POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (t.j. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu po rozpatrzeniu wniosku z dnia 6.12.2005 r. (wpływ: 12.12.2005 r.), uzupełnionego pismem z dnia 6.03.2006 r. w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdza, że stanowisko podatnika w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy części zamiennych do sprzętu komputerowego oraz odsprzedaży energii elektrycznej i cieplnej, usług konserwacji i usuwania awarii w urządzeniach komputerowych i innych urządzeniach znajdujących się na wystawie zorganizowanej na terenie PM A-B przez WMN jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.12.2005 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek PM A-B w ..., uzupełniony pismem z dnia 6.03.2006 r. w sprawie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U nr 54, poz. 535 ze zm.) w kwestii opodatkowania usług, nabywanych przez Muzeum, których faktycznym odbiorcą jest podmiot mający siedzibę poza terytorium kraju.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu dokonał oceny formalnej poprawności wniosku i ustalił, że w sprawie, będącej przedmiotem zapytania nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym, stwierdzając tym samym brak negatywnych przesłanek do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego na podstawie art. 14a § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.

Pytanie podatnika dotyczy następującego stanu faktycznego:
Na terenie PM A-B w ... WMN wykonało stałą ekspozycję. Pomiędzy stronami podpisana została umowa ustalająca warunki ponoszenia kosztów związanych z utrzymaniem wystawy. Koszty te są przenoszone, w drodze refakturowania, na organizatora (stronę węgierską).
Zgodnie z tą umową Muzeum obciąża faktycznego odbiorcę tj. WMN wydatkami poniesionymi na:
1.części zamienne do sprzętu komputerowego, urządzenia do utrzymania czystości i w zależności od potrzeb inne materiały eksploatacyjne służące do utrzymania wystawy,
2.centralne ogrzewanie i energię elektryczną,
3.konserwację i usuwanie awarii w urządzeniach komputerowych i innych urządzeniach technicznych znajdujących się na wystawie.
Zdaniem Podatnika wymienione powyżej czynności opodatkowane są podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju na zasadach ogólnych, tak jak w przypadku sprzedaży krajowej.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu dokonał oceny prawnej stanowiska Strony stwierdzając co następuje:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1).
Mając na uwadze umowę ustalającą warunki eksploatacji wystawy oraz treść cyt. wcześniej art. 7 ust 1 – Muzeum dokonuje dostawy części zamiennych do sprzętu komputerowego oraz materiałów eksploatacyjnych służących do utrzymania wystawy na rzecz Węgierskiego Muzeum Narodowego.
W przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy jw.). Zatem miejscem dostawy części zamiennych do komputerów oraz materiałów eksploatacyjnych dokonanej przez Muzeum na rzecz kontrahenta węgierskiego jest terytorium Polski. Czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach ogólnych, wg stawek obowiązujących w kraju i powinna zostać udokumentowana fakturą VAT.
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Jednocześnie na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży, rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do ustawy nie regulują kwestii refakturowania, jednak przyjęta praktyka i orzecznictwo dopuszczają sytuacje, w których koszty niektórych usług, których odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez ich wykonawcę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę poprzez wystawienie tzw. refaktur. Celem refakturowania jest przeniesienie wyłożonych kosztów przez podmiot refakturujący na podmiot, który z danych usług faktycznie korzystał, mimo, że podmiot refakturujący fizycznie danej usługi nie świadczy. Dla celów podatkowych podmiot refakturujący jest jednak traktowany jako świadczący usługę (tego samego rodzaju, co usługa podlegająca refakturowaniu).
Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest art. 6 ust. 4 Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), który przewiduje, iż w przypadku, w którym podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, bierze udział w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył usługę.
W związku z powyższym w przedstawionym stanie faktycznym należy uznać, iż Podatnik „refakturując” usługi dostarczania energii elektrycznej i cieplnej oraz konserwacji i usuwanie awarii w urządzeniach komputerowych i innych urządzeniach technicznych winien zachować się tak jakby sam je świadczył.

W przedmiotowej sprawie podstawowe znaczenie ma zatem ustalenie miejsca świadczenia tych usług na podstawie art. 27 oraz art. 28 ustawy o VAT co jest równoznaczne ze wskazaniem wprost miejsce ich opodatkowania. Zasada ogólna wyrażona w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Od tej ogólnej zasady określającej miejsce świadczenia usług jako miejsce prowadzenia działalności istnieje szereg wyjątków zawartych w przepisach art. 27 ust. 2- 6 i art. 28 cyt. ustawy.
W stosunku do usług dostarczania energii elektrycznej i cieplnej jak i konserwacji i usuwanie awarii w urządzeniach komputerowych i innych urządzeniach technicznych znajdujących się na wystawie zorganizowanej na terenie Muzeum nie mają zastosowania przepisy szczególne, określone w art. 27 ust. 2-6 i art. 28, zatem miejscem ich świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę.
Obowiązek podatkowy z tytułu wykonywanej przez Muzeum odsprzedaży energii elektrycznej i cieplnej - zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy o podatku VAT – powstaje z chwilą upływu terminu płatności określonego w wystawionej przez Muzeum refakturze. Fakturę dokumentującą te czynności należy wystawić zgodnie z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25.05.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórych podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur (...), tj. nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego z tytułu odsprzedaży. Jeżeli natomiast faktura nie zawiera informacji jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy, nie może być wystawiona wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu odsprzedaży (§ 15 ust. 2 w zw. z ust. 3).
Natomiast z tytułu wykonywanej przez Muzeum odsprzedaży usług w zakresie konserwacji i usuwanie awarii w urządzeniach komputerowych i innych urządzeniach obowiązek podatkowy - zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku VAT – powstaje z chwilą wykonania usługi. Fakturę dokumentującą te czynności należy wystawić zgodnie z § 13 ust. ww. rozporządzenia, tj. nie później niż siódmego dnia od dnia wykonania usługi.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu odnosząc przedstawiony w zapytaniu stan faktyczny do przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego – stwierdza, że stanowisko podatnika jest prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 14a § 4, art. 236 § 2 u.O.p.).
Wnosząc zażalenie podatnik zobowiązany jest uiścić opłatę skarbową w znakach opłaty skarbowej o wartości 5 zł na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. nr 86, poz. 960 ze zm.- część I pkt 1 tabeli stanowiącej załącznik do ww. ustawy, określającej szczegółowy wykaz przedmiotów opłaty skarbowej, stawki oraz zwolnienia).