INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 12 września 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą sprzedaży liści tytoniu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą sprzedaży liści tytoniu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza otworzyć punkt sprzedaży płodów rolnych z przewagą sprzedaży nieprzetworzonych liści tytoniu. Liście byłyby nabywane od rolników-plantatorów lub firm zajmujących się obrotem liśćmi tytoniu na terenie Unii Europejskiej. Liście będą nabywane oraz sprzedawane w całości, tak jak przygotowują je plantatorzy (dostawcy) przed dostarczeniem do skupów. Liście powinny być nieodżyłowane, niepocięte lub pokruszone, nieprzetworzone chemicznie lub przemysłowo i wysuszone do wilgotności pozwalającej na przechowywanie liści w magazynie. Nabyte od dostawców liście Wnioskodawca zamierza sprzedawać hurtowo lub detalicznie w punkcie sprzedaży lub za pośrednictwem Internetu, dla wszystkich osób, które będą zainteresowane nabyciem produktu. Wskazuje, że nie będzie sprzedawał tytoniu do palenia, lecz na użytek w gospodarstwie rolnym, domowym lub innych celach: np. jako nawóz, środek odstraszający owady, odświeżacz zapachu. Wnioskodawca zaznacza, iż liście tytoniu w takiej postaci, bez dalszej obróbki, nie nadają się do palenia, ani wytwarzania z nich papierosów, cygar lub cygaretek. Wnioskodawca nie zamierza przetwarzać liści, lecz wyłącznie nabywać i sprzedawać je w całości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od opisanej sytuacji - transakcji sprzedaży liści tytoniu, Wnioskodawca powinien odprowadzać podatek akcyzowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, produkcja i sprzedaż nieprzetworzonych liści tytoniu, które bez dalszej obróbki nie nadają się do palenia, jest dozwolona. W związku z czym nie można zaliczyć ich jako tytoniu do palenia, zatem nie podlegają one przepisom ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ze wskazanej regulacji wynika, iż osoba zainteresowana to osoba, która chce uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego w celu ułożenia swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Niniejsza interpretacja ogranicza się do kwestii prawa podatkowego oraz praw i obowiązków podatkowych Wnioskodawcy. Zatem nie dotyczy kwestii opodatkowania akcyzą produkcji liści tytoniu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 42 załącznika nr 1 do ustawy, do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki - bez względu na kod CN.

W myśl art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki. Na mocy ust. 2 ww. artykułu, za papierosy uznaje się: tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4; tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej; tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za: dwa papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów; trzy papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów; cztery papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów; pięć papierosów - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalenia, co należy uznać za sześć, siedem i większą liczbę papierosów (art. 98 ust. 3a ustawy).

Stosownie do art. 98 ust. 4 ustawy, za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się: tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu, tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry - jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

Na mocy art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się: tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego; odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.

W myśl art. 98 ust. 7 ustawy, produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych (art. 98 ust. 8 ustawy).

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że opisane we wniosku wyroby nie spełniają warunków zawartych w art. 98 ust. 1-8 ustawy, o ile nie będą nadawać się do palenia bez dalszego przetworzenia przemysłowego. Zatem, sprzedaż przedmiotowych liści tytoniu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zaznacza się, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie, co oznacza że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła skutków prawnych w tym zakresie.

Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 199a ust. 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w toku postępowania podatkowego, właściwy organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa - art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.