POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków – Stare Miasto, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu Państwa wniosku z dnia 11.09.2006 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego – 26.09.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń PIT-4 stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionej w piśmie sytuacji faktycznej wynika, że płatnik jest spółką zawiązaną na podstawie przepisów prawa cywilnego. Wspólnicy spółki są notariuszami, prowadzącymi działalność gospodarczą sklasyfikowaną w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod kodem 74.11.Z – działalność prawnicza. Notariusze do obsługi administracyjnej Kancelarii zatrudniają osoby w ramach stosunku pracy, sporadycznie są również zawierane inne umowy cywilnoprawne. Wynagrodzenia wypłacone z tych tytułów podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i spółka w ramach tych czynności jako płatnik tego podatku jest zobowiązana do obliczenia, pobrania i terminowego wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu pobranych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, których źródłami są przychody wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwoty pobranego podatku stanowią dochody budżetu państwa, a spółka nie pobierała zryczałtowanego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 28 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Stanowisko podmiotu wnioskującego:
Zgodnie z art. 28 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikom i inkasentom przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa. Zgodnie z tym przepisem płatnicy i inkasenci mogą, ale nie muszą, korzystać z tego uprawnienia – ustawodawca wyraźnie stwierdził, że owo wynagrodzenie „przysługuje”, a zatem jest to przywilej, a nie obowiązek. Wysokość tego wynagrodzenia została ustalona Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie wynagrodzenia płatników i inkasentów pobierających podatki na rzecz budżetu państwa (Dz. U. Nr 240, poz. 2065) i wynosi ono 0,3% kwoty podatków pobranych przez płatników i 0,1% kwoty podatków pobranych przez inkasentów. Wynagrodzenie to podlega zwrotowi, jeżeli płatnik lub inkasent pobrał je nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej.
Ordynacja podatkowa, ani w/w rozporządzenie nie zawierają przepisu nakazującego potrącania należnego płatnikowi wynagrodzenia w tym samym miesiącu, w którym wpłacił uprzednio pobrany podatek. Nie został przy tym ściśle określony końcowy termin, w którym to wynagrodzenie może zostać pobrane. Tym samym można twierdzić, iż wynagrodzenie przysługujące płatnikom i inkasentom można pobrać w dowolnym miesiącu, za dowolny okres. Stanowisko takie przedstawił Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów w piśmie RS-7250-487/OP/O/98/ZB z dnia 26.03.1998 r. Wyjaśnił on, iż: „(...) nie ma jakichkolwiek przeciwwskazań prawnych do potrącania wynagrodzeń raz na kwartał, czy też raz do roku.(...)”.
Rozpatrując wniosek w oparciu o obowiązujący stan prawny stwierdza się, co następuje:
Dokonując analizy zasad poboru zryczałtowanego wynagrodzenia przysługującego płatnikowi, strona wnioskująca oparła swój wywód na właściwych aktach prawnych. Również interpretacja powołanych wyżej przepisów podatkowych nie budzi zastrzeżeń tutejszego organu podatkowego.

W świetle powyższego stwierdzić zatem należy, iż płatnik może pobrać zryczałtowane przysługujące mu wynagrodzenie za okresy, w których wpłacał uprzednio pobrany podatek w ustawowym terminie i w prawidłowej wysokości, jeżeli w tych okresach nie korzystał z tej możliwości. Nie przysługują mu jednak z tego tytułu odsetki, a część podatku odpowiadająca niepotrąconemu wynagrodzeniu nie stanowi nadpłaty w rozumieniu art. 72 ustawy Ordynacja podatkowa. Terminem końcowym do pobrania wynagrodzenia jest termin przedawnienia zobowiązania, z którym jest ono związane.
Mając powyższe na uwadze, Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków – Stare Miasto podziela stanowisko wnioskującego w tej sprawie.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

POUCZENIE:
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków – Stare Miasto, w terminie siedmiu dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.