie Prawo energetyczne (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 628 ze zm., dalej: Prawo Energetyczne), Spółka jest zobowiązana:

  • uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE) odpowiednią ilość świadectw pochodzenia energii elektrycznej z odnawialnego źródła energii i świadectw pochodzenia energii elektrycznej z kogeneracji (dalej łącznie: świadectwa pochodzenia), lub
  • uiścić opłatę zastępczą, na zasadach określonych w ww. ustawie.

Świadectwa pochodzenia należy przedstawić do umorzenia Prezesowi URE do 31 marca każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy.

Opłata zastępcza, o której mowa powyżej stanowi dochód Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i należy ją uiścić na wyodrębnione rachunki tego Funduszu do dnia 31 marca każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy.

W celu wypełnienia obowiązku umorzenia świadectw pochodzenia, Spółka będzie nabywać je na Towarowej Giełdzie Energii na podstawie faktury.

W związku z powyższym mogą wystąpić następujące sytuacje:

  1. Spółka nabędzie świadectwa pochodzenia po zakończeniu danego roku i przedstawi je do umorzenia Prezesowi URE do 31 marca kolejnego roku,
  2. Spółka nabędzie świadectwa pochodzenia w trakcie danego roku, a następnie złoży do Prezesa URE wniosek o ich umorzenie, po rozpatrzeniu którego zostanie wydana decyzja o umorzeniu,
  3. Spółka nie będzie posiadać świadectw pochodzenia w ilości wymaganej przez Prawo Energetyczne, w związku z czym uiści opłatę zastępczą.

Następnie Spółka przedstawia sposób ujęcia wydatków na nabycie świadectw pochodzenia oraz opłaty zastępczej dla celów bilansowych i podatkowych w każdej z ww. sytuacji:

W sytuacji, w której Spółka w trakcie danego roku nie będzie posiadać świadectw pochodzenia:

  • dla celów bilansowych Spółka będzie ujmować wartość opłaty zastępczej na koncie rozliczeń międzyokresowych biernych,
  • po zakończeniu roku Spółka będzie nabywać na Towarowej Giełdzie Energii świadectwa pochodzenia na podstawie faktury, która zostanie ujęta w księgach rachunkowych,
  • po zakończeniu roku Spółka będzie składać do Prezesa URE wniosek o umorzenie świadectw pochodzenia,
  • na dzień złożenia wniosku Spółka będzie dokonywać bilansowego rozliczenia pomiędzy wartością nabytych świadectw a wyższą kwotą rozliczeń międzyokresowych biernych,
  • w tym momencie będzie następować zaliczenie wartości nabytych świadectw pochodzenia do kosztów uzyskania przychodów,
  • rozliczenie kosztu w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości następuje w momencie złożenia do Prezesa URE wniosku o umorzenie świadectw pochodzenia (niniejsze rozliczenie kosztu polega na skorygowaniu rozliczeń międzyokresowych biernych kalkulowanych na bazie opłaty zastępczej do wysokości faktycznie poniesionych kosztów odpowiadających wartości umorzonych świadectw pochodzenia),
  • z uwagi na charakter ponoszonych przez Spółkę wydatków na nabycie świadectw pochodzenia nie są one kosztami rozliczanymi w czasie w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 4d zd. drugie ustawy o CIT.

W sytuacji, w której Spółka będzie nabywać świadectwa pochodzenia w trakcie danego roku:

  • Spółka będzie nabywać świadectwa pochodzenia na podstawie faktury, która zostanie ujęta w księgach rachunkowych,
  • dla celów bilansowych wartość zakupionych świadectw pochodzenia będzie ewidencjonowana na koncie towarów „Prawa majątkowe-certyfikaty energii”,
  • wartość świadectw pochodzenia będzie ujmowana w księgach rachunkowych Spółki jako koszty w myśl przepisów ustawy o rachunkowości w miarę ich wykorzystania, tj. wartości ujęte na koncie towarów „Prawa majątkowe-certyfikaty energii” będą przeksięgowywane w koszty proporcjonalnie do ilości energii sprzedanej w danym miesiącu.
  • z uwagi na charakter ponoszonych przez Spółkę wydatków na nabycie świadectw pochodzenia nie są one kosztami rozliczanymi w czasie w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 4d zd. drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  • dla celów podatkowych wartości te stanowić będą koszty uzyskania przychodów każdorazowo w dacie ich ujęcia w danym miesiącu jako koszty w myśl przepisów ustawy o rachunkowości.

