P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 i art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu pisemnego wniosku z dnia 25.09.2006 r. (data wpływu do tut. Urzędu 28.09.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego co do zakresu i sposobu zastosowania ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w sprawie zastosowania stawki podatkowej przez komisanta na rzecz komitenta w przypadku usług transportowych związanych z eksportem towarów- informuję, że stanowisko Wnioskującego wyrażone w przedmiotowym piśmie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 28.09.2006 r. wpłynął do Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka zamierza prowadzić eksport towarów w ramach umowy komisu. Wysyłka towarów na rynki pozaunijne będzie odbywać się środkami transportu wyspecjalizowanej firmy transportowej. Za wykonaną usługę przewoźnik wystawi fakturę VAT na komisanta.
Stosowanie do zawartej umowy komisowej Spółka będzie obciążała komitenta kosztami transportu poprzez refakturowanie kosztów transportu zawartych w fakturze VAT wystawionej przez przewoźnika.
W związku z zamiarem dokonania eksportu towarów w ramach umowy komisu oraz związaną z tym usługą transportową Wnioskujący prosi o odpowiedź na pytanie czy Spółka jako komisant refakturując koszty usług transportowych na komitenta związanych z eksportem towarów winna zastosować stawki VAT właściwe dla usług transportu międzynarodowego związanego z eksportem towarów, czy też stawkę 22% właściwą dla zwykłych przewozów krajowych?
Spółka stoi na stanowisku, iż zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), refakturując koszty transportu na komitenta należy zastosować stawki VAT identyczne jak w fakturze VAT wystawionej przez przewoźnika tj.:
- do odcinka krajowego stawkę „0”,
- odcinek zagraniczny nie podlega VAT
jako że usługa ta ma charakter transportu międzynarodowego i związana jest bezpośrednio z eksportem towaru.
Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych bezpośrednio z eksportem towarów.
W myśl art. 83 ust. 1 pkt 23 cyt. ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przez usługi transportu międzynarodowego rozumie się zgodnie z ust. 3 cyt. art. 83 przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:
a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

W świetle powołanych powyżej przepisów w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, iż Spółka jako komisant refakturując na komitenta koszty usług transportu międzynarodowego związanego z eksportem towarów zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 21 cytowanej ustawy o VAT zastosuje stawkę w wysokości 0%.

Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszego postanowienia.

Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, natomiast jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 w związku z art. 14 a § 4 Ordynacji podatkowej służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Lubelskiego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.

Zażalenie od postanowienia organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 oraz 239 Ordynacji podatkowej).