Postanowienie

Działając na podstawie art. 216 § l, art. 14 a § l i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r -Ordynacja podatkowa /j.t. Dz.U. z 2005r Nr 8, póz. 60 z późn. zm./ w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer

postanawia

uznać stanowisko strony za prawidłowe

Uzasadnienie

Pismem z dnia 14.03.2007r (data wpływu do Urzędu 21.03..2007r) zwróciła się Pani o interpretację przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 14a § l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r - Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U z 2005 r. Nr 8, póz.60 z póżn. zm.) naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Podatnik składając zapytanie do właściwego urzędu zgodnie z art. 14a § 2 ww. ustawy jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż uzyskuje Pani przychody i ponosi koszty z tytułu najmu lokalu mieszkalnego. Ponosi Pani cyklicznie stałe koszty związane ze źródłem przychodów tj. podatek od nieruchomości, opłatę za wieczyste użytkowanie gruntu, wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy do wspólnoty mieszkaniowej oraz wydatki związane z naprawami i remontami mieszkania.

W związku z tym, stawia Pani pytanie, czy ww. wydatki poniesione w związku z utrzymaniem przedmiotu najmu stanowią koszt uzyskania przychodu z tytułu najmu lokalu mieszkalnego.

Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym, Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer stwierdza, co następuje:

Dla celów podatku dochodowego przychody z tytułu najmu zaliczane są do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000r Nr 14, póz. 176 z późn. zm.). Opodatkowaniu podlega dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. l powołanej wyżej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tejże ustawy (definicja obowiązująca od 01.01.2007r).W powołanym przepisie art. 22 ust. l ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że wykaże Pani, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. O tym czy poniesione przez Panią wydatki będą stanowić koszt uzyskania przychodu, w dużej mierze decyduje treść umowy najmu lokalu precyzująca wzajemne obowiązki w zakresie pokrywania ww. kosztów. Jeżeli z zawartej przez Panią umowy wynika, że będzie Pani ponosić koszty podatku od nieruchomości, opłacać wieczyste użytkowanie gruntu, wpłacać na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej oraz ponosić koszty związane z remontem i naprawami lokalu mieszkalnego to wszystkie te wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodów z najmu w momencie ich poniesienia.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer stwierdza, że stanowisko zajęte przez Panią we wniosku jest prawidłowe.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Wawer informuje, iż niniejsza interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego, dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14 b § l ustawy ordynacja podatkowa udzielona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika, inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, zgodnie z art. 14 a § 4 Ordynacja podatkowa przysługuje prawo złożenia zażalenia. Zażalenie składa się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia /art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej/ za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego.