POSTANOWIENIE

Na podstawie art.14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005r Nr 8, poz.60 z późniejszymi zmianami) po rozpatrzeniu wniosku Spółki- z dnia 31.07.2006 (data wpływu do tut. Urzędu), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji art. 28 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

-stan faktyczny podany we wniosku:

Spółka w oparciu o surowiec dostarczony od kontrahenta z Francji i stanowiący jego własność (towar obcy) będzie świadczyć usługę konfekcjonowania. Bezpośrednio po wykonaniu usługi nie dłużej niż po 30 dniach towar opuści granice. RP. Z uwagi na minima zamówieniowe surowca towar obcy dostarczony przez kontrahenta z Francji nie zostanie w pełni przerobiony w ciągu 30 dni od daty dostarczenia na terytorium RP.

-treść pytania:

Czy w wypadku gdy od dostawy surowca do momentu wywozu przerobionego towaru minie więcej niż 30 dni powstanie obowiązek naliczenia VAT (przy założeniu, że towar opuści granice RP w ciągu 30 dni od momentu wyświadczenia usługi)?

-stanowisko wnioskodawcy wobec powyższego stanu faktycznego:

Zdaniem Spółki nie powstanie, ponieważ termin określony w rozporządzeniu dotyczy dat świadczenia usługi i wywozu, a nie daty dostawy.

-ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Z treści złożonego przez Państwa pisma wynika, że świadczą Państwo na terytorium Polski usługi konfekcjonowania dla usługobiorcy z kraju Wspólnoty Europejskiej (Francji) zarejestrowanego na potrzeby podatku od wartości dodanej .Świadczone przez Spółkę usługi należy zakwalifikować jako usługi na majątku ruchomym. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze .zm) w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust.2-6 i art.28.Od powyższej zasady istnieje szereg wyjątków spowodowanych specyfiką poszczególnych usług. I tak zgodnie z treścią art. 28 ust. 7 w/w ustawy o podatku od towarów, w przypadku usług o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit d - na ruchomym majątku rzeczowym, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane, miejscem świadczenia usług jest terytorium państwa członkowskiego, które wydało nabywcy usługi ten numer, pod warunkiem, że towary po wykonaniu tych usług zostaną wywiezione z terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi te zostały faktycznie wykonane. Na podstawie art. 28 ust. 8 w/w ustawy, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.Wobec powyższego w przypadku świadczenia usług konfekcjonowania, wykonywanych na zlecenie kontrahenta z kraju Unii Europejskiej przez polskiego podatnika, miejscem świadczenia usługi będzie kraj Unii Europejskiej, pod warunkiem, że nabywca usługi (podatnik kraju UE) poda polskiemu podatnikowi świadczącemu usługę, numer pod którym jest zidentyfikowany dla potrzeb podatku od wartości dodanej oraz, że przerobiony towar obcy zostanie wywieziony z terytorium Polski niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od dnia wykonania na nim usługi konfekcjonowania. Istotne jest zatem czy usługobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zarejestrowanym w którymkolwiek państwie członkowskim i czy podał swój numer identyfikacji podatkowej - NIP. W takim przypadku transakcja podlega opodatkowaniu w kraju Unii Europejskiej (zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w tym kraju), który nadał nabywcy usługi numer identyfikacyjny. Dodatkowym obowiązkiem podatników, w przypadku przywozu towarów do Polski w celu wykonania na nich usług, jest - zgodnie z art. 109 ust.9 ustawy o VAT - prowadzenie ewidencji otrzymywanych towarów zawierającą w szczególności datę ich otrzymania, dane pozwalające na identyfikację towarów oraz datę wydania towaru po wykonaniu usługi przez podatnika. Przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie stawiają specjalnych wymagań, w jaki sposób udokumentować wywóz rzeczy ruchomej z terytorium kraju po wykonaniu na niej usługi. Jednakże, w przypadku kontroli podatnik powinien wykazać, że posiada dowód lub dowody, które jednoznacznie potwierdzają dokonanie wywozu rzeczy ruchomej poza granicę Polski we właściwym terminie. Takimi dokumentami mogą być w szczególności: dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) korespondencja handlowa z nabywcą usługi lub jego zamówienie, dowód potwierdzający przyjęcie przez zlecającego usługę rzeczy na terytorium kraju innego niż Polska.