Działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie ekspozytorów do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654, ze zm.)
u z n a j eza prawidłowe stanowisko Spółki przedstawione we wniosku.

Pismem z dnia 30.11.2006r. (data wpływu 18.12.2006r.) Spółka, za pośrednictwem pełnomocnika, zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie ekspozytorów do prezentacji płytek ceramicznych.
Przedstawiając stan faktyczny Spółka informuje, że jest producentem płytek ceramicznych. Aby promować swoje wyroby ustawia w sklepach będące jej własnością ekspozytory, na których prezentuje produkowane przez siebie płytki. Przekazanie ekspozytorów do sklepów odbywa się na podstawie porozumienia, zgodnie z którym po zakończeniu ekspozycji są zwracane Spółce.Ekspozytory są nabywane od podmiotów zewnętrznych albo wykonywane przez Spółkę we własnym zakresie i mają następujące formy:
- Ekspozytor Widok - 4 plansze dwustronne, z płyty wiórowej wykończonej listwami z MDF (koszt 1.340 zł netto + koszt płytek),
- Ekspozytor książka - konstrukcja z profila stalowego zawierająca 12 plansz z płyty wiórowej laminowanej (koszt ekspozytora 2.920 zł netto + koszt płytek)
- Ekspozytor Typ H - konstrukcja z metalu i z płyty wiórowej zawierająca 2 boksy i 20 plansz (koszt 3.380 zł netto + koszt płytek).
Zdaniem Spółki wydatki na nabycie (wyprodukowanie) ekspozytorów stanowią w pełnej wysokości koszty uzyskania przychodów, ponieważ poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów na promocję produktów. Są informacją mającą na celu zachęcenie potencjalnego klienta do nabycia eksponowanego towaru i podjęcia decyzji o jego zakupie.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, iż stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów to między nim a spodziewanym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo - skutkowy tego typu, że jego poniesienie ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Obowiązek wykazania takiego związku ciąży na podatniku, który musi wykazać, że poniesione wydatki były celowe z punktu widzenia spodziewanego przychodu. Poza tym dany wydatek nie może się mieścić w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka chcąc przekazać potencjalnym nabywcom informacje o produkowanych przez siebie płytkach ceramicznych eksponuje je na różnego rodzaju ekspozytorach ustawianych na terenie sklepów sprzedających płytki. Celem tych ekspozycji jest zapoznanie potencjalnych klientów sklepów z asortymentem produkowanych przez Spółkę płytek i zachęcenie do ich ewentualnego nabycia. Działanie takie ma niewątpliwie wpływ na przychody Spółki, ponieważ od właściwej prezentacji danego wyrobu może zależeć podjęcie decyzji przez klienta o dokonaniu zakupu, co wpływa na wzrost przychodów producenta.
Mając powyższe na uwadze, stanowisko Spółki wyrażone we wniosku, iż wydatki na nabycie (wyprodukowanie) przedmiotowych ekspozytorów mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów należy uznać za prawidłowe, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy założeniu, iż nie ma wśród nich kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi uznając za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.
Interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14 b § 1.
Po zmianie od dnia 01.01.2007r. brzmienia przepisów art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 1 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. Nr 217, poz. 1589) powyższa interpretacja jest zgodna z prawem, a pouczenie nie wywołuje skutków takich jak interpretacja wydana w trybie art. 14a -14d Ordynacji podatkowej.