W sytuacji, w której Spółka nie będzie posiadać świadectw pochodzenia w ilości wymaganej przez Prawo Energetyczne i uiści opłatę zastępczą:

  • dla celów bilansowych opłata zastępcza w trakcie danego roku będzie ujmowana na koncie rozliczeń międzyokresowych biernych, tj. jej ujęcie w księgach rachunkowych Spółki jako kosztów w myśl przepisów ustawy o rachunkowości nastąpi już w trakcie danego roku (przez rozliczenia międzyokresowe bierne),
  • może wystąpić sytuacja, w której, zgodnie z przyjętą przez Spółkę polityką rachunkowości, wartość opłaty zastępczej zostanie przeksięgowana z konta rozliczeń międzyokresowych biernych na konto zobowiązań w okresie wcześniejszym niż zapłata opłaty zastępczej (np. na dzień 31 grudnia danego roku),
  • niezależnie od powyższych księgowań, dla celów podatkowych opłata zastępcza będzie uznawana za koszt uzyskania przychodu w dacie zapłaty na rachunek Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na podstawie wyciągu bankowego (potwierdzenia dokonania przelewu),
  • z uwagi na charakter ponoszonych przez Spółkę wydatków na opłatę zastępczą nie są one kosztami rozliczanymi w czasie w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 4d zd. drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym postawiono następująco pytania:

  1. Czy w sytuacji przedstawionej w punkcie 1 powyżej Spółka powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), w momencie rozliczenia tego kosztu dla potrzeb rachunkowych, czyli w dacie złożenia do Prezesa URE wniosku o umorzenie świadectw pochodzenia...
  2. Czy w sytuacji przedstawionej w punkcie 2 powyżej Spółka powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych każdorazowo w dacie ich ujęcia w danym miesiącu jako koszty w myśl przepisów ustawy o rachunkowości...
  3. Czy w sytuacji przedstawionej w punkcie 3 powyżej Spółka powinna rozpoznać koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie zapłaty opłaty zastępczej na rachunek Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej...

Niniejsza interpretacja stanowi odpowiedź na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 1 i nr 3 wniosku zostaną wydane odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji przedstawionej w punkcie 2 zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem wniosku wydatki na nabycie świadectw pochodzenia będą stanowić koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) każdorazowo w dacie ich ujęcia w danym miesiącu jako koszty w myśl przepisów ustawy o rachunkowości.

W sytuacji, w której Spółka nabędzie świadectwa pochodzenia w danym roku, wydatki na ich zakup będą ujmowane w księgach rachunkowych Spółki jako koszty w myśl przepisów ustawy o rachunkowości w miarę ich wykorzystania (tj. proporcjonalnie do ilości sprzedanej energii) w poszczególnych miesiącach.

W opinii Spółki dzień ujęcia tych wydatków jako koszt w myśl przepisów ustawy o rachunkowości wyznaczać będzie każdorazowo datę ich rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodu.

Poprawność powyższej oceny prawnej znajduje potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego dotyczących rozliczania kosztów w czasie, jak np.:

  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 września 2011 r., sygn. IPTPB3/423-76/11-5/MF,
  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 stycznia 2011 r., sygn. IPPB3/423-829/10-2/JG,
  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 sierpnia 2010 r., sygn. IPPB5/423-352/10-2/DG.

W ocenie Spółki w sytuacji, przedstawionej powyżej wydatki na nabycie świadectw pochodzenia będą stanowić koszty uzyskania przychodów na gruncie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych każdorazowo w dacie ich ujęcia w danym miesiącu w myśl przepisów ustawy o rachunkowości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego,po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj